Öncelikle üstüne battaniye al çünkü kitabı okurken seni biraz üşütecek ve donacaksin😱🍵👍🔆📚📚📚📕📘📙📗📒📒📓📔😆😋🍖

Çok eski zamanlardan kalma bir yatılı okul... Bilirsiniz o zamanların, ağır şartlar, katı kurallar ve işkence içeren aklınıza gelebilecek her türlü zulüm yapılmaktaydı. Çoğu öğrenci bu zulme katlanamayıp, intihar edenler mi dersiniz, bu işkenceler sonucu dayanamayıp ölenler mi dersiniz... Ve o zamanlar da bedenler çürüyüp kaybolsa da ruhlar hep o okulun çevresinde bedenlerini aramaktadır. Bu okul birçok ölümle sonuçlanan vakalardan sonra mühürlendi. Taa ki aradan 150 yıl geçip, okulun düzenlenmesi gerekene kadar... Eski halinden hiçbir eser yoktur. Duvarları yıkık dökük, merdivenleri eskimiş pencere pervazları rüzgardan nasibini almış... Ama bir şey değişmemiş. Ruhlar... Tıpkı bıraktığınız yerdeler...

Sadece kitap

''Şimdi sen seç Güneş'' Babama boş gözlerle baktım. ''Neyi baba?'' ''Hayatımızın her yerinde olan bir şey seç istiyorum'' Aklıma tek bir şey geliyordu. ''Kamera, buldum baba kamera istiyorum''

Yeni bir evden ne zarar gelir ki? Karanlıkta arkanda bir şey olduğunu hissedebiliyor musun? Kabus-11🏅

-Biri sana mı seslendi yoksa.. bu sadece bir yanılmamıydı..? Korku'nun başlangıcındasın.. Aranızda sadece bir engel var.. Sence içindekileri kaldırabilecek misin...? O zaman daha ne bekliyorsun..? ⭐NOT : Önerileriniz ve sorularınız için mesaj atabilirsiniz. ⭐Korku Hikayeleri #2 çıktı, profilimden ulaşabilirsiniz!

Korkunç Bilgiler..! Illuminati..! Korkunç Hikayeler..! Korkunç Efsaneler..! Korkunç Cinayetler..! Ve daha fazlası...! Şimdi Korku Vakti,hem kendinizi hemde arkadaşlarınızı korkutalım, ne dersin? Tüm hakları Jeff The Killer in katlettiği insanlarda,blood mary nin aynasında ve mezarlıklarda ki acı çeken ruhlarda saklıdır. -Buse

İnsanın çekeceği acıların sınırı vardır, fakat korkunun sınırı yoktur. Hikaye düzenlenme aşamasındadır.

"Mezarlığa doğru attığım her bir adımda bacaklarım daha da titriyordu. Ayaklarım hâlâ çıplaktı, ama bu durum umurumda bile değildi. Birkaç dakika sonra mezarlığın içine girmiş bata çıka yoğun bir toprak katmanının üzerinde yürüyordum. O sırada, mezarlığın demir kapısı iki koldan usul usul açılıp kapanmaya başladı. Hareket ettikçe acı çekercesine gıcırdıyordu. Sonra aniden büyük bir gürültüyle kapandı. Korkudan beynim zonkluyordu. Ama kendimi toplamalı ve yapmam gerekeni yapmalıydım. O esnada ayak bileklerimde hissettiğim soğuk bir el, her şeyin sonunun geldiğine işaretti." Dört astronomi öğrencisi İstanbul'dan Harran'a giderken, terk edilmiş virane bir evde başlarına geleceklerden habersizdir... Seneler önce bu evde ve karşısındaki lanetli mezarlıkta yaşanan korkunç olayları ancak evdeki çekmecede buldukları gizemli bir defterde yazılanları okuyarak öğrenirler. Böylece kendilerini geçmişte saklı kalmış bir kâbusun da içinde bulacaklardır. Onlar için artık tek bir kurtuluş yolu vardır; Kefensizler Mezarlığı'nın sakinleriyle yüzleşmek... Kitabımızı Temin Edebileceğiniz Bazı Mecralar; D&R http://www.dr.com.tr/Kitap/Kefensizler-Mezarligi/Kayahan-Demir/Edebiyat/Roman/Korku-Gerilim/urunno=0000000718812 KİTAPYURDU http://www.kitapyurdu.com/kitap/kefensizler-mezarligi/406618.html&path=1_128_129 İDEFİX http://www.idefix.com/Kitap/Kefensizler-Mezarligi/Kayahan-Demir/Edebiyat/Roman/Korku-Gerilim/urunno=0000000718812

Her şey senin mutluluğun için diye başlamamalı cümleler. Önemli olan sen ve benden çok biz kelimesidir. Hayatınızda ne olursa olsun üçüncül kişilere yer vermeyiniz. Unutmayınız zoraki durumlarınızda seçtiğiniz tercih sizin tercihiniz değildir. Alal acele sevişinden hicrana düşeceğimizi anlamalıydım. Sahte bakışlarını tutulmayacak sözlerini farketmeliydim belkide. Anlamalıydım diğer yarım olmaktan çok diğer yârinin olduğunu.Kalbinde hissetmeliydim koca bir bensizliği.Bensizliğin içinde lâl olmuş sensizliği.Ne diyeyim, nasip değilmiş. Aklıma sığdırdığım gibi kalbimede sığdırırım sensizliği.Sen başkasıyla yeni aşklara yelken açıp etrafına mutluluk saçarken ben kalbime gömdüm seni. Ne olduysa zemheri gecelerimde oldu. Anladım asıl aşkı ve sevdayı... Bitiriyorum be çocuk bitiyorum. En çok ne üzüyor biliyor musun? Hayallerimizin yaşanılmayacak olması. Ya da tam olarak öyle değil. Yaşanması, hayallerin yaşanması. Fakat başkalarıyla, başkalarıyla yaşanması...