Vrede. Het was zo’n simpel woord, maar er zat een grote betekenis achter. In mijn wereld bestond dat woord niet. Moordlustig en gewelddadig, zo kon je de wereld van nu omschrijven. Want wat ging er gebeuren als er geen politie bestond? Dan ging de wereld een brandende hel worden vol drugsdealers, verkrachters, moordenaars en wist ik veel wat nog allemaal. Ik leefde in die hel. Criminelen waren hier bij overvloed, mensen die nog wat goeds in zich hadden, hadden de macht verloren. Ik vluchtte weg met mijn familie telkens wanneer ik aan een plaats gehecht raakte, want dan werd die plaats weer overgenomen door een groep criminelen. Ik, Hellen Bringstone, vluchtte voor mijn angst en wanhoop. Maar wanneer ik mijn familie kwijtraakte door een moordenaar, stopte ik met vluchten. Ik was klaar om de strijd aan te gaan en besloot wraak te nemen.

In het jaar 2090 is de mensheid de wanhoop nabij; ontelbare aardbevingen, verwoestende stormen en ondraaglijke hittegolven hadden al het leven van ettelijke miljarden levende wezens genomen en de menselijke populatie blijft slinken samen met de hoop dat de aarde ooit nog zijn natuurlijke glans zal terugkrijgen. In een laatste poging de mensheid te redden, ziet men maar één oplossing: de maan. De plaatsen zijn echter beperkt, dus moet er een selectie gemaakt worden. Alleen de meest bekwame, dapperste en sterkste personen krijgen de kans datgene te verkrijgen waar iedereen naar smacht: het felbegeerde ticket naar de maan. De zestienjarige Femke Jacobs leeft in een krottige buitenwijk van de stad en probeert zich door de dagelijkse sleur van het leven te slaan, maar wanneer het grote nieuws haar ter ore komt, staat haar wereld op zijn kop. Zal ze slagen voor de maanselecties? Of blijkt er toch meer aan de hand te zijn dan men denkt? ~Cover gemaakt door MerleFindhammer ~ ~ WINNAAR WATTYS 2016 VERZAMELAARSEDITIE~ ©Saraline2000 // Alle rechten voorbehouden

❝ Helaas komt in dit hellehol aan alles op den duur wel een eind. Zo kwam het dat de realiteit ook Kieran in zijn greep kreeg. Alles veranderde voor hem toen we zijn ouders opaten.❞ Edon, ooit een machtig en glorieus rijk, vergaan tot een naar dood stinkende zandvlakte; het Necropolis. Het dagelijks leven op de dodenakker is onzeker, bewoond door losgeslagen onmensen en beesten die het vlees van je botten rijten als ze er de kans toe krijgen. Het is eten of opgevreten worden. Iets wat Pax maar al te goed weet, wie hem kwaad doet kan ijzer kauwen. De inwoners van de ommuurde stad Eras houden de koelbloedige jongen liever op afstand en daar rekent Pax zich gelukkig mee. Dan wekt echter de zachtaardige Kieran zijn aandacht. Tegen al zijn instincten in beschouwt Pax het als zijn taak de nieuwe jongen te beschermen, op gevaar voor eigen leven.