Ah Florya, Ah bir tanecik sevdiğim, çocukluğum gençliğim... Bir nehir kenarında oynarken seninle, umutlarıma yelken açmak üzereydim. Hayallerimde yüzdürürken seni avuçlarımdan kayıp gittin derin sulara. Hırçın bir dalga kopardı önce seni benden. Ardından rüzgarın götürdüğü yere savruldun gözlerimin önünde. Bir süre izledim seni, her hareketini. Bir süre dualar ettim seni bana doğru getiren bir dalga gelsin diye. Gelmedi ne dalga ne de iyi yürekli bir rüzgar. Güneş batarken çok uzaklaşmıştın benden ve dere kenarındaki hayallerimizden. Teslim oldum bana ihanet eden gidişata. Teslim oldum seni benden alan dalgaya, uzaklara kaçıran rüzgara. Yüzme bilmezdim o zamanlar. Küçüktüm toydum. Atlasaydım derin sulara belki de boğulurdum. Sana kavuşma umudum vardı nefes aldığım anlarda. Eğer ömrüm tükenseydi belki de bir daha asla göremezdim o masum yüzünü. Dokunamazdım belki o pamuksu tenine. Sabrettim. Bekledim. Umudumu hiçbir zaman kaybetmedim. Unutmadım asla seni. Sakladım en gizli yerime. Üstüne narin örtüler örttüm rahat uyu diye. Bekledim seni hayatıma doğacağın bir başka güne kadar. Bekledim tekrar bana nefes katacağın ana kadar... Seni hep sevdim biriciğim. Seni hiç unutmadım çocukluğum floryam... =========\\ . Keyifli okumalar...

Dehşet dolu ve soğuk geceler artık çok yakında, ölüm onlara bir nefes kadar daha yakın. Yapacak bir şey kalmadığında en iyi şekilde savaşmak zorundalar...