Koskoca dünyanın kendine kıyasla, küçücük bir mahallenin ismiydi Tanyeri. Kendi içinde büyük dertleri olan, onlarca insana ev sahipliği yapar ve ayrı ayrı korurdu her birini. Füsun, üniversiteyi bitirdikten sonra, evine artık mesleğini yapmaya hazır bir hemşire olarak dönmüş, senelerdir uzak kaldığı mahallenin içinde eski yerini bulmaya çalışıyordu. Korkut, onca senenin ardından annesine kavuştuğunda, beklemediği şeylerle sarsılacak, gerçeklerin ağırlığı altında ezilecekti. Onun mahalleye dönüşü ve bir fırtına edasıyla Füsun'un hayatını girişi neleri değiştirecekti? Peki ya Korkut, içine bulaştığı sorunlardan kurtulmaya çalışırken, bir de senelerdir içinde tuttukları ona ağır gelmeye başladığında neler olup bitecekti? Füsun'un yıllardır bildiğini zannettiği her şey, bambaşka gerçeklerle karşısına geçtiğinde, yaşananları nasıl karşılayacaktı? Tanyeri'nin küçük karmaşası herkesi kolları arasına çektiğinde, olacakları hiç kimse tahmin edemeyecekti. Mahallenin birbirlerine en uzak ama aynı zamanda en yakın olan iki sakini, kalplerinin karşısında kaldığında zaman nasıl bir yol izleyeceklerdi? • [V.XII.MMXXI]

0537******* : Madem seni çok istiyorlardı 0537******* : Öylece ortaya koymasalardı 0537******* : Aldım bi kere, geri vermi'cem 0537******* yazıyor... 0537******* : Aşığım, mutluyum, vazgeçmi'cem Rehberine kayıtlı olmayan bir numaradan en sevdiği şarkının sözlerini mesaj olarak alan Çiçek, numaranın arkasındaki kişiyi bulmaya karar verir. Kendisine aşık olduğunu söyleyen biri vardır fakat kendisinin aşk ile uzaktan yakından alakası yoktur. Anonimi bulmak için sürdürdüğü konuşma sürecinde anonimin kim olduğunun yanında, gizlediği bazı duygularının da farkına varır. 03.12.2020. texting | tamamlandı ✓

!YETİŞKİN İCERİKLİDİR...! Andrew iki elini birden Lara'nın kalça kemiklerinin üzerine yerleştirip genç kadının dümdüz karnına öpücükler kondurarak seyrek tüylerin olduğu kusursuz kadınlığına doğru indi. Sonrada başını kaldırıp genç kadının güzel yüzüne baktı. Lara dudaklarını aralamadan önce hafifçe dudaklarını yaladı ve "Andrew" diye inledi. Andrew elleriyle onun bacaklarını kavrayıp yavaşça ayırdığı sırada sadece Lara'nın gözlerinin içine bakıyordu. Sonra başını eğip onun kadınlığına baktı. Lara içgüdüsel bir hareketle bacaklarını kapatmaya çalışa da adamın güçlü elleri ona engel oldu. Kocasının karşısında böyle durmaktan ölesiye utansa da hareket edemiyordu. "Benimsin" diye buyurgan ve yüksek bir sesle konuştu Andrew. Lara bütün vücudu zevkle pelteye dönse de "Evet, seninim." Demeyi başarabilmişti. Onu duyar duymaz Andrew harekete geçmiş Lara'nın kadınlığının kıvrımlarını yalıyor, o küçük çıkıntıyı dil darbeleriyle şımartırken parmaklarıyla da klitorisini uyarıyordu. Lara kendinden hiç beklenmeyecek bir hareketle şişmiş meme uçlarını iki eliyle kavradı ve çekiştirmeye başladığı anda adamın onu izlediğini anladı. Hareketlerini daha da cesaretlendi o kendine dokundukça Andrew'in erkeksi homurtuları daha çok artıyordu. Artık sona yaklaşmıştı. Hissediyordu içinde patlamaya hazırlanan o arzu volkanın son demlerini yaşıyordu. Kadınlığını talan eden iş bilir sıcak ağız ve sert parmaklar ona sonsuz zevki vaat ediyordu. Tam o tepeye tırmanmış kendini bırakmak üzereydi ki nefes nefese gözlerini açtı. Her şeyin bir rüya olduğunu anlaması saniyelerini almıştı. Bacaklarının arasındaki derin sızı ve ıslaklık ona rüyasının ne kadar gerçekçi olduğunu hissettiriyordu. LARA ♡ ANDREW

"yalvarırım bırak gideyim." yüzünde o gülümseme oluştu yeniden. içimde yanan ateş köreldi ve acımasızca son bulup küllerini bana sundu. "sen öldüğünde bile bu evden leşin çıkmayacak Almina..." ▪▪¤▪¤▪¤▪¤▪▪ RARADENİZ

kağan: doğu ben gerçekten özür dilerim kağan: o kadar ağır konuşmak istememiştim kağan: annenin durumunu unutmuştum tamamen doğu: ortaokulda anasına sövülünce ana bacı karıştırma lan diye atarlanan çocuklar gibi olmak istemiyorum doğu: ama kadının cenazesine gelmiştin kağan hikaye1/310121 hikaye1/100221 'boyxboy'texting'

