BU KİTAP WATTPAD PLATFORMUNDAN YAYIMLANMIŞTIR. Bağımlıydı ve üstün zekasını sonuna kadar kullanıyordu.. Katildi, acımasızdı, piskopattı ve en önemlisi ruh hastasıydı.. O kim mi? Pars Arstan Nâmı değer Karanlık Adam.. Ben ise ona mahkum, acıya mahkum Elis Karsen.. Eli sırtımda gezinirken gözlerinin en içine baktım ve karanlığı gördüm.. Beni kolayca etkisi altına alabiliyordu ve yanlışı en güzel doğru gibi gösteriyordu. Nefes bile alamazken bu halimden memnun bir şekilde sırıtırken dudaklarını dudaklarıma bastırdı.. Eli sırtımın altına ilerlerken elbisemin ipinde durdu.. Beni öpmeye devam ederken ona büyülenmiş bir şekilde karşılık veriyordum.. Elbisemin ipini koparınca dudaklarımın üstünden gülümsedi.. Sevmeyi bilmeyen bir adamdan sevgi gördüm.. Aynı evde büyüdük ve en büyük ihaneti işledik.. Bu gece savruldu saçlarım... Bu gece bir çıkmaza düştüm.. Bu gece karanlığın oldum.. Bu gece kalbimi hissettim.. Bu gece sevgisini hissettim.. Bu gece kördü gözlerim.. Bu gece sağırdı kulaklarım.. Bu gece onundum... &&& Kitabımın tüm hakları gizlidir ve kitap kapağını @ceydakaya234 yapmıştır. Kitabımı kütüphanenizde görmek dileğiyle.. P&E ailesine hoşgeldiniz..

"Benden kurtulmak mı?" derken ses tınısına yansımış alay kilometrelerce öteden dahi sezilebilirdi. "Ben senin kökünde can bulmuş bir sarmaşığım Yaban Gülü. Günbegün senin besininden besleniyorum. Kökün kuruyana ve biz beraber ölene kadar benden kurtulman mümkün değil." Berfe'nin duyduklarıyla nefesi kesildi. O an inip kalkan göğsü durdu. Gözleri odağını yitirdi. Yer ayağından kaydı ve bir anda gerçek dünyaya hızlıca geri döndü. "Sarmaşıklardan nasıl kurtulacağımı söyleyeyim sana Hazar Ağa!" diye fısıldarken sesindeki gücü kendisi de hissetti. "Tırnaklarımla kazıyacağım seni köklerimden ve ilelebet kurtulacağım senden!" "Kendini öldürmek pahasına mı?" "Kendimi öldürmek pahasına!" ™©Tüm hakları tarafımca saklıdır. Hiçbir şekilde başka amaçlar için kullanılamaz, çoğaltılamaz ya da ticari amaç güdülerek iznim dışında basılamaz ve başka ortamlarda paylaşılamaz. KANLI BAŞLANGIÇLAR SERİSİ 3 (KİTAPLAR BİRBİRİNDEN BAĞIMSIZDIR! DİĞER KİTAPLARI OKUMANIZ GEREKMEMEKTEDİR!)

Tanışmaları değişik olmuştu biraz.Adamın düşmanının kendisine yaptığı saldırı sonucunda,sıyrılan kurşunun biri denk gelmişti genç kıza. Yan komşuları,yeni belalar,yeni olaylar ve yeni duygular getirmişti yanlarında. Birbirine kardeş kadar yakın dört kız,yoktu aileleri.İçlerinden birinin babası vardı sadece. Bekliyorlardı küçüklüklerinden beri,geleceklerdi diye. Onlar için yalan kelimesi farklı bir anlam taşıyordu. Gelmeyeceklerini bildikleri halde inanmışlardı ailelerinin geleceklerine. Umut etmişlerdi... Onlar için yalan kelimesinin anlamı umuttu. Geçmişlerinin tozlu ve karanlık sayfalarına rağmen hala ayakta ve hala güler yüzlüydü onlar. Çılgınlardı biraz,biraz manyak ve mükemmeliyet kelimesinin vücut bulmuş hali kadar da güzel... Dört yakışıklı genç. Geçmişlerinin tozlu ve karanlık sayfaları peşlerini bırakmamıştı,hala karanlık ve tozlu sayfalardan ibaretti hayatları. Bu sekiz kişi birbirini tamamlayan yapboz parçaları olacaklar mıydı? Geçmişinin tozlu ve karanlık sayfalarını atlatmış kızlar,hala karanlık olan bu dört kişiyi o karanlıktan kurtarabilecekler miydi? Her şeyi zaman gösterecekti. Sadece zaman,belki biraz da aşk...? Kapak tasarımı için theillegalturuncu'ya çok teşekkürler. *Küfür İçerir* 08.05.2018 Genç Kız Edebiyatı #3 24.04.2018 Genç Kız Edebiyatı #4 18.04.2018 Genç Kız Edebiyatı #5 ❗️TAMAMLANDI❗️

