❝Sen bana sadece ihanet etmedin, sen aldattın da aynı zamanda. Katlettin duygularımı, kirlettin yaşanmışlıkları. Çizmişsin sen benim üzerimi; Ben ise herkesin üstünü, bir tek senin altını çizmiştim oysa ki...❞ #gençkurgu 𝒁 & 𝑮 "Bize bir şans daha ver, Zahra. Beni bekliyordun, biliyorum. İnsan sevdiğini bekler ancak. Şimdi geriye itme beni." Onun bana doğru attığı bir adımı boşa çıkartarak bir adım geriye çıktığımda çenesi kasıldı, acıyla kavrulan gözleri gözlerime kenetlendi. "Ben seni beklemiyordum ki, sevdiğim adamı bekliyordum. Ve ben sevmiyorum ki artık seni." Yeşil gözlerinin içi kaynadı, bir yangın yeriydi şimdi boşluğa dalan hareleri. Bana bakıyordu ama bakışları dalgındı. "Yani sevdiğim adam sen değilsin çünkü değiştin. Biliyorum, sevdiğim adamı iyi tanıyorum ben. Değişmesen bahanelere sığınmak yerine gelirdin, yarım kalmamız bir tek beni yaralamazdı mesela, aralık bıraktığım kapıyı yüzüme kapatmazdın." Gözlerim doldu hafif hafif. Ne ağırmış bu sözleri dile getirmek. Ve ne acıymış sevmekten vazgeçtiğini kabullenmek. "Ben değişmedim, hâlâ aynı adamım, hâlâ seviyorum seni. Yapma, canımızı yakma, Zahra. Daha fazla karşı karşıya kalmayalım, ben seninle yan yana olmak istiyorum." Ellerim titredi, parmaklarım buz kesti. Bedenim değil, yüreğim üşüyordu bu kez onun karşısında. "Senden geriye sadece anılarım ve acılarım kaldı benim için. Çünkü ben artık senden vazgeçtim. Sevdiğim adamın değiştiğini kabullendiğim gün seni beklemekten de vazgeçmişim aslında, ben de yeni yeni idrak ettim."

O insanın tenini ürpertecek kadar güzel. Tenine işleyen karanlığa rağmen. O ölümcül derecede soğukkanlı. Çimen yeşili gözlerinin derinliklerinde, karanlık bir kuyuya attığı acı dolu bir geçmişi var. Onun bir kalbi yok. O bir kimsesiz. O bir yabancı. O bir katil. O... Ediz Çağıran. Ve pençesine aldığı kurbanına aşık olmak üzere.