Elindeki kitabı okuyorsun. Sayfaların arasında kayboluyorsun fakat çalan bir telefon dikkatini dağıtıyor. Umursamamaya çalışsan da telefonunu arayan kimse çok ısrarlı. Telefonu eline alıyorsun, arayan kişiyi tanımıyorsun. Yine de açıyorsun. Hafif bir çızırtı sesi geliyor, ne olduğunu anlayamıyorsun. Sonra ölümün kasvetli sesini duyuyorsun. "Öldür." Kasların kilitleniyor, kelimelerin boğazında takılı kalıyor. Elindeki telefonu bırakmadan kitabını kapıyorsun ayağa kalkıyorsun. Evden çıkarken bedenin tamamen kontrolsüz. Hiç bilmediğin sokaklardan geçiyorsun, bilmediğin insanlara bakıyorsun. İlerideki kahverengi evi gördüğünde doğru yere geldiğini hissediyorsun. Burası neresi en ufak bir fikrin yok. Evin içine giriyorsun, elinde nereden geldiğini anlayamadığın bir bıçak var. Düşüncelerin karmakarışık ve hala kulağında bir telefonla duruyorsun. Mutfakta oturan bir adam var. Sana karşı bir hamle yapamadan onu öldürüyorsun. Telefondan ince bir kahkaha sesi geliyor, sonra sana diğer emrini söylüyor: "Kendini öldür." * Telefonlarınızı kapatın. Birisi sizi ararsa asla açmayın. Çünkü her an katil olabilirsiniz.

Kim Taehyung, Park Jimin'i kendini öldürecek kadar çok özlemişti.

zaman ağır çekimde ilerleyen bir sarkaç gibi. ileri geri, ileri geri. hiç bir yere varamıyorum, sana varamıyorum. to; femaleloony, 19316.

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

enes: sizinkiler kısa oluyormuş doğru mu? zixuan: gel göstereyim 2018-2019

"Eğer seni çok seversem kalbimi kırmayacağına söz verir misin?" Diecesca hayran hikayesi. Tüm hakları saklıdır.

"Biz hiçbir zaman sevgili olmadık Jimin, sen sadece şizofren bir manyağın tekisin."

WattyTR2016 için yazılmış tek bölümlük bir hikayedir. "Benim zihnimdeki yılbaşında kar kırmızı yağıyordu; noel baba Azrail'di ve süslenen ağaçların altındaki paketlerden cesetler çıkıyordu."