[Aşkın Tatları Serisi - 1] Bir lezzet düşünün. Biraz yaramaz, boyuyla romantikliği doğru orantıda, yaptığı birbirinden leziz yemeklerle birlikte parmaklarınızı da yiyeceğiniz bir adamı alın, bırakın içine. Yanına da bazen tutamadığı bazen de açamadığı dili olan, minyonluğuyla kombinlediği kıvırcık saçlarını sevimli utangaçlığıyla savuran tatlı bir kadını harmanlayın. İki adet bisikleti de eklemeyi unutmayın tabi ki bu muhteşem lezzete. Ve tabi yanlarına da sevgili edasıyla sahiplenen kıskanç bir köpek ile prenses edasıyla süzülen uykucu bir kedi... Eh, biz adına Orta Şekerli diyelim ama bol şekerli olsun içi!

Adel, hayatın yükünü taşıyamadığına karar verdiği bir günde, kendini bir uçurumun ucunda geride kalan her anısıyla vedalaşırken buldu. Gözleri daha fazla gözyaşlarını taşıyamazken kollarını iki yana açtı. Bir adım ilerledi ve rüzgâr saçlarını savurdu. Her şeyin bittiğini düşündü. Ona karşı sevgisini hiç gösterememiş annesinin tavırlarının, babasının yabancılığının, her gece başını yastığa yalnız koyuşlarının, soğuk odasının o kasvetli havasının... Her şeyin. Rüzgâr tekrar bedenine saldırırken bu sefer savrulan tek şey saçları olmadı, dengesini kaybederken kendini boşluğa bıraktı... Ve tam son anda beline dolanan ellerinin sahibiyle hayatı hiç olmadığı kadar değişti. O adam, ölüme meyilli bir kızı onu yaşatacak kadar çok sevdi. Yıkık bir ailenin, prenses ve kurbağa masalının, her an varlığını sonlandırmak isteyen bir kadınla onun için her şeyi göze alabilecek adamın gri hayatlarının deniz kokan hikâyesi... "Genelde küçük adımlar atan kadınımın bana koşarak gelmelerini sevdim ben." Bu kitap Epsilon Yayınevi ile 2016 yılında raflarda yerini aldı.

"Öyle böyle ilerleyen bir hayatım var. Yani... Vardı aslında... İş aramaya devam ederken aynı zamanda annemin uygun bulduğu eş adayları ile görüştürülmeye çalışılıyordum. Ta ki onu görene dek!" Nesil hanım kızımız; gayet neşeli, biraz geveze, aklındaki dilinde, (yok canım elbet boşboğaz değil) yemeyi, gülmeyi seven, iş yapmaktan hoşlanmasa da epey hamarat bir hatun kişi. Uyumak, Furkan dayı ile didişmek, arkadaşlarıyla pencereden pencereye konuşmak ve jelibon en sevdiği şeyler. Bedir'in mavi gözleriyle karşılaşıncaya kadar öyleydi yani... "Hep derlerdi; o kişiyi gördüğün zaman doğru kişi olduğunu anlayacaksın, kalbin sana söyleyecek diye. Evet ben anladım. Gayet iyi anladım ancak bir sorun var. O nasıl anlayacak?" Müptela Yayınları farkıyla tüm kitapçılarda. ❤

Hayata bembeyaz bir sayfa açmak ister çoğu zaman insan... Ama bir gün açtığınız bir sayfayı önceden bir başkasının kullandığını görseniz ne hissederdiniz? Sayfayı atlayıp hayatınıza devam mı edersiniz, yoksa sayfadakileri okumayı mı denersiniz??? 'Acemi Prenses' sayfayı okumaya kararlı görünüyor... **Kapak Tasarımı subisch adlı okuyucuma aittir! Kendisine kocaman teşekkürler.. :)

Yaşadığımız anların sonuçları, kaderin basamaklarıdır aslında. Bazı şeyler vardır; olacağını asla tahmin etmeyeceğiniz ve olduğunda da hoşlanmayacağınızdan emin olduğunuz şeyler... Hayat, bize inat yaparmış gibi bu şeylerle karşılaşmamızı sağladığında, önceden yaptığımız planların hatta varsayımların nasıl da boşuna olduğunu görürüz. Hayatı, planladığının çok dışında bir yola girdiğinde, ne yapacağını bilmiyordu Yağmur... Hiç beklemediği bir anda, çok önemli bir haber alınca ne yapacağını şaşırdı Efe... Ve zaman, her ikisi için de en doğrusuna karar verdi

Aşk ta yaş çok mu önemli? Ya da biraz tombul olmak? Gamze hayalindeki prensin beyaz atlı olmadığını fark etse de artık çok geçtir her şey için.O artık bir Kurbağadır Limonata için... Gamze ve Fatih'in komik çekişmelerini çok seveceksiniz...

