"Zalimlikle öldüm, merhametle doğacağım " Vivian Dumchestier. Arganie İmparatorluğunun Arşidükü ile imaparatorun isteği üzerine evlendi, kendi isteği dışında evlenmiş olmayı gururuna yediremedi ve tüm kibrini nefretle evliliklerine kustu. Kocasını tanımaya çalışmak yerine düşmanlığı ve entrikayı tercih etti. Kocasını düşmanı olarak gördü öyle ki bu düşmanlıkla üvey oğluna zarar vermekten bile çekinmedi. "Vivian Dumchestier kocanızı ve oğlunuzu zehirlemeye çalıştınız, imparatorun adıyla idam edileceksiniz." "Ben yapmadım, ben değildim!" Vivian hırpalanmış halde darağacına doğru götürülürken gözleri rahibin yanında duran kocası ve üvey oğlunu buldu. Duygusuz bir şekilde hatta ona utançla bakıyorlardı. O kadar pişmandı ki , ikisinden de özür dilemek istedi ama artık çok geçti. Boynuna geçirilen bir ip celladın indirdiği kolla altındaki zemin kayarken Vivian'ın son gördüğü ona iğrenerek bakan kocasının bakışları oldu. Vivian ertesi gün gözlerini açtığında kendini evliliklerinin ilk yıllarında buldu. "Kocam ve oğlum bu hayatımda size tüm sevgimi vereceğim." Vivian bu hayatında iyi bir insan olmayı başarabilecek miydi?

❝You see we have a little bet going on between us teachers. The rules are pretty simple and straightforward; Who can fuck you best.❞ IN WHICH a wicked game arises between the teachers. Going to all and any lengths to win this bet just to be able to prove themselves right - unfortunately at a student's expense. Lines will be crossed, morals will be forgotten, hearts will be broken and for what reason? A little taste of sin. They're all thirsting to win. And the target has been chosen. A/n I do not own Haikyuu nor the story, the story rightfully belongs to Exolexact I only posted this because they deleted it.

22 yaşındaki Flora, Del Piero ailesinin en küçük kardeşi olarak el bebek gül bebek yetiştirilmiştir. Artık bu korumalı hayattan sıkılan genç kız, yalnızca bir geceliğine diğer herkes gibi çılgın ve genç olabilmek ister.. Bu masum eğlencenin bir şeytanın pençesinde bir oyuna dönüşeceğinden habersizdir... *BİR MİLYONERİN BEBEĞİ KİTABINDAKİ FLORA'NIN HİKAYESİDİR. CANAVARIN KALBİ BİTTİKTEN SONRA BAŞLAYACAKTIR.

Orta Dünya'nın en kanlı savaşı yeni bitmiş, elflerin en büyük düşmanı Mornor güçsüz düşerek kabuğuna çekilmişti. Gücünü kazanması için tek bir kişi gerekiyordu ona. Her şeyden habersiz genç bir dişi elf. Elda.

Kitabımızın adı Yanlış Melek olarak değiştirilmiştir. :) Birbirine çok benzeyen iki kadın,tek bir kimlik... Roxie Ashlee Rosin: Stilist, hayatı hafife alan,kendi deyimiyle iyi yalan söyleyen,hiperaktif bir kdın. Ashlee Rosin: Babası rahip olan Ashlee tutucu bir ailede yetişmiş,öğretmenlik yapan antisosyal bir kadın. Dış görünüş olarak benzeseler de kişilik açısından tek bir benzerlikleri yok. Drago Lorenzo Angelos: Güçlü bir adam. Roxie ile tanıştığında kadının yaşam dolu enerjisine kapıldı. İstediğini elde etmeye alışmış olan Drago için Roxie'yi elde etmek biraz zaman aldı. Her geçen gün biraz daha kapıldığı bir mıknatıs gibiydi kadın. Fakat bir gün beş aylık bebeklerini ve Drago'yu akasında bırakıp ortadan kayboldu. Üstelik genç adamın kasasını boşaltıp arkasında bir de ceset bırakmıştı. Roxsie diyerek kapısına dayandığı kadın aklını karıştırmıştı. Dış görünüş olarak ne kadar benziyorlarsa kişilik olarak da o kadar farklıydılar. Yine de emin olmadan kadını bırakmaya niyeti yoktu. Olayların arkasındaki sırrı çözmek akıl sağlığı için şarttı.

"Avucunun içini parçalayan bıçak gibiyim," diye fısıldadı bıçağı sıktığı avucunun içinde oynatarak kendisine doğru çekerken. Avucumda oluşturduğu derin yarık boğazımda biriken kan damlalarının gözyaşı olarak yanaklarımdan ateş topu gibi yuvarlanmasına neden olduğunda acı damarlarımın içinde zift gibi dondu. Saçlarımın arasından kulağıma dokunan dudakları tekrar hareketlendi. "Varlığım canını acıtacak kadar keskin." Ağlamak istiyordum, avucumdaki yarık öyle hızlı bir şekilde kanla doldu ki, parmaklarımın arasından sızan acıyı hissedebiliyordum. Ruhum bedenimdeki tek bir noktadan çıkmak istiyordu. Beni parçalıyordu, dışarıdan içeriye gölgesi devrilen yağmur damlalarının katili camdı. Derin bir nefes alırken burnundan verdiği nefes tüylerimin diken diken olmasına neden oldu. Nefes alışı bir vazgeçişin izlerini taşıyordu. ''Ama oradayım, sen nefes almadıkça bir anlamım yok.''

Işık Doğu'nun sert hareketleriyle afallamıştı. Evet çok ateşliydi ancak neden bir anda bu kadar alev aldıklarını anlayamamıştı. İçinden sert seviyorsan sert oynarız dedi. Doğu'nun onu kendisine çekmesini bekledi. Doğu için de bu kadın onun eceli olacaktı. Sıcacık teni her vücuduna değdiğinde tüyleri ürperiyordu. Nasıl bir alev topuydu bu kadın ? diye düşünmeden kendini alamıyordu. Işık'ı kendini çektiğinde, bu sefer kadının da cürretkar davranışlar sergilediğini farketti. Elbisesinin arkasında bulunan derin yırtmaçtan bacağının bir tanesini çıkararak gerilmiş sonra ise Doğu'nun baldırına sarmış kafasını geri atmıştı. O enfes boyun Doğu'nun gözlerinin önünde adeta tüm çıplaklığıyla duruyordu. Işık kafasını kaldırdığında Doğu bir anda gözlerini ayaklarına indirip, tekrardan Işık'ın gözleriyle buluşturdu. Işık ise bu fırsatı yakalamışken kaçırmamak için konuştu; "Ayaklarıma bakma; tuzağa düşersin. Göğsümü izle! Göğsüm kuracağım tuzağı ele verecektir. Tangoda ayaklar bir ayrıntıdır!Bu tuzakların dansıdır." dedikten hemen sonra kendini Doğu'ya daha da bastırıp geri çekmiş Doğu'nun kolunun içinde dönerek kendini Doğu'ya bırakarak farkında olmadan teslim etmişti. Tango; iki konuşamayan yüreğin dili olmuştu aslında...

Hayata, dertlere, sıkıntılara kısa bir mola! Azıcık gülmek isteyenler buraya :)