Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

Sadece geceleri şarkı söyleyebilen ve sabahları sesinin güzel olmadığına inanan ve bu yüzden geceler dışında şarkı söylemekten,hatta mırıldanmaktan bile korkan bir genç kızın hikayesi.. Bu genç kız sevdiği adam için sabahları da bir şeyler mırıldanabilir mi? Sadece GECE KUŞU olmak yerine gündüz kuşu da olabilir mi? Bu benim ilk kitabım olacak ve çok heyecanlıyım. İnşallah beğenirsiniz. Bunu gerçekten çok istiyorum. Kitabın ilk sayfaları sıradan gelebilir ama kafamda değişik şeyler kuruyorum. Eğer okursanız lütfen yorum ve votelerinizi eksik etmeyin. Sizi seviyorum. Sizi tanımadan seviyorum. İyi okumalar.. Bu kitabın bölümlerinde ithaf ettiğim kişiler olacak. Ama bu kitabın tamamını en yakın arkadaşıma, bitaneme ithaf etmek istiyorum.. @bycimri seni çok seviyorum.. Bestimm..