Beni sevebilir miydi gerçekten? Böylesi kötü bir adam, sevgi nedir bilir miydi? ▪▪▪

Bir mahalle hemde en eğlencelisinden Bir kız en güzelinden ama azıcık inatçısından Bir Adam en delikanlısından ama biraz sinirlisinden Peki bu üçü biraraya gelirse ? Ne mi olur gelin hep birlikte görelim : Başlama Tarihi: 2016

Bu bir Asker kurgusudur. Wattpad hali ve Kitap hali yayında. Bildiğiniz bütün asker hikayelerini unutun bu hikaye bambaşka. Gamzeli ve Kurt'un hikayesi. ❤ "Başında Aşk" serisinin Kurt ve Gamzelinin hikayesidir. Dağ Başında Aşk / Kurt ve Gamzeli Nöbet Başında Aşk / Semih ve Mihrem Silah Başında Aşk / Uğur ve Menhus & "Güzel seviyorsun," dedim gözlerine bakarak. "Güzeli, güzel seviyorum," dedi. İnsan yeni bir hikâyeye, biriyle tanışarak ya da yeni bir yere giderek başlarmış. Benim hikâyemde ikisi de vardı. Gittiğim yeni şehirde tanıştığım adamla hikâyem başladı. Teğmen Emre Kurt... Zümrüt yeşili gözleri beni her defasında büyülüyordu. İçine çekildiğim derin bir kuyuydu sanki. O derin kuyu bende keşfetme isteği uyandırıyordu. Bana doğru attığı her adım bir diğerinden daha güçlüydü ve kaçmamı imkânsız hâle getiriyordu. Sonunu göremediğim o kuyuya gözlerimi kapatıp, kendimi bırakma isteğim gün geçtikçe artıyordu. Askeriyede öğretmenlik yapmaya başladığımda, başıma geleceklerden bihaberdim. Abimin de görev yaptığı bu askeriyedeki öğretmenlik görevi, içerideki haini bulmam için bir araçtı. İçimizde, kapalı kapılar ardında, ihanet eden biri vardı. Açtığım her kapı bir diğerine çıkarken; o kapılardan birinde onu bulmaktan korkuyordum.

Yıllar neyi ne zaman getireceğini gerçekten kimse bilmiyordu, Asaf Ateş Hanzade en küçük kız kardeşlerinin evliliğine dahi onay vermezken şimdi ağasının tek sözüyle kendini evlenirken bulmuştu. Kardeşi için kız istemeye giden Filiz Yıldırım kendini kendi sözünde bulmuştu. İtiraz etmek istesede kıyamamıştı kardeşine ve onun büyüleyici aşkına kendine kıymıştı. O artık sürgün'dü hemde Ateş'ine. İki imkansız aşkın ta kendileriydi Dilan Hanzade ve Serhat Yıldırım onlar, imkansız olsada sevdiler. Birbirlerine böyle güzel sevmeyi öğrettiler. Şimdi onların aşkı için kader tekerrür etti. Ateş'e sürgün edildi genç kadın. Düşmüşlerdi en imkansız aşkın sevdasına bilmiyorlardı kı dönüşü olmayan yolun sonu vuslata ereceğini. Ateş bilmiyordu evlenmek zorunda olduğu kızıl kadın kalbini bu kadar ateşe vereceğine. Filiz sürgünlerini toprağı değil bu defa alevler içinde olan bir kalbe vereceğine. Filiz öğretmenin kalbine bir kere olsun aşk girmemişken şimdi kalbi yaralı bir erkeğin nefretiyle yüzleşecek. Nefret ne kadar can acıtabilir ki, içinde bu denli aşkı alevlendirirken. Ateş'e Sürgün'dü bu aşk.. ateşe sevdalı olanlar bilebilir ya da toprağa sürgün veren bir Filiz. Not: Ateş'e Sürgün adı altında yazılan ilk eserdir. Wattpad'e!

