© Telif hakkı yazara aittir. "Neden ismin Mihrimah değilde Mihrima?" Bu sorduğu soruyla birlikte kafamı sağ tarafa çevirdim. Şaşırmıştım açıkçası. Hele de bu Melih olunca normaldi yani. Ben ona o da karanlığın hüküm sürdüğü, sadece ayın varlığını gösterdiği gökyüzüne bakıyordu. "Aslında adım Mihrimah fakat babam nüfus müdürlüğünde Mihrima olarak yazdırmış." dedim ve onun baktığı yere, gökyüzüne baktım. "Anlamı ne?" bu soru, beklemediğim yerden gelmişti. "Bilmem...hiç araştırmadım. Babam, güzel anlamı olduğunu söyler." "Güneş ve ay" "Hıh?" hıh nedir Mihrima. "İsminin anlamı... Güneş ve ay" şuan suskunluk heryerimi esir almıştı. Düşünün kalbimin attığından bile emin değilim. Öyle bir sessizlikti içimdeki. Cidden bunları söyleyen Melih miydi? ". İnsanlar isimlerinin anlamı gibidirler derdi babaannem. On yıl sonra bu sözü şimdi, daha yeni anladım." inanmayacaksınız ama bunları söyleyen gerçekten de Melih 'ti. Not : HİKAYENİN HERHANGİ BİR YERİNDEN ÇALINTI OLURSA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.

"Fedakarlık ruhuna serpildikten sonra bambaşka bir kadına dönüşmüştü." Fedakarlığın ruhuna serpildiği güne kadarJulian sadece kendisini düşünen bir kadındı. Ya da o öyle olduğunu düşünüyordu. Elena'nın kimsesiz kaldığını gördüğünde bebeğin ağlaması onu o kadar etkilemişti ki bebeğin göz yaşları sanki içindeki bencilliği yıkayıp götürmüştü. Julian, Elena için birçok şeyden vazgeçmişti ama hiçbir zaman pişman olmamıştı. Fakat yine de emeklerini hiçe sayamazdı. Belki Elena için geçerli değildi bu ama başkası olduğunda gözünü bile kırpmazdı. Ölü olsa bile...

IMMATURA Serisinin ikinci kitabıdır. UYARI: Bu kitabı okumadan önce lütfen Mavi Ay kitabını okuyunuz! Zannettiğiniz kişi olmadığınızı hatta bir insan bile olmadığınızı öğrenseydiniz; ne tepki verirdiniz? Peki ya, dünyanın ve zamanın dengesini korumakla görevli bir Immatura olduğunuzu öğrenseydiniz? Gerçekleri kabul edip yeni düzene uyum mu sağlardınız, yoksa geçmişte takılı kalıp herkese sırtınızı mı dönerdiniz? Zaman, zamansızlar için bile akıp gidiyor. Yeni dünyanın düzenine ayak uyduramayanlarınsa bu hikâyede bir yeri yok. Alara ya oyunu kurallarına göre oynayacak ya da oyunun kurallarını tekrar yazacak. İşte bu, Alara Olsen'ın gerçek hikâyesi!

-WATTYS 2017 KAZANANI- Başrolde ben olan bir film düşledim önce. Kitaplarda olduğundan daha gerçek, filmlerde olduğundan daha hayal! Zaman tüm renkleri silip süpürürken bir çocuk yetiştirdim zihnimin ıssız odalarında. Her yer siyaha özenip cansızlaşırken aniden kar yağdı kalbimin soğuk sokaklarında. Sonra iki beden düştü kalbime. Her yer tıpkı o zamanda olduğu gibi beyaza boyanırken, bir kaç kar tanesi düştü saçlarıma. Yeşil cennet, mavi okyanusa karışırken yelkovan akrebin peşinden koşmayı bıraktı. Akrep yelkovana küstü. Her taraf kar tanelerine özendiğinde sadece bir mavi, bir yeşil kaldı koca dünyada. Her renk ayrı bir gökkuşağını oluştururken; BEN YEŞİLİ SAKLADIM KİMSE GÖRMESİN DİYE. MAVİYİ KORUDUM SEN KIZMA DİYE. ÇÜNKÜ YEŞİLİN EN GÜZEL TONU SENDE, MAVİNİN EN ÇİRKİN TONU BENDEYDİ.

