Annesi ve babasını kaybetmenin ne demek olduğunu, yetimhanede büyümek zorunda kaldığında anlamıştı. Soğuk çarşaflara sarılıp her gece hıçkırarak ağladığında yalnızlığına ve yetimhaneye alışmaktan başka şansı olmadığını biliyordu.Yetimhaneye yeni gelen ve yalnız kalmak nedir bilmeyen, küçük ve masum kıza aşık olmuştu.Küçük yaşta abisini kaybetmiş ve ailesi tarafından terkedilmiş küçük kıza sevgisinden başka verebileceği bir şeyi yoktu. Bir de arkadaşlığı... Ufaklığı ile yolları ayrılıp hayatına farklı insanlar girene kadar... Kaybettiği aşkını bulmak için herşeyi yapacaktı. Sevdiği kız ise abisini ararken sevmeyi ve sevilmeyi tadacaktı. "Bu kitap 8 Ocak 2016 tarihinde yayınlanmaya başlamıştır. " HIKAYE YENİDEN YAZILIYOR! . . .

Sevmeyi düşünmüşmüydüm daha önce? Aşık olmaya isteklimiydim? Hiç düşünememiştim. Çünkü suçsuz yere hapiste olan bir babam,pisikolojisi bozuk annem ve birde ben doğmadan önce ölen bir ablam vardı. Bunlar varken aşka yer kalırmıydı hayatımda? Yada yer bırakıcak kadar severmiydim birini? Midemde kelebekler uçuracak kadar beni heyecanlandıracak biri çıkarmıydi karşıma? Ya 1 günde ölürse kelebekler? Yaşamaya değer mi o zaman aşkı? <><><><><><><><><><><><><><><><> "Senn...neden yaptın bunu?" Dolan gözlerim sadece 1 sözünü bekliyordu akmak için. "Seni saçlarımdan daha çok seviyorum pandacık..." <><><><><><><><><><><><><><><><><><> ~ 6 Nisan 2016 tarihinde yayınlanmaya başladı ~

TAMAMLANMIŞ HİKAYE WATTYS 2016 KAZANANI TARİHİ KURGU 1. KİTAP Yaşlı Dük ölüm döşeğinde bile torununu rahat bırakmıyordu ama bu son oyunu kazanamayacaktı. Berrington malikanesi Edward'ın ömründe değer verdiği tek şeydi ve onu kaybetmeyecekti. Kadınlara zerre kadar güveni olmayan ve evlenmeyi asla düşünmeyen genç adamın hakkı olan mirasını alabilmesi için evlenmesini şart koşan dedesine cevabı sahte bir gelin olacaktı. - Gelin rolü oynayacak bir kıza ihtiyacımız var Victor. İhtiyar Dükü gerçek bir evlilik olduğuna ikna edebilmeli. Vaktimiz çok dar. Elizabeth ve Edward'ın batakhaneden saraya uzanan öyküsü...

"Tuna abi bırak beni. Ne yapıyorsun çek ellerini üstümden!" Onu kendinden uzaklaştırmaya devam ediyordu Deniz. O yakınlaşmaya çalıştıkça daha çok itiyordu kendinden. Ama çocuk ona sımsıkı sarılmaya niyetliydi, belki daha fazlasına.. "Deniz güzelim, bana abi demeyi kes artık. Görmüyor musun? Ben sana deli oluyorum. Anla artık bunu. " Elini kızın beline sımsıkı sararak kızı kendi vücuduna bastırmaya çalışıyordu. Kız afallamıştı. Yaşadığı şok ve korku inanılmazdı. Odasına bir anda sızan karşısındaki çocuk abisinin en yakın arkadaşıydı ve üstelik aileden sayılırdı. Hiç bir zaman Tuna'yı abisinden ayırmamıştı. Onu hep bir büyüğü olarak görmüş ve hep bu şekilde yaklaşmıştı. Ama Tuna hiçte masum gözükmüyordu. "Bırak beni! " Onu kendinden uzaklaştırmaya devam ediyordu. Kendini onun kollarından sıyırmaya uğraşıyordu. Elini havaya kaldırdı ve vurmaya hazırlandığı sırada abisinin ona seslenmesiyle yaşadığı korku anlatılamazdı "Deniz? Nerdesin abicim? " ... 23. 02. 2016

"Kitap okuyorum sessiz olur musun?" "Benim yüzümde mi yazıyor cümleler?" "Hayır, kitap baştan aşağı sensin. Tozlanır diye diğerlerinin yanına koyamadığım, benim kadar özenli bakamazlar diye başkasına vermekten korktuğum, biter diye okuyamadığım, sonunu deli gibi merak ettiğim en güzel kitabımsın. Yüzlerce kitap okudum: ruhum en çok sende dinlendi."