Her şey bir ölümle başladı. Ölüm, nefreti takip etti. Nefret, intikamı körükledi. Ve aşk hepsini alaşağı etti. Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu. Onların aşkı, çığlık. Onların aşkı, feryat. Onların aşkı, acı. Onların aşkı, ölüm. Onların aşkı, VAVEYL...
Ruh bağı, yalnız dünyevi değil; uhreviydi de. Ruhlar bağlandığı zaman, kalpler ayrı kalsa dahi; düşünceler, var olan benlikler, bedenler... ayrı kalamazdı. Ruh bağı, kalp bağı demek değildi. Peki ya neydi? Onsuz üşümekti belki de, Hera gibi... o yokken duyguları damarlarındaki suda boğulan, hissizleşen zavallı sarı ta...
"Lal bir gece, Sabahsız bir pençenin içinde, Bir oluvermişiz."