"Korkma ben burdayım ." dedi. Ve o an gerçekten yanımdaydı . Hissettim . İyiki buradaydın. Gelmeseydin yalnızlığım beni yok edecekti dedim . Güldü . Bense hala ağlıyordum . Asma suratını dedi . Çirkin oluyormuşum . Güldüm . İşte böyle dedi . Bense yeniden güldülmeyi hatırlamıştım . Ona gülüşümle teşekkür ettim . Bana bi gülüşü vardı, ben sizlere ömür . Ölümcül birşeydi hissettim . İnsan, beklide bu gülüşün karşısında ölmeyi bile deneyebilirdi . Deneyemedim. Çünkü bir kere ölürsem, onu sonsuza kadar kaybederdim. O sustu. Ben sustum . Ve hikaye böyle başladı ...