"Dün o kadarda iyi bir başlangıç değildi, değil mi?'' dediğimde gülümsedi ve devam ettim ''Umay, Umay Eysar.'' gülümsemesi dahada kuvvetlenmiş oda aynı şekilde elini elime uzatmış daha demin sert bir biçimden tuttuşunun aksine kibar biçimde sıkmıştı. ''Merih..'' şimdi sadece dudağının sol kısmı kıvrılmış bir biçimde özellikle ağzından çıkan ikinci isme vurgu yaparak konuşmuştu ''Merih Sert.'' İşte şimdi anlıyordum bu çocuktan gelen öz güven patlamasını! Soy adı gibiydi. Yüzündeki sert hatlar onu çekici kılmakla kalmıyor, edindiği sert tavırlar ona ayrı bir hava katıyordu. Ağzım ' o ' şeklini alırken kendime gelip düşüncelerimden kurtularak gülümsedim. ''Memnun oldum. Merih Sert.'' onun gibi vurgulamıştım soy adını. '' Görüşürüz.'' diyerek kapıdan çıkarken. ''Görüşeceğiz.'' diye mırıldandığını duydum. Derin derin nefesler almaya başlamıştım çünkü dükkandan kendimi attığım an nefesimi tuttuğumu fark ettim.