Madam'ı ilk tanıdığımda, üniversiteyi yeni kazanmıştım. Öğrenciliğimin tuhaf günleri bu gökdelenli şehrin kalabalık ve işlek semtlerinden birinde tuttuğum evin sahibiyle tanışmamla başladı. Apartman tarihi bir hanın içerisindeydi. Ev sahibim olan Madam da bu apartmanın çatı katında oturmasına rağmen onu hiç görmemiştim. Kirayı her ay bir zarfın içine koyup kapısının altından atmam istenmişti. Madam'la karşılaştığım o geceyi hiç unutamıyorum. Kapısının altından hafif bir ışık sızıyordu. Tam eğilip elimdeki zarfı atacağım sırada bir gıcırtıyla kapı aralandı. Adeta ödüm patlamıştı. İçeriden cılız bir ışık sızıyordu. Nemli bir koku eşliğinde derinlerden, uğultuya benzer bir müzik sesi geliyordu. Sessizce yaklaşıp içeriye baktım. Gıcırdayan yer tahtalarının sesleri eşliğinde soluk ışığın sızdığı odaya girdim. İşte benim tuhaf hikayem o gece başladı...

Komik mi ki bu espriler? Arkadaşlar, elbette bu kitapda güleceğiniz yer de olacak ben bunu biliyodum diyeceğiniz yerde. Çünkü bunları çok bilindik yerlerden alıyorum. Lütfen saçma sapan yorumlar yapacaksanız hiç başlamayın derim. Her şey mükemmel degilidir hayatta kitabım da olsun. Neyse Bol gülmeceli anlar dilerim.... ♡Yazması benden okuması sizden olsun♡