"Aslında bakarsan etrafındaki çoğu insan kimsesiz ve terk edilmiş. Sen her ilkbaharda çiçeklerle bezenen ağaçların, her sonbaharda acımasızca terk edilmediğini mi sanıyorsun? İnsanoğlu bile o çok sevdiği fani dünyayı terk edecek, bu dünyaya alışman için her şeyi öğrendiğin, zamanında onun rahminde can bulduğun anneni de terk edeceksin. Aslında bakarsan herkes acımasızca tıpkı bir döngü gibi birbirlerini terk ediyorlar. Sen anneni terk ediyorsun, annen de kendi annesini, çiçekler ağaçları, ilkbahar ise çiçekleri... Paranoyak sevgilisi tarafından kaçırılan Çiğsel'in hikâyesi... Bilemezsiniz belki de paranoyak olan karakterler değil de bizlerdik. Bizler kim miyiz? Bizler, bu satırları okuyan herkes yani sensin. Bu kitap seni şüphelere boğacak.

Bile bile gitti. Yanacağımı bile bile. Hep öyle değilmiydi zaten? Hep o gidiş acıtmadımı insanın canını , ölümden beterdi arkasını dönüp gidişi. AŞK NEDİR? Aşk başlı başına yanmaktır. Onunla yada onsuz yanmak değil , başlı başına yanmaktır. 'Sonsuz sevince sonsuz oluyormuş' dedi. Bu yüzden MAVİ dedi. Çünkü; mavi sonsuz demekti. »»» Ama sonsuzluk hiçbir zaman aşka eşit değildi ««« ›› Kahve ve mavinin aşkı hiç bu kadar tutkulu olmamıştı ‹‹ °°°° " Siyahın içinde çığlık atan mavinin intiharını izlerken , aslında bunun bir intihar değil katliam olduğunu anlamıştım. MAVİ siyahın kalbine hükmediyordu. " " Siyah bir aşk MAVİ bir kalp ile beklenmez. " " MAVİ gibi ' sevdim ' ben seni Gökyüzü kadar derin. Deniz kadar serin. " " Gökyüzü herkese MAVİ , ama herkes bakamıyor işte gökyüzüne. Bence sen vazgeç. " " Tüm dünya vazgeç dediğinde " umut " fısıldar. Birkez daha dene. Vazgeçme. Ben sende öğrendim vazgeçmemeyi. Ve vazgeçmeyeceğim. Sen ne dersen de. "

EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."