Rebecca taşındıktan sonra yeni bir başlangıç istemiştir. Fakat yine de aşkının peşinden koşması, Caden'ın yaptığı yanlış bir şeyden dolayı, ondan gelen mesajlara cevap vermemesiyle sonuçlanır.

Rebecca, sorunlarını asla onları cevaplamayan bir yabancıya mesaj olarak atar.

iki gencin ve köpeklerinin hikayesi.

Melinda en yakın arkadaşı Ceren'in yokluğuna alışmaya çalışırken kendini yeni bir hayata adim atmış olarak bulur. Yeni arkadaşlıklar belki de biraz ask bütün bu acının dinmesine yardımcı olacak midir?

Evlenmesine, en mutlu gününe aylar kala tecavüze uğrayan bir genç kız... Her şeyden habersiz, nişanlısının neden durgunlaştığını çözmeye çalışan, Sevgi'yi her şeyden çok seven Emir... Hayatı alt üst olan Sevgi'nin ve onu asla yalnız bırakmayacak olan Emir'in hikayesini okumaya ne dersiniz?

"Öptüm. Haddime değilken, dudaklarını tattım. Kim bilir ne büyük cezası vardır o dudakları öpmenin? Ama yanmayı da göze aldım. Şimdi Adem'im. Cennet'inden kovma beni." -2 bölümlük kısa hikayedir, devamı yoktur.- Mert A. Akcan 2015

Leydi Sophia Ashford, o zamanın toplumu tarafından kendini beğenmiş, asık suratlı biri olarak nam salmış ve erkekler için ulaşılmaz bir hedef haline gelmiştir. Tabii, bu erkeklerin uzak durmasına bir engel teşkil etmemektedir. Ama Sophia balolardan, öğlenleri Hyde Park'taki gezilerden, ikindi çaylarından da artık bıkmıştır. Hayatının sıradanlığı onu sıkıyorken kardeşinin verdiği bir haber hayatını değiştirip aradığı macerayı bulmasına neden olacaktır. Connor Brandon Anthony Adair, toplumun tabiriyle "Cynster Dükü" zamanının en hızlı çapkınıydı. Kadınlarının ilgileri arasında boğmaya, yapmacık gülüşme ve kurlar artık onu iğrendirmeye başlamıştır. Ünvanı gereği balolara katılmak dışında sosyeteyle alakasını kesmiştir. Bir Dük ve evli olmaması bekar kız anneleri için yeterli bir hedef olmasına yetmiştir. Kumar bağımlılığı ve çapkınlığı bile onları bu zamana kadar engelleyememiştir. Evine giren bir kalp hırsızının onu değiştireceğini ise hiç düşünmemiştir.

Siz hiç sevgilinizden bir mesaj, e-posta ya da daha kötüsü bir post-it ile ayrıldınız mı? Ben az önce yaptım! Üstelik üstümdeki giysiye rağmen. Ne mi giyiyorum? Gelinlik! Ah evet doğru duydunuz ben az önce nişanlıma bir post-it üzerinde ondan ayrıldığımı ilan ettim. Şimdi düşünüyorum da belki daha duyarlı birkaç söz yazabilirdim. Özellikle de aşağıda bekleyen yaklaşık bin kişiye gelinin onu yüzüstü bıraktığını açıklamak zorunda kalacağı, daha doğrusu açıklayamayacağı düşünülürse... Peki ben ne yaptım? "Üzgünüm, yapamayacağım. Umarım bir gün beni bağışlarsın... Not: Seni sevmiyorum!" * Bu yaz post-it'lerin nelere kadir olduğunu daha iyi anlayacaksınız! Not: Sizi Seviyorum

Felaketin ilk habercisi metrelerce öteden gelen patlama sesleriydi. Sonra ise yoğun sis ve kum fırtınası... Herkes başlarına gelecek şeyi çok önceden tahmin etmiş gibi çadırlarından çıkmış, kurak araziyi yararak geçen tankları, büyük ve korkunç zırhlı araçları bekliyordu. Ne olursa olsun hiçbirinin gözlerindeki kararlılık değişmeyecekti, sonuna kadar onurluca dayanmışlardı ve şimdi sonlarına boyun eğiyorlardı. Kaybedek bir şeyleri olmadığı için kaçmışlardı ve şimdi kazanmaya çalıştıkları özgünlüğün sonuna gelmişlerdi. Birazdan yanlarında ki insanlar umutsuzca onlara yeni yurt olmuş topraklara serilecekti ve geri dönüşü yoktu. Araçların çıkardığı sesler kulak tırmacalarcasına artarken bir kaçı belki de ağlamaya başlamıştı. Bazıları ise sonun gelmesini korkuyla bekliyordu. "Bunca zamandır birlikte mücadele ettik!" İsyan çıkartıp karargahtan kaçmalarına öncülük etmiş liderleri bir kaç adım çıkarak diğerlerinin önüne geçti. "Onurumuzla öleceğiz." Tankların attığı bombalar çadırlardan kurulmuş onurlu kenti vurmaya başlarken az önceki derin sessizlik yerini çığlıklara bırakmıştı. Durgunluk, koşup kaçmaya başlayan insanlarla bozulmuştu. Zırhlı araçlardan çıkan ırk koruyucuları, korkuyla kaçan koloni halkını hedef alarak katliamına başlarken komvoyun en sonundaki lüks araç yaklaşarak katliamın ortasında durdu. Arabanın içindeki katliam komutanı, dünyanın en güzel sahnesini izlemek üzere arabadan çıktı. Burnuna dolan kan ve patlayıcı madde kokusunu içine çekerken yüzündeki gülümsemeye engel olamamıştı. Sondu bu. Son koloniydi. Amaçlarına ulaşmak için geride kalan tek koloni. İnsan hayatının sonu, insan ırkının katliamı... Elinde sıkıca tuttuğu telsizi dudaklarına götürdü. "Son koloni an itibariyle düşmüştür."