"Yardım et Çağla! Aslının abisi Istanbula gelmiş. Herif eliyle koyduğu gibi buldu beni, seni göremeyince de kudurdu." "Tamam sakin ol. İş çıkışı-" "Bekleyemem Çağla. Topuğuma sıkar bu adam. Leşimi kanalizasyondan toplarsın, ben sana söyleyeyim." Denizin telaşlı sesine karşılık Çağla da heyecan yapmıştı. "Tamam adresi mesaj at, geleceğim." Çağla telefonu kapatır kapatmaz masasından kalktı ve Gökçenin masasına ilerledi. "Gökçe abla benim çıkmam lazım." Gökçe sanki çok zor durumda kalacakmış gibi yüzünü buruşturdu. "Ama nasıl olur Çağlacığım? Katılman gereken toplantı da vardı?" "Deniz beyle konuşup izin alsam?" Çağla Denizin odasına yöneldiğinde Gökçe sandalyesinden fırlayıp Çağlanın koluna girdi ve dışarıya doğru itekledi. "Yok Çağlacığım! Madem acelen var, çık sen. Ben söylerim Deniz beye. Zaten ikinci iş günün, sesini çıkarmaz." Çağlayı asansöre bindirdikten sora geri dönen Gökçe başını odasından çıkartmış Denizle karşılaştı. "Gitti mi?" "Gitti Deniz bey." ★★★ İyi okumalar ;)

Başına buyruk insandım, kabul! Fakat son yaptığım tahmin edilemez bir olayın kapısını aralamıştı. Ben bir inşaatta çıkan yangının, sevdiğim adamın başına gelen talihsiz olayların sebebiydim. Ama her şeyi en başa sarabilseydim, yine aynısını yapardım! Çünkü aşkımı, bu başına buyruklukla kabullendirebilmiştim! *** Ilgın&Orkun'un hikayesine hoş geldiniz! Onlar Sağlam Ailesinin üyesi olmadığından ayrı bir kitapmış gibi okuyun, lütfen! Umarım beğenirsiniz.

'Karanlık tarafa gel' Kesinlikle gelmek istemiyorum. Kafamı biraz daha yukarı kaldırınca siyah sapkanın gizlediği koyu renk gözlerle buluştu gözlerim. Kalbim maraton koşusundaymış gibi depar atarken kulağımda bir ses yankılandı. '' Sonunda buldum sizi.'' ...

#1 in Genç Kız Edebiyatı 6.11.2015 ©Tüm Hakları Saklıdır. Bir kadın kendini değiştirmek istediğinde, ona engel olabilecek hiçbir yemek yoktur. Öykü, hayatını zorlaştıracak her şeye sahipti. Çalıştığı dergide gıcık bir müdire √ İnsanın dikkatini dağıtacak türden yakışıklı bir patron √ Fazla kilolar √ Sürekli topuz yapılan saçlar √ Paçoz kıyafetler √ Bu liste böyle uzayıp giderdi. Ancak bir gün bir şey oldu ve Öykü artık böyle devam edemeyeceğine karar verdi. Hayatını değiştirecekti. Ve buna, fazla kilolarından kurtularak başlamalıydı. Onlardan kurtulmak için ihtiyacı olan şeyler onda var mıydı peki? Fazlasıyla vardı. Azim √ Uyuz ve süper çekici müdiresi Seçil, ondan dergiye bir köşe hazırlamasını istemişti. Öykü, yeterince iyi yazılar yazamazsa işini kaybedeceğini biliyordu. İlham gelsin diye beklerken, aradığı şeyi aynada gördü. Kendini yazacaktı. Kendi zayıflama hikayesini ve bugüne kadar neler yaşadığını... Bu büyük riskti çünkü ilgi çekici bir konu gibi görünmüyordu. Ancak ilk yazı yayınlandığında, herkesi şaşkına uğratacak gelişmeler oldu. Artık Öykü'nün hayatı, kontrol edemeyeceği bir şekilde değişmişti. Külkedisi, küllerinden doğacaktı!