Yaşadığı travmalar sonrası hayata tutunmaya çalışan bir kız, bir gün hiç beklemediği bir anda aldığı haber ile tekrar umutlarının yeşerdiği bir kız. Ya daha mutlu olacaktı, ya da daha beter... 'Gerçek aile' klasiği <3 ( DÜZENLENECEK )

"Merhaba. Şimdi bu deli ne halt yiyor diyeceksiniz. Uzatmayacağım. Biyolojik olarak ailemsiniz. Ve bende Akut Lenfoblastik Lösemiyim. Bize ne gibi sorular aklınızdan geçiyorsa cevaplayayım. Allojenik nakil ile tedavi edilebiliyor. O yüzden iliğinize ihtiyaçım var." Not:Argo ve küfür içermektedir. Haberiniz ola!! Not2: Yazım hatası vardır. Başlangıç: 09.04.2021 Bitiş: 09.07.2021

Birce 3 yaşında yetimhaneye bırakılmıştır. Kendi engelinden dolayı ailesinin onu yetimhaneye bıraktıklarını düşünüyordur. Aslında olanlar çok farklıdır. Öztürk ailesi çocuklarının öldüğünü düşünerek acılarını kalplerine gömmüştür.

(NOT: BU NOT SON ZAMANLARDA, YENİ OKUYUCULARIN YORUMLARI BAZ ALINARAK EKLENMİŞTİR, LÜTFEN OKUYUN! Ergenlik dönemimde başladığım kitap olduğu için kurguda çok fazla, klişe, cringe sahneler var. Bunu bilerek başlamanızı öneririm. Keza yine çok fazla mantık hataları bulunuyor, bunu da göz önünde bulundurun. Kurgu hâlâ devam ediyor, baş karakterin mizacı gereği hali ve tavırları aynı, bunu bozamam. Ama ileriki bölümlerde biraz da olsa bu tavırları törpüleniyor. Ayrıca başrol karakter kızımız çok fazla küfür ediyor. Rahatsız olacak olanların okumamasını tavsiye ederim. Anlayışınız için şimdiden teşekkürler.) Yetimhanede büyümüş, 17 yıldır kimsesizlikle mücadele etmiş, çok erken yaşta kendi ayakları üzerinde durmayı öğrenmiş, zeki, atarlı, biraz ağzı bozuk lakin yufka yürekli bir kızdır Ahu Tomris Karayel. Bir gün ansızın yetimhaneye gelen oldukça varlıklı insanların, Tomris'in biyolojik ailesi olduklarını iddia etmesiyle birlikte işler asla eskisi gibi olmaz. Bu hikayede ezilen, korkan, ürkek kız yok. Bu hikayede cesur, lafını esirgemeyen, zeki kız var. Bu hikayede Tomris'i yaralarından vuran insanlar var. Bu hikayede vicdanları körelmiş insanlar var. Bu hikayede Tomris' in bir de biyolojik ailesinin karşısında verdiği mücadele var. *Karıştırılan bebekler klasiğinden bir tık farklısı* ©Kitap şahsıma aittir. Herhangi bir çalıntı veya kopyalanması durumda hukuki işlem başlatılacaktır. Başlangıç: 18/02/2023 Bitiş: 26/05/2025

Kumral olan "Metresin kızı değil misin?" dediğinde donup kalmıştım. Küçük çocuklardan duymak başkaydı, aklı başında insanlardan duymak başkaydı. Arkamdan konuşmaları bir yere kadar tamamdı, korkak işiydi de yüzüme söyleyecek haddi, cesareti nereden buluyordu bunlar? Her pazar bölüm gelecektir. İlerleyen bölümlerde +18 kısımlar olacaktır. Kapak tasarımı umutsuzdesing İlk yayınlama tarihi: 05.04.2023 Final yayınlanma tarihi: 18.12.2023

Gerçek ailem kitabı. ''Katranı kaynatsan olur mu şeker, cinsine tükürdüğüm cinsine çeker.'' ... "Kendi içinde kabullendiğini biliyorum. Sen de bildiğin sürece bana 'abi' demesen de olur ufaklığım. Ben seni yine her zaman çok seveceğim ve ömrüm yettiğince koruyacağım." ... Küfür argo bulunur. Klişeler olur mu bilmiyorum ama elimden geldiğince olmayacak. Unutma sen yoksan bir kişi eksiğiz :) ♥️

"Baba,çok korktum ben." Mirzat Bey kolları arasına aldığı kızını göğsüne yaslarken duyduğu şey ile adeta donup kalmıştı. Kızı kendisine yıllar sonra ilk kez baba diyordu. "Kurban olsun baban sana korkma, korkma güzelim bak yanındayım ben" Genç kız babasının güven veren kollarına iyice sığınmış adeta yavru bir kedi gibi göğsüne sinmişti. "Gitme sakın" Mirzat Bey gömleğinin yakasını kaçmasından korkarcasına sımsıkı kavrayan minik ele bir öpücük kondurmuş küçük yatağa kızı ile beraber uzanmıştı. "Gitmem meleğim,asla gitmem hadi uyu sen" 〰️〰️

Neva annesi ve ablalarıyla son derece sıradan bir hayat sürmektedir. Geleceğin bizlere ne getireceğini bilemediğimiz gibi geçmişin de neler getireceğini bilemeyiz. 17 yıl öncenin günahları bir mektupla ortaya çıktı. Geçmiş tüm günahları gün yüzüne çıkarmıştı. Geleceğin ise ne getireceği bilinmezdi. ... Not: Öylesine can sıkıntısından yazılmıştır. / Gerçek aile - Abi hikayesidir.

Mahinev, yalnızlıkla arkadaş bir kızdı. Doğduğunda yalnızdı, acı çekerken yalnızdı, büyürken yalnızdı. Böyle öleceğini düşünüyordu ta ki bir ailesi olduğunu öğrenene kadar. Aynı şehrin içinde, kendisinden kilometrelerce uzakta; annesi, babası, abileri ve kardeşi vardı. "Artık yalnız olmayacağım diye düşünmüştüm. Beni sevseydiniz eğer, size bunu misliyle öderdim. Neden canımı acıttınız?" 🌠 "Bana ne istediğini söyle." "Seni." dedim. "Seni istiyorum." Pamir gülümsedi. "Pekâlâ, bu kolay. En başından beri bana sahiptin zaten."