🏆 WATTYS 2017 KAZANANI🏆 Seren Çağrı on yedi yıllık hayatının sorunsuz ilerlemesini üç özelliğine bağlıyordu; Gücüne, sabrına ve cesaretine. Bu özellikler sayesinde birbirinden sorunlu üç abisiyle başa çıkabiliyor, lise takımında oynadığı futbol ile erkeklerin yüreklerine korku salıyordu. Ta ki geçirdiği trafik kazasına kadar. Seren kazadan sonra gözlerini açtığında kendini narin kolej kızı Asel Demir'in bedeninde bulur. Kendi bedenine nasıl geri döneceğini bulmaya çalışırken Asel'in bedeninde okuduğu yatılı okula gidecek, söylediği her sözle tepesini attıran bir ukala, yaptığı her hareketle başına iş açan bir kötü çocuk ve Asel'in hayatını cehenneme çevirmeye yemin etmiş bir kız çetesiyle uğraşmak zorunda kalacaktır. Bu romanda yanlışların nasıl kenetlendiğini okuyacaksınız.

Size bir aşk hikayesi anlatmayacağım. Ben buraya size her şeyin nasıl bu şekilde sona erdiğini anlatmaya geldim. Bu Mehmet Sönmez ve Ayşe Çağlar'ın, yer yer aşk ögeleri içeren, bu uğurda akıttığım gözyaşlarından mütevellit geceleri sağanak yağışlı, kalp kırıklarıyla dolu hikayesi. Biraz farklı bir hikaye işte bizimkisi. Bir Boşanma Hikayesi... **** #Wattys2017 Orijinaller kategorisi kazananı!

Yıllar önce,Pasifik okyanusunun bilinmeyen köşelerinde başkanlığını Victor Morcam'ın yaptığı Morcam Adası kaynağı da kendisi gibi bilinmeyen bir nedenden dolayı 5 parçaya ayrılmıştı. Fazla bir can kaybı olmasa da insanlar bunu işledikleri günahların bir cezası olarak düşünmüştü ve hayatlarına bu şekilde devam etmeye karar vermişti. Ada halkı 5 parça halinde yaşamaya devam ederken zaman geçtikçe başkanın yardımcıları, ada parçalarının her birinin Victor Morcam'ın çocuklarını temsil ettiği düşüncesini ortaya attı. Tesadüf mü bilinmez ama Victor'un da 5 çocuğu vardı. 5 ada, 5 çocuk. Başta tereddüt etse de bu fikir başkanın kafasına yattı ve adaları ilk eşinden olan Marcus, Matthew ve Maeve'ye; ikinci eşinden olan Raven ve Reaver'e paylaştırdı. Ve bu paylaştırma beklenmedik sonuçları doğurdu. Uyarı: Bu macera tehlikeli sırlara ve doğaüstü olaylara gebedir. Sen de bu maceraya ortak olmaya ve kendinden şüphe etmeye hazır mısın? ©Tüm hakları yazara aittir. Kısmen ya da tamamen alıntı yapılamaz,kopya edilemez ve çoğaltılamaz.

Selamun aleyküm arkadaşlar. İlk hikayem. İnşallah beğenirsiniz. Fi emanillah

Wattys 2016 kazananı! Yarı Texting. 2017'de Epsilon Yayınevi ile basıldı. 21.02.2022 tarihinde bölümler Wattpad'e yeniden yüklenmeye başlandı. Bahar on yedi yaşında kanser hastası bir genç kızdır. Tüm gününü odasında yalnız bir şekilde geçirmekle meşguldür. Okula gitmez, dışarı çıkmaz, ailesi dışında konuştuğu tek bir kişi bile yoktur. Hastalığı nedeniyle bir çok şeyden mahrum kalmıştır. Bir gün telefonunun rehberine kendisinin uydurduğu bir numarayı kaydeder ve ardından Whatsapp'tan o kişiye mesaj atar. Kimliğini açıklamaz. Hakkında bilgi vermekten kaçınır. Çünkü hastalığı ilerlemiştir ve insanların ona bağlanmasından korkuyordur. Rehberine eklediği o numara Doğukan'a aittir. Tamamen şansa dayanan bir tanışma ve ardından usulca gelen bir aşk. Onlar Yaprakçık ve Biri... *** "Fotoğrafımı görsen ne olur görmesen ne olur sanki?" yazıp yolladım. "Sen benimkini görüyorsun. Ortada büyük bir haksızlık var." "Ne yapayım? İlk sen yazsaydın bana da görseydin fotoğrafımı." "Bak sen... Çıkardın pençelerini anında." Gülerken bacaklarımı bağdaş yaptım. Parmaklarım ekranda gezindi. "Beni sen bu hale getiriyorsun." "İyi işte! Bana benziyorsun." 07.07.22 Genç Kız Edebiyatı #1 07.07.22 Fantastik #15 09.10.22 Bilimkurgu #13 (EYLÜL 2014)