İstanbul'un her bir köşesinde ard arda cesetler bulunmaya başlanır. Tüm ülke ayağa kalkar. Herkesde korku ve panik hakimdir. Birbiriyle alakası olmayan bu insanları birbirine bağlayan tek şey kanlarında ne olduğu saptanılamayan tuhaf bir maddedir... İstanbul'un bir seri katili mi var? Katil kurbanlarını nasıl seçiyor? Maktüllerin kanlarında bulunan bu madde ne? Komiser hızla odaya girdi. "Başkomiserim maktülü araştırdık." "Eeee kimmiş? Neciymiş?" "Başkomiserim bir bilgiye ulaşamadık." "Anlamadım?" "Başkomiserim, maktülün ne adını bulablidik ne ailesini ne de işini. Adamın hiçbir yerde kaydı yok. Hiçbir mobese kamerasında gözükmüyor. Sanki hiç doğmamış, sanki hiç yaşamaış gibi. Sanki...sanki bu dünyadan değil gibi..."

"Ben yaptıklarımdan dolayı sadece ölülerden özür dilerim. Ve sevgilim," parmaklarımı narin bir şekilde çenesinde gezdirdim. "Sakın beni senden de özür dilemek zorunda bırakma."

🩸Cehennemin Soğuk Haritası ve Ödüllü Öykü Kitabı olan Kanatlarımın Altındaki Rüzgar'ın Yazarından❣️ Gizem- bilim kurgu türündeki bu hikâyede, dehşetin tiz tınısı hız kesmeden devam ediyor. Elinizdeki kitap soluklanmanıza bir an bile müsaade etmeden sizi gizemli varlıkların kalp atışlarını duyumsayacağınız ve peşini bırakmayacağınız gizem dolu bir yolculuğun içerisine davet ediyor. Geçmiş, pusuda beklesede hiçbir zaman kaybolmaz. Daima, karanlık bir gölge gibi, insanı takip eder. Fırsatını bulduĝu ilk anda ise keskin pençelerini ruhunuza geçirir. Peki ya geçmişten gelen bu gölge, bir canavarın nefesini ve pençelerini taşıyorsa ne olur ? Ölüm kapınızı tırmalar ve bulduĝu ilk açıklıktan içeriye sızar. "Dünya artık bildiğiniz gibi değil, hava yaratıkların leş kokan nefesine doymuş, sokaklar yaratıkların pençelerinden ve dişlerinden akan masum insanların kanına boyanmış durumda!" "Ölümün peşimdeki yüzü aydınlanmış ve bedenimi parçalayacak dişleri, çığlıklarını serbest bırakmak için aralanmıştı." "...yüzündeki aşk kırmızısı tebessüm önce soldu, sonra acının kırmızısının süslediği hıçkırıkların siyahına boyandı." "Kadının bir damla sesi kalbindeki özlem okyanusunda büyük bir tsunamiye sebep olmuştu... Kalbinden boğazına doğru taşan dalgalar, kadının adını haykırmak isterken nefesini kesmişti." "Ölüm hiç bu kadar cazip gelmemiş, yaşamak hiç bu kadar acı vermemişti." "Ölümden, ölümümden kaçmalıydım." ✓ Romanın bitmiş hali noter tarafından tastiklenmiştir. ✓ Izinsiz paylaşılması ya da çalınması durumda yasal işlem başlatmaktan çekinmem.

Kanla boyanmış hayatlar, hapsolmuş bedenlerin kül kokusunu taşımakta... Sürgün yemiş karanlık bir ruh, birbiri ardına sıralanmış cesetleri sarmalıyor... İfadesiz, soğuk suretler, anlatıyor aslında gerçekleri... Hakikat mi yoksa rüya mı? Kim bilebilir... **** Gri karanlık her yerdeydi! Ellerimle sisi dağıtmaya çalıştım. Ayaklarıma bir şeyler batıyordu. Sis biraz dağıldığında etrafıma baktım. Kaşlarım çatılmıştı. Orman mı? Benim burada ne işim vardı ki? Ben... Ben az önce odamda değil miydim? Huzursuzlanan kalbimi sakinleştirmeye çalışıp ilerlemeye devam ettim. Ayağıma çarpan bir şeyle durdum. Ne olduğuna bakmak için eğildiğimde gördüğüm şeyle kaskatı kesildim. Bir adam, yerde kanlar içinde yatıyordu! Nefesim kesilmişti sanki. Etrafa daha dikkatli baktım. Gözlerim kocaman olmuştu. Artık kalbimin sesinden düşüncelerimi duyamıyordum. Yer de yüzlerce ceset vardı! Sesli sesli nefesler almaya başladım. Kendimi biraz toparlayınca boş olan bir yere geçtim. Burası nasıl bir yerdi böyle? Bu insanlara neler olmuştu? Kim yapmıştı? Neden buradalardı? En önemlisi benim burada ne işim vardı? Yine o silüet belirdi. Ne olduğunu öğrenmenin vakti geldi, Katie Williams. Buradan gittiğinde artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak...

Aniden gelen değişikliğin üstesinden gelmeye çalışırken, geçmişten gelen çakıl taşına takılırsan kimi suçlarsın? Lacivert kağıtlar, sığınaklar, maviyi seven siyah insanlar, ve kendini bu kargaşada bulmuş bir kızıl tilki. Geride bırakılamamış geçmiş, ben her şeyimi kaybettim... ~ Hâlâ yazım aşamasında, yazar aktif.

Belkide okumaya değer şeyler bulacaksın içinde . Karışık sayfalarda , yaşanmışlıkları anımsatacak Ya da okumayı bile düşünmeyeceksin ve hepsini bir köşeye fırlatıp atacaksın. karar senin . Yazması benim.

Tolstoy'a göre tüm muhteşem hikayeler iki şekilde başlar: Ya bir insan bir yolculuğa çıkar Ya da şehre bir yabancı gelir. Tam bu söze uyan birbirinden apayrı hayatlar yaşayan iki insan. Peki hangisi tolstoy'un bahsettiği muhteşem hikayeyi yaşar? Başka şehre gitme hayalleri kuran Burcu mu yoksa mahalleye gelen yabancı mı?

17 ekimde bulunan bir ses kaydı ve alanında uzman iki Ruh Bilimcinin korku dolu serüveni... umarım beğenirsiniz bana destek olursanız çok sevinirim... -BİLGİLENDİRİCİ:#1 -KORKUNÇ:#40 -BEST:#25 -PARANORMAL:#116 -BOOK:#100ü