Aşk mafya cinsellik tutku gençlik nefret

Kamuflajlı kollarının kızın sarı bukleleriyle oluşturduğu tezata gülümsedi. Sonra gözlerini aşağıya indirdi. Bedeniyle duvar arasında küçücük kalan bir kız. Beyaz dantelin örtemediği göğüslerin arasındaki muhteşem vadi. Kızın kokusuyla sarhoş olmuş burnunu o çukura gömmemek için kıvranırken mırıldandı. "Ben askerim. Barut kokarım." Kızın inip kalkan göğüslerinden gözünü ayıramadan devam etti. "Sen dantelsin, parfümsün." Kendini güçlükle bir adım geri çekip o mavi gözlere baktı. "Bizden bi sikim olmaz. Şimdi git, o ütülü pantolonla evlen."

Hayatında hickimseye bağlı olmayarak yaşayan bir kız geçmişinden kopup gelen yakışıklı bir oğlan. Geçmişini hatırlamıyor bi yandan da geçmişi onu bırakmıyor...

Herkesin hayatta en az bir amacı vardır. Benim amacım iyi bir hemşire olabilmek... ve yöntemim gülümsemek... Herkesin aksine gülümsemekten bir an bile vazgeçmeyecek bir hemşire olacaktım. Hastalarıma gülümseyerek iyi gelecektim. Tek amacım buydu. Tabi ilk staj deneyimimi onkoloji de yapmak planlarım dahilinde yoktu. Hele Onur gibi bir hastam olacağını hiç düşünmemiştim. Onur... zorlu bir hastaydı. İletişime kapalı, kimseyi umursamayan, konuştuğunda insanı terslemekten çekinmeyecek biriydi. İnsanı kolayca kırabilecek ve bunu düzeltmek için gram uğraşmayacak biriydi. Tüm bunlara dayanabilirdim ama ölümü kabullenmiş olması... bunu aşmakta zorlanıyordum. Herkesin hikayesi iyi bitmek zorunda değildi ama Onur'unki iyi bitmeliydi. O bunu hak ediyordu... (Sevdim isimli hikayemin kurgusu üzerinde biraz oynayacağım. Ve yeni ismi olan Seni Bana Getirdi olarak yayımlayacağım.) Not; Kapak için Sinem_Ekin isimli okuyucuma çok teşekkür ederiiim <3<3 (Kapak gönderirseniz seve seve kullanırııım ^^ )

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

Tanıtım bölümüne göz atınız...

'Bir yanda kül olmuş kalbiyle bir adam, diğer yanda kendi varlığından haberi olmayan bir kadın.' Deniz hayatımın aşkı dediği kadın tarafından düğününe bir hafta kala kendisine ihanet ettiğini öğrenir. Ruhu karanlığa gömülen genç adamın artık hayattan bir beklentisi kalmamıştır. Nihal genç bir doktor adayıdır. Arkadaşlarının zoruyla gittiği kafede yakışıklı bir adamdan hoşlanması hayatın ona garip bir tesadüfü olmuştur. "Neden kabul ettin. Para için mi?" Tabi böyle düşünecekti aklına başka ne gelecekti ki. Deniz yüzüme nefretle bakıyordu. "Sen bu kadar ucuz musun?" "Asla" demişti kalbim. Sadece senin beni sevmeni istiyorum. "Senin sandığın gibi değil ama seni buna inandıracağımı sanmıyorum." "Senin aldığın bu kararla hayatı sana zindan edeceğim. Gözümde parayla tutulmuş bir kadından farkın yok." Deniz hayatının aşkını unutup yeni bir hayata başlayabilecek miydi? Babasının kendi adına aldığı bu karar onu karanlıktan aydınlığa tekrar çıkarabilecek miydi? Nihal ise genç adamın bu tutumuna karşın onu kendisine aşık edebilecek miydi? "Naber sıska! Bugün doğum gününmüş. Yeni yaşının sana şans ve mutluluk getirmesi dileğiyle. O mutluluğun içinde ben de olurum umarım. Seni tanıdıkça içinden farklı farklı insancıklar çıkıyor. Seni ilk gördüğümdeki adam umursamaz havalı ve kendini beğenen bir tipti. O gün dönüp yüzümüze bile bakmamıştın. Nereden bilebilirdim ki bu kadar yaralı olacağını. Dış görünüşünün altına sakladığın onca duyguyu.

Mutluluk neydi? Şeker yemek mi? veya çikolata? Salıncaklarda sallanmak mı? Sokakta arkadaşlarınla oyun oynamak mı? Peki mutluluğu hiç tadmamış kız için mutluluk neydi? Mutluluğu kısa süre tadıp geri mutsuz hayatına dönmek mi? Peki 15 yaşındaki kızın sucu neydi? mutluluğu yaşamak için çabalaması mı? Hadi gelin bunu birlikte öğrenelim. KÜCÜK YASTAN İTİBAREN MUTLU OLAMAMIŞ HAYATIN 15 YAŞINDAN SONRA ZORLA EVLENDİRİLMEK İSTESMESİYLE EVDEN KAÇIP HAYATINA YENİ BİR SAYFA AÇMASIYLA BAŞLIYOR...