😈 《Cyrograf》 - pakt zawarty z diabłem, na mocy którego zły duch ma prawo do duszy człowieka, który podpisał cyrograf. Diabeł czynił w ten sposób zastaw za służenie podpisującemu przez pewien czas lub spełnienie jego określonych życzeń, ustalonych uprzednio w niniejszym „dokumencie". W takim ujęciu cyrograf najczęściej podpisywany był krwią interesanta. [Wikipedia] Ale co zrobić, gdy podpiusje się cyrograf z diabłem... Przebranym za anioła? • He led her onto the wrong path. But she followed him gladly. • Całe uniwersum HP oczywiście należy do J.K. Rowling. Zakończone. Kontynuacja: Pact With The Devil: Chapter II.

To zabrzmi dziwnie, ale nigdy nie chciałam dorosłego wyjazdu. Nigdy nie chciałam wędrować co dzień po lesie. Jednak dopiero na obozie zrozumiałam, jak bardzo się pomyliłam. Myślicie że najgorsza jest wędrówka? O nie, o wiele gorsi są harcerze. Zajrzyj tutaj, a zrozumiesz co ja, harcerka Kasia mam na myśli. Czuwaj! Okładka autorstwa @_Sileth_

Często tak się zdarza w naszym życiu, brudne i zapuszczone rzeczy zwracają większą uwagę niż te czyste i delikatne. Złoto jest warte błota, noszonego na pazurach. A jeśli świat ocenia poprzez wygląd, to te czworonogi zasługują na garstkę uśmiechu i czułości.

🍊 Callie Irving nie jest zbytnio lubianą czarownicą w Hogwarcie, ale wie, że może winić za to tylko siebie i swoje złośliwości, które wśród Ślizgonów uznawane są za wzorowe. Kiedy dziewczyna chce się zmienić, los zsyła jej dwie rude czupryny, które tylko potrzebują od niej... Eliksiru Miłosnego. Przy nich zaś okazuje się, że nawet ponadprzeciętne zdolności Callie w warzeniu eliksirów nie chronią jej przed wpadnięciem do miłosnego kotła zakazanego Ślizgonom. • "- Mamo, a gdyby tak, tylko hipotetycznie, Fred zakochał się w Ślizgonce? - Mamo, a gdybym tak, tylko hipotetycznie, uderzył George'a w głowę?" • Zakończone. Kontynuacja: Węże jednak śmieszkują Całe uniwersum Harry'ego Pottera należy do J.K. Rowling.

Część druga opowiadania; „ZŁAMALIŚMY ZASADY". Nie miałam pojęcia czy sobie bez Ciebie poradzę. Nie miałam pojęcia czy nie umrę z tęsknoty po Twoim odejściu. Nie miałam pojęcia gdzie jesteś i co robisz. Nie miałam pojęcia czy jesteś szczęśliwy. Nie miałam pojęcia czy jeszcze o mnie pamiętasz. Nie miałam pojęcia czy jeszcze mnie kochasz i czy w ogóle żyjesz. Nie byłam pewna prawie niczego. Ale wiedziałam jedno: kochałam Cię na tyle mocno, że pozwoliłam Ci odejść. [Fikcja literacka: placówki, miejsca oraz ich położenia geograficzne nie pokrywające się z informacjami rzeczywistymi]

Spoglądasz ze smutkiem na białe zakurzone ściany, nagle przypominasz sobie wszystko co zawdzięczasz tym czterem ścianom. Tej harcówce, która nas łączyła, ale pozostał z niej biały, zimny oraz zakurzony pokoik.

"Czułam, że coś jest na rzeczy. Isaac miał jakąś tajemnicę, był taki... niezrozumiały, a ja miałam wrażenie, że coś przede mną ukrywają. - On po prostu jest... trudno mi to wytłumaczyć Nao, po prostu znam go. Chociaż raz posłuchaj mnie i proszę cię nie zbliżaj się do niego. Najlepiej... unikaj i uważaj. On jest jednym z tych chłopaków, przed którymi próbuję cię obronić... " !Opowiadanie (aktualnie rozdziały 30-40) jest w trakcie korekty pod względem ortograficznym oraz interpunkcyjnym. Fabuła nie ulega zmianie!