Sanki ölüyormuş gibiydim. Son nefesimi verircesine kısık ve titrek bir nefes verdim. Dudağımı dilimle ıslatıp şaşkın gözlerimle karşımdaki adama sorumu sordum. "Sen ve ben?" aslında soracağım çok sorum vardı fakat diyebildiğim sadece buydu. "Sadece 4 ay." dedi benim aksime umursamaz bir şekilde. "Peki ya sonra?" "Başlangıcımız yok ki sonrası olsun Ahu." haklıydı. Bir başlangıcımız dahi yokken sonramızı düşünemezdim. Daha fazla konuşmak istemediğimden kafamı salladım. Hayatım idam masasında hapşıran adama 'çok yaşa demek' kadar saçmaydı. --- İkisi de aslında sevmeyi bilmiyorlardı. Karşılık bekleyerek sevmeye çalışan iki kişi... Karanlığı aydınlatacak mıydı birisi? Yoksa diğerinin yapmasını mı bekleyeceklerdi? (U)mutsuz. 13/06/16