"Dinle şimdi." dedi. Sesi sanki bir şeyleri incitmekten korkar gibi çıkıyordu. Şaşkınca etrafıma bakındığımda dudakları yavaşça yukarı doğru kıvrılırken elmacık kemikleri belirginleşti. Öyle güzel gülüyordu ki... Gülüşü kapkaranlık kumsalı aydınlatıyordu sanki. "Duyuyor musun?" dedi beni kendime getirmek için. "Neyi duyuyor muyum Elçin?". Başını yavaşça omzuma yasladı. -Sessizliği Barış, sessizliği. Ne anlatıyor? Ne anlatıyor? Durup dinledim bir süre. Neredeyse ayaklarımıza kadar gelen dalgaları, şehirden uzak olmanın sessizliğini, Elçin'in düzenli bir şekilde alıp verdiği nefesini... Gözlerimi kapatıp sessizliği karşıladım onun yaptığı gibi. Başımı başının üstüne dayadığımda duyduğum tek şey vardı. -Seni.. Seni anlatıyor.

"365 gün." Dedi bir sır verirmiş gibi fısıldayarak. "365 gün sonra kendi dünyama döneceğim." "Neden peki, yani niye geldin, niye gidiyorsun?" dedi Ömer de fısıltısına karşılık vererek. Yalnız olmalarına rağmen saklanıyormuş gibi seslerini kısıyorlardı. "Yapmamam gereken bir şey yaptım. Cezalandırıldım. Kanatlarımın yolunmasına razı gelemezdim, sürgünü seçtim." Dedi Daphne. Birden elini yüzüne kapatıp hıçkırmaya başladığında Ömer'in üzerine verdiği ince battaniye kaymıştı. Ömer bir telaşla battaniyeyi tutup kaldırdı, başını havaya doğru kaldırıp yanaklarını şişirdi. "Ama şimdi ben sana nasıl.. kıyafetlerini üstünde bile tutamıyorsun!" "Sana minnetlendim, artık benden ne istersen dileyebilirsin! Lütfen beni dışarı atma, ne yaparım hiç bilmiyorum!" dedi Daphne. Ömer dudaklarını ısırdı, peri olduğunu iddia eden bu kızı zaten nasıl bir vicdanla sokağa atabilirdi ki? Tuhaf tavırları, saflığı, kıyafetleri değil de çıplaklığı doğal gören kafasıyla dışarıda başına çok kötü şeyler gelebilirdi. Ömer bu kıza sahip çıkıp 1 sene boyunca yanında tutmaktan başka seçenek bulamıyordu. "Defne bak.." "Daphne." Dedi kız şirin şirin gülümseyerek. "Birincisi; senin adın artık Defne. Daphne ismini kimse ciddiye almaz. İkincisi; benim evim, benim kurallarım. Üçüncüsü; kıyafet giymek zorunlu!"

"Yaz başıydı gittiğinde. Bir aşkın ilk günleriydi daha. Aşk mıydı, değil miydi? Bunu o günler kim bilebilirdi? "Eylül'de aynı yerde ve aynı insan olmamı isteyen" notunu buldum kapımda. Altına saat: 16.00 diye yazmıştın, ve saat 16.04'tü onu bulduğumda." Aşk mıydı onları bulan ya da kaybettikleri? İlk görüşte mi olmalıydı aşk, yoksa birbirini tanıdıkça mı? Peki tanıyabilir miydi insan karşısındaki o kadar kısa zamanda ve daha da önemlisi aşık olabilir miydi o kısa zamanda?

"Yeniden gelsek dünyaya, yine sever miydin beni?" Bazı çiftleri böyle her senaryoya, her duruma koyarsın da cuk diye oturur ya, işte Deföm de öyle benim için. Ben de aldım Defne'yle Ömer'i çeşit çeşit paralel evrenlerin içine koydum. Bakalım her dünyada, her durumda birbirlerini bulup aşık olabilecekler mi diye. Her bir bölüm birbirinden bağımsız, farklı bir kurguda geçecektir. Hangi evrende olduklarını bölüm başında ayrıca belirteceğim :)

Devamlı ilerleyen değil, tek parçalık diziden bağımsız konu veya temalarda, bazen buradan sonra ne olurdu dediğimiz bölüm sonlarında buradayım! #Wattys2016 kazananı.