Seis poemas que contan historias que se manteron en silencio moito tempo.

⤷Pequenos poemas en galego e tamén ao mellor algún en castelán.༺

Neste poemario intento plasmar as miñas emocións con palabras, aínda que estas ás veces non parezan suficientes para facelo.

AVISO: La historia escrita en GALLEGO. La inspectora Yaiza Estévez intenta resolver una desaparición en un tiroteo en la playa. Poco a poco se ve un camino de luz el cual Yaiza sigue, pero, cuando estás en medio de un oleaje en una tormenta, no puedes hacer nada. Nada, en contra de las olas que te llevan, del viento que sopla fuertemente sobre tu cara, que balancea tu barco, de lado a lado. Tan solo puedes esperar que, por lo menos, no te lleve una ola a las profundidades, junto con tu barco.

Estas son as fermosísimas obras que creamos no grupo. <3

1908. Cervantes, non o escritor, senón un pequeno pobo da provincia de Lugo. Os anos predecesores da Gran Guerra, deron acubillo a unha nena. Una nena de cabelos dourados e rizados, confundida moitas veces con alguén da realeza. Ía á escola en zocos, non tiña diñeiro para comprarse un libro de aventuras e paseaba polas corredoiras cheas de lama, ás veces soa, ás veces acompañada. Os seus ollos azuis queixábanse do polvo que entraba neles, e os animais durmían ao seu carón. Pero non había ninguén na comarca tan feliz como esa nena. Como Carolina. E boa conta pode dar disto Lois. Lois, o artista frustrado que a coñece, converténdoa na súa musa. A vida pasa demasiado presto, e as sombras do conflito ameazaban con quebrar esa idílica realidade. Pero Carolina continuaba sendo luz, e contaxiando a súa enerxía e ganas de vivir a todo aquel que a rodeaba. Aínda que seguía indo á escola en zocos, non tiña diñeiro para comprar un libro de aventuras e paseaba polas corredoiras cheas de lama, ás veces soa, ás veces acompañada.

A vida de Alexandra parecía perfecta: acababa de acabar a carreira, tiña unha familia estruturada e sen fisuras, e un mozo que a trataba ben e a quería por encima de calquera cousa. Pero todo cambia cando chega ao seu novo traballo: bióloga nunha illa practicamente deserta de non ser pola variada fauna e un estaleiro. Alí coñece o triángulo das bermudas, onde todo o que cres certo se demostra falso e viceversa, onde o que parecía perfecto é só apariencia e dende onde a mira el, o rapaz en bermudas que aparece só para poñerlle a vida do revés. #wattpadengalego #bermudas ~novo capítulo todos os mércores.

Conxunto de poemas, maioritariamemte paixasisticos e sociais.

Es un pequeño poemario, compuesto por 5 poemas escritos en gallego. É un pequeno poemario, composto por 5 poemas escritos en galego.

Poesía en gallego