Ateşin Oğlu Hikayesinin devam kitabıdır. Hikayeyi ve karakterleri anlayabilmek için, önce, onu okumanız gerekmektedir. Tanıtım: Her ateş bir gün söner; külleri yeniden doğacağı günü bekler. Eylül Avcı karanlık bir gecede Aras Karahanlı'yla karşılaştığında hayatının ortasına bir bombanın düştüğünü hissetmişti. Ancak o bomba patladığı zaman duyulacak tek şeyin birbirleri için atan kalplerinin sesi olacağını düşünememişti. Lakin yaşadıkları dünyanın karanlığında bu sesi bastırmaya çalışan kötülükler gizliydi; silah, kan, kirli eller, içinden vicdanın sökülüp çıkarıldığı yürekler... Ateş sönüp küle evrildi, sönmüş bir yangının emaresi olan küller ise kızgın bir lavın iziydi. Peki bu Lav, kanla karışık yağmurlara, güç fırtınalara rağmen coşup yükselebilecek miydi?

Kamuflajlı kollarının kızın sarı bukleleriyle oluşturduğu tezata gülümsedi. Sonra gözlerini aşağıya indirdi. Bedeniyle duvar arasında küçücük kalan bir kız. Beyaz dantelin örtemediği göğüslerin arasındaki muhteşem vadi. Kızın kokusuyla sarhoş olmuş burnunu o çukura gömmemek için kıvranırken mırıldandı. "Ben askerim. Barut kokarım." Kızın inip kalkan göğüslerinden gözünü ayıramadan devam etti. "Sen dantelsin, parfümsün." Kendini güçlükle bir adım geri çekip o mavi gözlere baktı. "Bizden bi sikim olmaz. Şimdi git, o ütülü pantolonla evlen."