Ölmeyi bekliyorum hasta yatağımda Penceremin kırık camlarında rüzgar sesi işitiyorum Geriye, en başa dönüyorum, Çocukluğum geliyor feri çekilmiş gözlerimin önüne Ağlıyorum yaşayamadıklarıma kıymetini bilmediğim her şeye Küfür doluyor ağzım sövüyorum nedensiz her şeye Kendim le konuşuyorum Ellerini hissediyorum yüreğimde Kokusu geliyor annemin aklıma Şarkılar yatıştıyor dolu dolu içimi Mecbur hissediyorum bir o kadarda mahçup Zaman avucuma hapsettiğim su gibi dökülüyor takvim yapraklarından Günler haftalar aylar yıllar Nisan yağmuru gibi gözlerim tutamıyorum yaşları Bir türkü çalıyor radyoda seni getiriyor Hatırıma iyi hissettiriyor Nihayetinde o da bitiyor Bir yaşıma daha giriyorum mutsuz ve umutsuz Yalnız ve çaresiz Saatler kala ölüme ardımı düşünüyorum Kimler geldi kimler gitti bize mi kalacak bu cehennem Divan yolundan geçerken Toprak olmuş Sultanlar görüyorum Akın akın insanlar hepsinde ayrı bir telaş.