"Kimsin sen?" titreyen sadece sesim değildi artık bedenimde aynı şekilde titriyordu. Karşımda ki adam gözlerimin içine bakarken ben korkuyla ona adım bile atamıyordum. "Açıklayacağım ama şimdi değil." demesiyle kaşlarımı kaldırıp göğsünden ittim. Hareket dahi etmezken bana üzgünlükle baktı. Acıyordu bana! "Ne demek şimdi değil ya? Ne zaman?" ne zaman söyleyecekti bana? "Senin için, bizim için bunu şimdi. yapamam Aleda. Anla beni lütfen." yalvarır gibi çıkan sesiyle gözlerimi kapatıp açtım. O beni anlamıyordu! "Sakın bir daha bana yaklaşmayın hocam!" bağırarak oradan uzaklaştım. Bağıran bedenim değil ruhumdu. Hiç bir şeyi hatırlamayan beynimdi. Her şeyi hisseden kalbimdi. Karşımda ki adam benim hocamdı. Öğretmenimdi. Sahi gerçekten kimdi o?

Siyahla beyaz çarpıştı ansızın bir gece. Gölgeleri eridi aynı o gece. Kül oldular birbirlerinde. Siyah gebe kaldı ışıltılı yıldızlardan birine. Yıldız doğdu, gri oldu. Yıldız, gözlerinin harelerine ulaşmış bir zevkle gülümsedi. Kendi gibi iki parıltı ekledi ufkuna. Sonra ölüm koktu boynunda. Yıldız, parçalandı kalan boşluğunda. Siyahla beyazın uğruna kül olduğu değildi artık. Parçalanmış, bir yangının, bir damla kanın yuttuğu bir yıldız neyse o da o kadardı işte. Bir kristal. Çürük Kristal. • • • - Bu isimle yazılmış ilk hikâyedir.

Başak, askerdeki abisine saçma sapan mesajlar atıp eğlendiğini zannederken, telefonun ucundaki kişi gerçekten abisi miydi? Rastgele#1 {28.03.2023} Genç Kurgu#1 {29.03.2023} Kısa Hikaye#1 {31.03.2023} Genç Kız Edebiyatı#1 {04.04.2023} Aşk#2 {05.04.2023} Mizah#1 {08.04.2023} Romantizm#3 {08.04.2023}

"O seksi ellerindeki bagetleri davullara vururken benim kalbim ne kadar hızlı atıyor, biliyor musun?" Dünyaca ünlü bir müzik grubunun bateristi olan Alper, özel telefon numarasına gelen bu mesajı okuduğunda hayatının ne denli değişeceğinden habersizdir. *Kısa hikâyedir ve mesajlaşmalar içerir.

"Saçların uzunmuş.." dedi ama tereddütü epey açıktı adamın. Ama bugün denilenden sonra yanlış anladı kız, adamın bundan rahatsız olduğunu düşündü nedense, daha yeni görüyordu Giray saçının hepsini. Tam olarak olmasa da düğünleri bile olmuşken saçını açmaktan çekinmemesi gerektiğini düşünmüştü, helaldi artık sonuçta... Aynadan onunla göz göze gelince sordu aynı tereddütle, "Keseyim mi yani?" Giray kaşlarını çattı kızın tavrıyla, ilk tanıştıklarında her lafıyla bir kasırga koparacak kadar kesin olan Dilrûba artık her daim kırılgandı.. Artık evli olduklarında, kocası sıfatı taşıdığından mıydı bu tavrı? Bazen düşünüyordu, ona yardım edeyim derken bastırmış, ya da ezmiş miydi hiç? Boyun eğmeye mahkum mu hissettirmişti? Düşündüğüyle kendine olan öfkesini atamadan sordu kıza, "Niye kesecekmişsin?" "Dökülür belki. Aynı odada olacağız ya.." yutkundu, boğazını tazeledi ama sözlerini tazeleyemedi, ne diyecekti ki? Bilemedi Dilrûba.. "Dağılır her yere." Giray rahatsız olurdu belki kendisinden parçaları her yerde görürse.. Onun konuyu açmamasını uzun bir süre aynı odada kalacaklarına yormuştu çünkü.. Gözlerini kızdan ayırmadan yaklaştı Giray. Bakışları onun uzun saçlarını okşasa da eli çekindi, mahrum kaldı bu tatlı zevkten, "Dökülsün.." dedi yumuşakça, Ben toplarım senin ardından.' dedi içinden, 'Bir de saklarım, kimseler göremez, benim mahremim olur..' 'Senin gibi...' Saçlarını tutarak hafifçe tebessüm etti Dilrûba, "Salık gezmem o zaman, fazla dökülmez.." dedi ama saç değildi tam olarak kastettiği. Hayatında bana dair pek bir iz bırakmam, rahatsız, olmazsın diyordu.. Şu akşamdan itibaren herkes biliyordu evli olduklarını... O yüzden sanki iki gün önce değil de şimdi kıyılmış gibiydi nikâhları.. Öyle hissediyordu. "İstediğin gibi gez, nasıl rahat eder, nasıl istersen.."