Kilka moich marnych wierszy napisanych w bezsenne, gwieździste noce przy czujnym spojrzeniu jasnego dobrotliwego księżyca z kubkiem gorzkiej herbaty obok, czyli tylko moja amatorska poezja przesiąknięta zapachem herbacianych róż o naiwnych miłosnych uniesieniach, cierpieniu młodej duszy i codziennej niedoli.

Oto historia moja Spisana w dziewięć rozdziałów Opowieść o czerni I o magii chaosu

Zbiór trzynastu krótkich, raczej niepowiązanych ze sobą tekstów, które nie zaliczają się ani do drabble, ani do prawomocnych oneshotów. Duża dawka ironii, symbolizmu i dziwactwa. Satyry. Interpretacja dowolna. Mimo wszystko nie brałabym tego za bardzo serio. Raczej z przymrużeniem oka. [ "Memento mori!" ] (2018)