Ilang beses ba nating tinanong ang sarili natin kung mapapansin ba tayo ng mga taong mahal natin? Ilang beses ka ba magtatanong sa buong buhay mo? At ano sa tingin mo ang magiging sagot? "Mapapansin kaya ako? Ang pag-ibig ko? Ang katauhan ko? Mapapansin Kaya?" Paano kung hindi? Paano kung oo? Magkaiba ba ang gagawin mong desisyon o pareho lang? Mag-iiba ba ang pananaw mo o magpapatuloy ka lang sa kung anong alam mong constant? Umaatikabong fame laban sa umaatikabong pag-ibig.

A writer. A weird stranger. A lot of little conversations. An online understanding. Every night. 23:11.

He's a Ghost, and You're still alive. How can you find your Eternity if you can only have 30 seconds just to hold each other?

(Group Message) Hanggang sa pagbabasa na lang ba ako ng GM ni crush? :(

Muriel was forced by her Boss to be her son's PRETEND GIRLFRIEND because of one reason- her VOICE. His Ex and her voice sounds very alike. Ang tanging konsolasyon lamang niya ay hindi siya nakikita ng binata. He will not recognize her. He lost his sight in a car accident after his Ex left him And her MISSION- convince him to undergo the surgery. Sana nga ganon lang iyon kadali... But for her to accomplish her mission, she will need a lot of PATIENCE. Will she be able to survive without involving her own feelings? All rights reserved 2013 alexisse_rose© Highest rank achieved: #1 in Romance

It all started with one stupid mistake and since then Hope's life has never been the same again. Pahamak kasi ang love letter ng kanyang nakababatang kapatid. Dahil doon ay biglang nagkainteres sa kanya ang isang arrogant but good looking guy na sakit ng ulo ng unibersity na pinapasukan niya. Ginulo bigla ni Warren ang nanahimik niyang buhay... And the worst of all, pati ang nananahimik na puso ni Hope ay naging pasaway dahil dito! All rights reserved 2013 alexisse_rose© Highest rank achieved: #2 in Romance

Elevators. Airplanes. Palaman ng Sandwich. Yung feeling na papunta ka pa lang at excited ka pa lang sa pupuntahan mo. Yung feeling na palapit pa lang yung birthday mo. Yung feeling na palapit pa ang isa pang espesyal na araw. Yung feeling na ilang oras na lang ay pasko na. Yung feeling na tatlong araw na lang simula na ulit ng pasukan. Yung feeling na nasa gitna ka pa lang at di ka pa nakakarating. Yung feeling na malapit na pero hindi pa. Yun ang laging gusto ko. Yung nasa gitna pa lang. Yung nasa gitna ka ng dalawang bagay. Gitna ng isang building. Gitna ng langit at lupa. Gitna ng dalawang matatabang tinapay. Gitna ng byahe papuntang disneyland. Mas gusto ko yung feeling tuwing nagbabyahe kesa doon sa nakarating ka na. Mas gusto ko yung feeling na may inaantay ka kesa doon sa nandyan na. I always like the things in between. "You only like things in between, Coreen. You only like the chase... You only want me chasing after you. You don't want to decide... Pero pakiusap naman, magdesisyon ka na, kasi tao rin naman ako, nasasaktan. And you? I don't think nararamdaman mo yung sakit na nararamdaman ko... You are just too heartless."

Alam mong kalaban pero nagawa mo paring mahalin. Alam mong hindi pwede pero mas lalo ka paring nagpupumilit. Alam mong mali pero ginagawa mong tama. Totoong masarap ang mga bawal. Pero masarap parin ba pag magkasakitan na? Masarap parin ba pag pinaiyak ka na? Hanggang kailan mo kayang ipaglaban ang pag ibig na hindi mo mabitiwan? Hanggang kailan mo kayang ipaglaban ang pag ibig na bawal?

He was searching for his love while doing Cupid's chastisement, while she was hiding into isolation and promised herself to never fall inlove the way Medusa did… A Gorgon Love Story. (Tag-LISH Story) - BOOK II UNEDITED