Jedni wypuszczają potwory z szafy, a inni próbują je tam za wszelką cenę zatrzymać. June należy to tej pierwszej kategorii ludzi... albo nie do końca ludzi. W powszechnym przekonaniu jest po prostu czarownicą, pochodzącą z wiccańskiej rodziny. Co roku podczas balu urządzanego przez Uniwersytet Silver Bay, wiccańskie dziewczęta odprawiają rytuał, który ma na celu uwolnienie nadnaturalnej siły i sprowadzenie na ziemię tych, którzy chcą się tu dostać. Ale jest jeden mały kruczek... wystarczy chwila, a do rzeczywistości mogą przedostać się też stworzenia nieprzystosowane do życia wśród ludzi. June podąża za swoim przeznaczeniem i dziedzictwem, ale jej introwertyczna natura sprawia, że tłumne rytuały, bale i zamieszanie to ostatnie, co chciałaby mieć na głowie. Veno Taggart stoi po przeciwnej stronie barykady. Uczy się w Silver Bay, ale jest tu również po to, by pilnować potworów w szafach. Jest strażnikiem Srebrnej Nocy i nic nie irytuje go tak, jak te wiccańskie pomioty szatana, które robią wszystko, by siać zamęt na świecie. Veno jest nieustępliwy, porywczy i skupiony na swoim zadaniu. Jest też bezwzględny, konfrontacyjny, bezpośredni i... wie, że w tym roku podczas sabatu w Srebrną Noc to właśnie June Branham ma otworzyć przejście do rzeczywistości. Veno musi jej pilnować, chociaż to ostatnie, na co ma ochotę. Przeznaczeniem June jest dokonać najbliższego rytuału podczas Srebrnej nocy. A przeznaczeniem Veno jest... June. Jednak tym razem potworów z szafy nie tak łatwo upilnować i nigdy nie wiadomo, kto tak naprawdę może okazać się potworem...

Trzecia część serii Wicked Games. Kenya uwielbia czytać. Można powiedzieć, że woli książki od ludzi. Siadając w fotelu i przenosząc się do świata, w którym wszystko jest możliwe i gdzie faceci dają swoim kobietom idealne orgazmy, łatwo można się zatracić. Ona jednak stąpa twardo po ziemi, będąc świadomą realiów: idealni książkowi faceci nie istnieją. Istnieją ludzko przyzwoici faceci albo totalni skurwiele. Nic pomiędzy, nic więcej. A co śmieszne... Kenya zna i tego z gatunku przyzwoitego i tego skurwiela. Są braćmi. I obaj pragną udowodnić jej, że mogą być chłopcem wyjętym prosto z książki. soe 2022 co złego to nie ja

Holland Elordi wraca do rodzinnego miasta Grants, w stanie New Mexico. Siedem lat temu uciekała z niego w pogoni za marzeniami i perspektywą na lepsze życie. Jednak wszystko wydaje się być zupełne inne. Jej umierająca kariera, rodzina i tajemniczy mężczyzna - weteran wojenny, który od czasu powrotu unikał każdego i pragnął jedynie świętego spokoju. Zatem gdy Holland stanęła na jego drodze, jedyne na co miał ochotę, to po raz pierwszy w życiu zdezerterować. seria: Wicked Games #1

Edelynn Santini ma włoskie korzenie, dużą i nieco szaloną rodzinę, niezłą pracę w ukochanej branży, a także całkiem przeciętne życie w wielkim Chicago. Edie ma też babcię, która najwyraźniej nawet po śmierci lubi płatać bliskim figle. Valentina Santini zostawia wnuczce w spadku dom, a właściwie... jego połowę. Jakby tego było mało, Edie musi zaakceptować spadek, a następnie odebrać klucze do nowego domu dokładnie w pierwszy dzień Świąt, jeśli chce nabyć prawo do nieruchomości. W wieku dwudziestu czterech lat Edie staje się właścicielką domu w Whitewater, uroczym miasteczku w północnej części stanu Illinois. Problem pojawia się w momencie, gdy Edie w końcu dowiaduje się, kto dostał drugą połowę udziałów w nieruchomości. Ona nie chce mieć z nim nic wspólnego, a on... wydaje się nie dostrzegać problemu. Plan Edie, by wziąć kredyt i wykupić cały dom, leży w gruzach. A na dodatek okazuje się, że być może z nowym współlokatorem musi spędzić dużo więcej czasu, niż zamierzała. Babcia Santini jednak pomyślała o wszystkim i nikt w nowym domu w Whitewater nie będzie się nudził...

Chłopak, który od zawsze pozostawał na drugim planie i dziewczyna, która jest silniejsza, niż się wszystkim wydaje. Grace Montgomery kieruje się jedną zasadą w życiu: co cię nie zabije, to cię wzmocni. Dosłownie. Sytuację sprzed lat, którą inni nazywają "katastrofą", ona naznaczyła mianem "drobnej pomyłki". Wraz z Sethem, starszym bratem, musi tymczasowo przeprowadzić się do domu jego kolegów z drużyny. Gdy natomiast niemal wszyscy wyjeżdżają na wakacje, a Seth również opuszcza lokum na prawie dwa tygodnie, Grace staje twarzą w twarz wyłącznie z Rorym, który jako jedyny nigdy nie odwzajemnił jej uśmiechu na powitanie. Ale Rory pomógł jej już nie raz, nie traktując jej jednocześnie jak jajka, i dlatego właśnie to najlepsza osoba, z jaką mogła zostać sam na sam. I w dodatku hokeista. Bardzo, bardzo przystojny hokeista. Rory Delgado nigdy nie wychodzi na pierwszy plan w swojej drużynie. Ani właściwe w całym swoim życiu. Dorastając, był odludkiem, a szkoła przyniosła mu tylko dobre oceny i stypendium, dzięki któremu teraz gra w profesjonalnej drużynie hokejowej. Nie jest playboyem, nie jest gwiazdą, nie uśmiecha się, chyba że musi. Kocha hokej i dobrze sobie z nim radzi, ale jeśli chodzi o relacje międzyludzkie? Powiedzmy, że komunikacja nie jest jego złotą kartą. Dwa lata wcześniej zakończył pięcioletni związek i od tamtej pory wciąż nie jest w stanie do końca ruszyć dalej. Zwłaszcza że jego była dziewczyna, Leanne, ostatnio odzywa się do niego aż za często. Dla Rory'ego to już za dużo. Lubi swoje nudne i ciche życie. A sprawy komplikują się jeszcze mocniej, gdy tuż za ścianą zaczyna mieszkać młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela i... pies. Grace nie wie jeszcze, że czasami ma prawo być słaba. Rory natomiast nie wie jeszcze, że bieganie w towarzystwie psa i poranki z muzyką mogą być znośne. Ale czy oprócz nauki jest tu miejsce na zaufanie?

Marissa jest szaleńczo zakochana w chłopaku, którego znała dawno temu. Kenneth natomiast przez całe swoje życie kochał tylko jedną kobietę. A ponieważ jest specjalistą w dziedzinie romansu, postanawia pomóc jej zdobyć tego jedynego. Problem pojawia się, gdy tą dwójkę zaczyna coraz więcej łączyć i coraz mniej dzielić. soe 10.10.2021

Ich poukładane myśli nigdy nie obejmą bałaganów, jakie mają miejsce w naszych głowach, za każdym razem, gdy jesteśmy razem.

Druga część „Countdown". Błagałeś o spokój, jednak to chaos był jedyną rzeczą, którą mogłam Ci zaoferować.