"İnsan sevdiği denizin fırtınalarınıda göğüslermiş.Bırak bende senin içindeki fırtınayı göğüsleyeyim." Dolu ve yoğun gözleriyle bana baktı. "Yorulursun,kaldıramazsın" dedi. Sanki biri boğazını sıkıyor da zorla konuşmaya çalışıyordu.Dokunsam hıçkıra hıçkıra ağlayacak gibiydi.Ama ağlasa kusardı belki derdini.Kollarımı boynuna dolayıp sıkıca sarıldım ona. "Eray! Ağla." kafasını boynuma gömüp hıçkırmaya başladı. "Seni seviyorum." "Seni seviyorum."

Adam düşünü seviyordur artık, düş adamı..

Her biri ayrı değerli emek parçası.♥️ 11.09.2016

✌

Emir; annesinin vasiyetini gerçekleştirmek için sevdiği kızı bırakıp gitmek zorundaydı. Emir çaresiz bir gençti. Arya; aşık bir genç kızdı. Sevdiği adamın gidişinin ardından zor günler yaşamıştı. Peki Emir geri döndüğünde her şey eskisi gibi olacak mıydı? Emir ve Arya aşkı kaldığı yerden devam edecek miydi? *Tüm hakları saklıdır.

"Her insan huzur verir. Kimileri gelince, kimileri gidince."

"Sadece hatırla istiyorum; kimse yokken ben vardım yanında!"

"Tükenmişliği ilan edercesine akan göz yaşlarım var benim.. Onlar tuzlu sudan ibaret değiller. Herbiri bir acıyı taşıyor.." Tüm duygularını yerle bir eden Berke. Yaralarını saran, tükenmiş duyguları yeniden harekete geçiren Burak. Yanında her zaman ona destek olan, Berilsu. Kendisini herşeyden herkesten kıskanan öküz arkadaşları Umut ve Can. Başına açtığı ufak, ama etkili belalar... Bakalım Ezgi bu hikayeyle başedebilicek mi? Ya da hikaye mi Ezgi'yle baş etmeye çalışacak? Ezgi kaderini kendi yazdığını sanarken, yazdığı kaderin zaten kendi kaderi olduğunu er yada geç farkına varabilicek mi? "Sevgi" kavramını sekiz yaşına kadar bilmeyen Ezgi, sekiz yaşından sonra dünyaya gözlerini açar. Ama tek değil. Gerçek ailesi olan Umut Can ve Berilsu'yla... **Bu kitabı yazmamın en büyük sebebi benim kardeşlerim. Mutluyken benimle birlikte gülen, ağlarken göz yaşlarımı silen o üç kardeşim için. Onlara duyduğum özlemi bu kitapta gidermeye çalışıyorum. O yüzden bu kitap; tek bir tırnağını dünyalara deyişemeyeceğım kardeşim Ezgi'me, maç yaparken ibnelik olsun diye sahanın ortasına dalarak maç oynamasını engellediğim Sergen'ime, sırf kendisini kıskandığım için sevgilisine onu kötü diye tanıttığım Doğukan'a ithaf ediyorum..**

2 yıl boyunca lisede ezik olarak çağırılmak? Dışlanmak? Sevdiği çocuk tarafından okulun önünde rezil edilmek? Bir kız bunları nasıl taşıyabilir? Bence artık değişim zamanı! Bir de edilmiş intikam yemini... Peki gerçekten Mertcan Karahan'ı pişman edebilecek miydi? Ya siyah vardı ya beyaz, benim hayatımda griye yer yoktu. Ya mutsuzdum ya umutsuz. Ya aydınlıktım ya da tam karanlıktım. İşte ben buydum ya vardım ya da hiç yoktum...

Hayat iki kirpik arasında acılı bir mesafe. Bazıları bu yolun sonunda çeker acıyı, bazıları doğarken, bazıları hiç çekmez, bazıları onunla yaşar... Eylül kurtulamadı vedanın olduğu bir dünyada acılı sonlardan. Korkusuz yürür bazıları bu yollarda; koşulsuz, şartsız. Yağız koştu her kötü sonun peşinden onu da içindeki fırtınaya çekerken... Bir ölüm şarkısı fısıldanır bazı kulaklara, ölüm değildir bu, bundan sonraki hayatını yansıtır sana. "Hayatına hiç girmemeliydim. Ben uzaktan yakıştım senin yanına. Yaklaşırsam ikimiz de yanardık. Ben kül oldum ama hala seni yakmaya devam ediyorum. Kimsenin söndürmesine de izin vermiyorum, ben de söndürmüyorum. Tam buz tutacağım dediğin anda daha da harlanıyor ateşim, sönmek bilmeyen ateşini daha da alevlendiriyorum. Peki sönmüş bir kül alevli bir yangının başlangıcı olur mu? Özür dilerim güzelim, ben senin başlangıcın oldum..." Tüm hakları Epsilon Yayınları'na devredilmiştir. İsim, konu ve kapak çalınma durumunda yasal işlem başlatılacaktır. Kaynak gösterilerek tanıtım için yapılacak kısa alıntılar dışında yayıncının yazılı izni olmaksızın hiçbir yolla çoğaltılamaz.