Bu ilk vazgeçiş değil kana kana içtiğim suyun son damlası, Yağmurun ilk yağışı, Güneşin ilk doğuşu ya da ilk kaçışım değil, Bu benim kendimle son savaşım. Küçük bir enkaz. İçindeki felaketten kimsenin haberi yok. Sanki ruhlar sokaklara karışmış, Bulutlar şehri terk etmiş gibi. Denizdeki dalgaların kayalara hain çarpışı, Nefessiz güzel yüreker kötü bedenler. Minik kalpli yıldız çocuklar. Burası benim şehrim ne batan güneş ne parıldayan yıldızlar ne de dalgasız deniz. Burası ANKEBUT ruhumu haps ettiğim küçük sandık.

Ingens Gap adlı evrende geçen tarihi ve dönemsel olayları anlatan bir hikaye. Bu evrende iblisler esas alınacak ve dönemler içerisinde iblislerle olan devasa savaşları konu edinecek.

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''