Vazgeçtim artık. Belki sıkıldığım için, belki bıktığım için. Belki de artık bekleyemediğim için. Fazla zor geliyor yaşamak. Sanki tükenmiş gibi hissediyorum. Tükenmiş ve bitmiş. Mutluluğun anahtarı belki bendedir. Büyük ihtimalle ben kulanmayı bilmiyorum. Veya bende ki anahtar mutluluğun değil acının anahtarıdır. Kend...
Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisi...