0544: Sen ciddi ciddi bu grubu hackledin? 0532: Allah için bi anlatır mısın nasıl yaptın bunu? Siz : Evet hackledim , çok da basit yaptım. 0555: Baya baya bizi tanımıyorsun seni biride eklemedi bu gruba? Siz: Ya kardeşim neyini anlamıyorsun Allah allah kaç kere anlatacağım Siz: Ta-nı-mı-yo-rum ! 0544: Sen şimdi telefon da hackleyebilirsin demi? Siz: Ya başlatmayın hacklemesine, meklemesine, söyleyin hanginiz Simge salağı. Onunla görülecek ufacık bir hesabım var. 0532 : Simge diye birini bırak bu grupta kız yokki. 0532: Yanlış guruba gelmişsin bence shsjsjsjsjs 0551: Noluyor burada? 0544: Komutanım bir misafirimiz var. ________________________________ Yarı Texting'tir

"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.

"Kaburgam acıyor," diye fısıldadı, gül kuyusu. "Kaburgamı çaldın benden." Adam kızın yüzünü tam kaburgalarının üstüne bastı. "Burada, gül kuyusu," dedi ifadesiz bir sesle. "Burası senin sürgünün. Buradayken ne ölüme kavuşabilirsin, ne de kendini geri alabilirsin artık." Kız, adamın kazağını kavradı, yüzünü kaburgalarının arasına gömdü ve kaşlarını çatarak başını iki yana salladı. "Ölüme kavuşturmayacaksın beni," diye fısıldadı. "Bana beni geri vermeyeceksin." "Asla." Kızın, göğsünün ortasında bir yarası vardı, o yaraya bir isim bile vermişti. Adam, o yarayı ondan çalmıştı. O yaranın adı, "çocukluğum"du. Artık yeryüzüne yağan gül yapraklarının rengi, kan kırmızısıydı. Zehirli kırmızı gül sarmaşıkları bağladı bizi, Birbirimize zehirlendik. O kâinat kadar eşsizdi, Ben basit bir gül kuyusu. Tutulmamız gerekiyordu, Tutulduk. Ben Gül'düm, O, içine düştüğüm Kuyu, Benim Kuyum. Gül Kuyusu.

Kafamı yavaşça kaldırdığımda bir çift deniz mavisi gözle karşılaştım, o kadar güzel ve yoğunduki bu renkler kendimi kaybetmeye başladığımı hissediyordum.... Omuzumdaki baskıyla boğulmaktan son anda kurtulmuştum o gözlerden. Çünkü gittikçe derine iniyordum. Kendime gelerek beni pür dikkat inceleyen adama baktım. " Hey sana söylüyorum anlaştıkmı?" dedi tekrar. Ağzımı zorda olsa açabilmiştim aklıma gelen ilk soruyu sordum o an "Kimsin sen...?" Yayınlama tarihî 24/12/2015