Ben Asmin Arslanoğlu. Sevmediği, istemediği, nefret beslediği bir adamla evlenen Asmin. Ondan tiksinip en ufak dokunuşunda ortalığa ayağa kaldıran Asmin. Öyle bir değişmiştim ki bana dokunma diye kendimi ortalığa atan Asmin, artık o adamı benimseyen Asmin olmuştu. Tenine dokunuşunu kabullenmeyi geçmiş, ister olmuştu. Sert darbeler indirdiği göğsüne sığınır olmuştu. Tiksindiği dudaklarına susar olmuştu. Yapmam dediği her şeyi yapmıştı. Kaçınca başına gelmez sandığı her şeyi başıma getirmişti. Büyük konuşup, konuştuklarının hepsini yutmuştu. Aşık olmam derken aşık olmuştu. Bağlanmam ben kimseye derken bağlanmıştı. Olmaz dediği her şeyi oldurmuştu. Mardin'e vermem dediği her şeyini vermişti. Ve kendine verdiği bütün yeminleri sözleri, tek bir adam uğruna silmişti... Kapak tasarımı: writerladyy

Zordu hayat.Önümüze ne çıkaracağını bilemiyorduk.Bazen mutluluktan delirip bazen acıyla yoğuruluyorduk. Mutsuz sonların,kavuşmayan hayatların,çok seven insanların şehriydi Mardin.Mutluluk kapısını çalmış insanlar varken hayatları kana bulanmış insanlar da vardı.Zordu Mardin.Taşı,toprağı sevgi dolu,aşk doluydu.Önemli olan bu zorluğu yenip,hayata bağlanmak değil miydi? Asmin kendisini kor gibi yakan adamın olacaktı bugün.O'na eş,O'na sırdaş,O'na yoldaş olacaktı.Yıllardır hayalini kurduğu,gerçekleşmesini beklediği şey olmuştu.Berzan ile evleniyordu! Lakin Berzan'ın zaten bir eşi vardı.Berzan zaten evliydi. Bu zor şehirde,zor hayatta güçlü olup engelleri aşabilecekler miydi? Hissettiği nefes kalbini zorluyordu.Gözlerine bakmak boğazındaki yumrunun büyümesine sebep oluyordu.Sarıldığından dolayı ensesinde olan eli,teninin yumuşaklığını kanıtlıyordu ve buna bayılıyordu.Yutkundu.Sadece bu yumrunun aşağı inip midesindeki kelebeklere karışmasını diledi.Ama olmuyordu.Bu adama bu kadar yakın olmak genç kadını delirtiyordu.Sevmiyordu.Kör kütük aşıktı.Gözlerine hapsoluyor,bakmadan duramıyordu.O mavilikler nefesini kesiyordu. BAŞLANGIÇ:05.03.2016

Mühür taşı gerçek mührüne kavuştuğunda kıyamet kopmalıdır. Her kıyametin sonunda, yitirilen hayatlar olur. Bu şeref hangimize ait? •Parmağımı dövmesinin çemberinde dolaştırdım bir tur. "Hissediyor musun?" diye sordum acıyla. "Tam burada kocaman bir işaret var." Cesur konuşsa damga derdi büyük ihtimal. Ya da lanet. "Görmüyorsun ama hissediyorsun. Tam burada. Seni sarıp sarmalayan bir ip." Diğer elim Cesur'un kolundan aşağı kaydı ve parmaklarım parmaklarına dolandı. "Her şeyi birbirine bağlayan bir ağ," dedim dövmesine hayranlıkla bakarken. "Tıpkı benim gibi." • Not: Merhaba! Eğer sağlıklı bir ilişki arıyorsanız bu hikaye size göre değil. Bu hikayede toxic bir ilişkideki iletişimsizliği ve bu iletişimsizliğin sonuçlarını göreceksiniz. Sabrınız için teşekkürler, keyifli okumalar.