Sürekli korkularla yaşamak..... mutlu olduğunda korkularının aklına gelmesi ve mutluluğunun yarım kalması..... Ne zor şeydir mutluluğun yarım kalması. En kötüsüde korkularının sonunda gerçekleşmesi... hemde en acı bir şekilde..... Yeni hayata başlamak demek sonunun nere çıktığını bilmediğin yolda yürümek gibiydi... O...
Ö(Sessizce)"Niye bu kadar safsın ki? Hem bu kadar saf olup, hemde bu kadar güzel olmak zorunda mısın? Ama sen bilmiyorsun ki beni geldiğin ilk gün kendine aşık ettiğini...Biri bana 1 ay önce gelip 1 ay sonra 'zorla biriyle evlendirilip o kıza aşık olacaksın' dese gülüp geçerdim, ama kim bilebilirdi ki böyle olacağını...
Defne, gözyaşlarını sildikten sonra Ömer'in elini tuttu. İkisininde gözünde öyle bir ateş vardı ki tüm Dünya'yı alev alabilirdi. ''Gel yanıma, tut elimi, bırakma beni...'' Defne hıçkırarak söylemişti bunu. Ömer, sevdiği kadının göz yaşlarından öptü, kırgınlıklarından öperek unutturdu ona tüm acıları. Ardından dudaklar...