Rüzgar soğuk ve sert esiyor. Sessizce bir kasırgaya dönüşeceğini fısıldıyor kulağıma. Warenya'yı yüzyıllardır yöneten Warrok Hanedanı böylesi görülmemiş bir aşka ev sahipliği yaparken masumiyetin altındaki iktidar hırsının, öfkenin ve ihtirasın ortaya çıkmasına vesile oluyor. Kim bilebilirdi ki Çarrone köyündeki zavallı Lily'nin doğuracağı kız gün geldiğinde dünyaya meydan okuyacak? Oysa ki o, Zach tahta çıkınca her şey bitecek sanıyordu lakin nereden bilsin tarihin o andan itibaren tozlu yapraklara teker teker yazmaya başlayacağını? Saltanatın kirli oyunlarına maruz bırakılmış bir adamla, Onlarca ihanetten sonra olgunlaşmış bir kadının doymak bilmeyen aşk hikayesi. İktidar gölge kabul etmez.

2 yıl boyunca lisede ezik olarak çağırılmak? Dışlanmak? Sevdiği çocuk tarafından okulun önünde rezil edilmek? Bir kız bunları nasıl taşıyabilir? Bence artık değişim zamanı! Bir de edilmiş intikam yemini... Peki gerçekten Mertcan Karahan'ı pişman edebilecek miydi? Ya siyah vardı ya beyaz, benim hayatımda griye yer yoktu. Ya mutsuzdum ya umutsuz. Ya aydınlıktım ya da tam karanlıktım. İşte ben buydum ya vardım ya da hiç yoktum...

1. Kitap ; BAĞIMLI - Yeşilin Siyahı 2. Kitap ; TUTUKLU - Yeşilin Matemi 3. Kitap ; VURGUN - Siyahın Busesi Çimen yeşilinin ev sahipliğini üstlenen gözlerin, sütlü kahve gözlere kenetlendiği anda ikisi de bilemezlerdi elbet, koca bir hikâyeyi sırtlayıp, dalacaklarını aşka. Kederefzâ bir aşkın koynunda soluklanacaklarını. Bir bağımlının günlüğü değil bu, ne de bir şizofrenin. Bir kulak verin: Duyuyor musunuz, yakıcı bir notanın yankısında uluyan bu şarkıyı? Devam kitabı vardır.

Özge arbasına bu kadar bağlı olmasaydı? Sultan 'zengin koca' istemeseydi? Nesibe bilgisayarını bu kadar sevmeseydi? Demet erkek düşmanı olmasaydı? Merve magazin izlemeseydi? Sefa titizlik yapmasaydı? Büşra motoruna aşık olmasaydı? Ne olurdu bu hikayenin sonu? Bizler dünyanın yedinci harikasına sekizinci olmaya geldik! Bizler sımsıkı sarılan bir dostluğun hikayesiyiz! Bizler doğanın rengiyiz! Bizler gökkuşağıyız! Biz NAMISLI KIZLARIZ!!!!

Şhh... Dinleyin, cennet çığlık atıyor, cehenneme kafa tutyor. Araf mahşer olmuş, üzerinde dumanlar tütüyor. Kim bu kız, iki farklı dünya onun için kavga ediyor? Kim bu kız, cehennem bile onu almayı reddediyor? Bir ayak sesi kapladı bu defa Dareyni. Ve herkes, her şey sustu. Sanki dünya durdu, bir tek o kızın adımları yol buldu. Kim bu kız? Kızın yürüdüğü yolun kenarlarından aynalar yükselmeye başladı. Avuçlarından bir şeyler dökerek geliyordu kargaşaya. Haplar dökülüyordu teninden. Ve aynalar bitiyordu onların düştüğü yerden. Kız giderek yaklaştı, melekler gelecek olan emire hazır beklediler. Ve kızın yüzü güründü... Bendim o kız! Aynalar bir anda bana döndü. Aynalardaki akislerimden biri avuçlarındaki hapları ağzına attı. Bir diğeri yüzme bilmeden suya atladı. Diğeri; bileklerini kesti, bir başkası kendini ateşe attı... En son ayna en kötü intiharı tattı. Aşık oldu...

" Mum olmak kolay değil, ışık saçmak için önce yanmak gerek."

"Romantik,esprili,eğlenceli ve çılgın!" Bir yeri arkanda bırakmak,bir nevi uzaklaşmak,dinlenmek ya da sadece gitmek.Kahramanlarımız Selin ve Demet'in tek amacı şehir hayatının yoğunluğundan ve gürültüsünden kaçmak,kendilerini doğanın mis gibi kollarına bırakmaktı. Her yıl dünyanın birçok yerinden insanın görmek için yollara düştüğü tatil köyüne seyahatleriyle birlikte insan ruhunun da bir tatille pozitif olarak nasıl etkilendiğine tanıklık edecek,kendinizi olayların ve tabiatın içinde hissedeceksiniz. ''Aslında küçük kısa ama onun için uzun bir sessizlikten sonra seninle baş başa görüşmeliyim dedi adam.Gülümsedi ve bu kusursuz yüzünü daha da yakışıklı bir hale getirdi ve başını salladı.Yüzündeki ifadeyi çözmek için geriledi kadın.İşte o zaman nefesini tutmakta olduğunu farketti.Kalbinin güm güm atışını boğazında hissederken adamın tanıdık parfüm kokusunu içine çekti.'' *Wattpad'de bu isimle yazılmış ilk hikayedir. *Tüm hakları saklıdır.

Sıkıcı bir adamın kaleminden çıkanlar...

Herkesin mutlaka derinden etkileyen bir geçmişi vardır, hiç bir zaman kaçamadığı hep tutsak olduğu bir geçmiş. Milyonlarca insan demek milyonlarca dünya demek. Aynı zamanda miyonlarca farklı yaşantı.. Farklarımızın yanında ortak noktalarımız da var elbette. En büyük ortak noktamız hatasız olamamamız Bunun yanında acıların karşısında oluşan hislerimiz. Acının çeşidi önemli değil. Canını yaksın yeter. ister iyi bir insan olsun ister kötü, hiç farketmez. Acı herkese aynı hissi tattırır. Kimi kısa sürede unutur kimi uzun süre etkisinden kurtulamaz o kadar. Bu hikaye benim dünyam benim yaşantım benim düşüncem benim fikrim ama sadece benim acım değil. Acı hissedenlerin acısı. Acı yüreğinde merhamet tohumları besleyenlerin acısı. peşin söylüyorum hayattan yeterli deneyimi elde etmeyenler bu hikayedeki acıyı hissedemeyebilirler.

Geçmişin karanlığından kurtulmak isteyen küçük bir kız çocuğuydum sadece. Aynaya her baktığımda gördüğüm kesikler, geceleri ortaya çıkan kabuslarımla birlikte geçmişimden bana kalan yegane emanetlerimdi. Kaçak sürdürmeye çalıştığım hayatımı bir çırpıda dağıtan bir çift yeşil gözün esiri olduğumda, geleceğe dair kurduğum hayallerim bir bir yıkılırken, beni etkisi altına alan bu gözlerin beni geçmişime teslim etmemesi için elimden geleni yapacaktım. Aramızda ne nefretler ne korkular geçecekti, ne yangınlar kavuracaktı yüreklerimizi... Aşk; yaşanmışlıklarımızın arasında filiz veren bir gonca olacaktı sadece... Öfkemizden, bazen de çaresizliğimizden arta kalan zamanda, bizi bizden koruyan sığınağımız, birbirimizle savaşmayı bıraktığımızda bizi bir arada tutan olacaktı...