Babasının kumar borçları yüzünden şehir değiştirmiş, konuşamayan, annesiz ve okulunda sürekli aşağılamalara maruz kalan bir kız. Babasının alkolik oluşu yüzünden anne ve babasını kaybetmiş, sert gözüken ama aynı zamanda 'annesinin yufka yürekli oğlu' olan bir erkek. Kaderleri bir yazılmış iki genç. Korunmaya muhtaç genç bir kız. Korumak için her şeyi yapmaya çalışan bir erkek. Özgür Bora ATMAN & Esmeray Yıldız SAFTAŞ

Benimle Yan Wattys 2014 adlı bitmiş olan hikayenin özel bölümlerinin toplanacağı kitaptır. Kapak yapımı; @RUROGRIME

Ayrı bir eve taşınmak başta çok güzeldi. Hele ev arkadışınız en yakınınızsa. Ama sonra o evi başkaları da alır ve tanımadığınız insanlarla yaşamak zorunda kalırsınız. Alışırsınız hem de çok alışırsınız. Ve bi bakmışsınız ki onsuz yaşayamazsınız.

Garip bişey bu.. İkimiz de garip değilmiyiz zaten? Ne seni anlıyorum ne de kendimi. Ama bazen anlamamak daha iyi gelir Düşüncelerimden kırıntılar.

Müziğin ritmine iki beden eşlik etmeye çalışıyordu tamamiyle herşeyden soyut lanmış sadece birbirlerinin gözlerinin içine hapsolmuş lardı. Bütün kadınlar leylayı kıskançlıkla süzüyordu. Yağız kollarının altındaki küçük ve zarif bedeni kavramışdı sanki kırılgan bir şeyi tutuyordu canını yakmaktan korkar gibiydi . Burnuna yayılan böğürtlen kokusu genç adamı mest ediyordu. Bakışlarını sakınmadı leyladan o kadar güzel di ki o koyu kahvelerde hayat buluyordu sanki. Leyla ürkekce genç adama ayak uydurmaya çalışıyordu. Koyulaşmış zümrütlere bakarken kendin den geçiyordu. Sanki kalbi yerinden çıkıcak gibiydi miğdesindeki kelebekler deli gibi bir o yana bir bu yana uçarken titriyordu genç kadın bu alışık olmadığı duygu fazlasıyla güzeldi. Aşık dı bu adama deli gibi. "Çok güzelsin leyla " Yağız genç kadının kulağına eğilmiş fısıltıyla konuşmuştu kulağına çarpan sıcacık nefesle bayılıcak gibi olmuşdu. Genç adam onu tutuyor olmasaydı kesinlikle yeri boyluyabilirdi.

Ateş...O öyle bir adamdı ki...Herkesi kendi ateşiyle yakıp kavuracak kadar kuvvetli!İnsanları kendine hayran bırakacak kadar heybetliydi.Gündüzleri sert bir iş adamı.Geceleri ise karanlık bir mafyaydı!Yıllardır yıkılmayan imparatorluğu,sarsılmayan gücü herkesi etkisi altına alırken neden bu küçük kadın ondan nefret ediyordu?Daha ne kadar peşinde dolanması gerekecekti?Bilmiyordu.Küçük kadınına karşı hissettiği bu tarifi imkânsız sihir mi büyü mü ne haltsa işte bi türlü geçmiyordu.Uzaktan izlemekten yorulmuştu.Onun gibi bir adama yakışmayacak hareketlerdi bunlar.Ama ne yapsın?Yasemin'e bir kere kapılan bir daha kurtulamıyordu.Eşsiz güzellikteydi.Adeta peri kızı gibiydi.Minik burnu inatçılığının farkında gibi hokka,pembe dudakları dolgun,masmavi gözleri ise kusursuzdu.23 yaşında olması Ateş'in umrunda bile değildi.Yasemin neden bu kadar rahatsızdı bu durumdan?Anlamıyordu.Tüm kadınlar tarafından istenirken küçük kadını tarafından istenmemek gururuna dokunuyor,günden güne bitiriyordu Ateş'i. Ama bilmediği bir şey vardı. Bu ateşte bir tek o yanmayacaktı. Gerekirse ölürdü! O da Yasemin'le olurdu...Bu karanlık dünyada tek bırakamazdı yaralı kadınını. O zaten yeterince acı çekmişti.Yarasına merhem olmaya,sol yanına yerleşmeye gelmişti! Ateş Kozdağ'ın elinden kurtulmak o kadar kolay değildi.Bunun en iyi şahidi Yasemin'di! Bu yakıcı aşka karşı koyabilecek miydi? Hiç tanımadığı bir adama teslim edecek miydi bu küçük bedenini? Yasemin'in küçük kalbinde yer var mıydı Ateş'e?Yoksa da umrunda değildi. Ya güzellikle ya da zorla o kalbe sahip olacaktı! ~Ateş ve Yasemin'in hikâyesi~

Bir yanda kadınlardan nefret eden ve cinsellikten başka bir şey düşünmeyen bir adam,diğer yandan kalbi yaralarla dolu ve duygusal bir genç kız...Yağmur yağmaya başladığında toprak asla reddedemeyecek. DİKKAT!!!Bu hikaye aşırı aşk içerir. +18. Arkadaşlar bölümleri en kısa zamanda iletmeye çalışacağım.Üniversite öğrencisiyim mağlum :)

Hani "herkesin bir hayali vardır" derler ya hep,aslında o öyle değil biliyor musun? Herkesin bir hayali olsaydı,ne bu kadar üzülen insan olurdu,ne de bu kadar sevinen. Aslında "herkesin birden fazla hayali vardır." Senin gibi. Benim gibi. Biraz da bizim gibi. Ben kendimi sana,yanındakine ve uzağındaki'ne çok benzetiyorum. Çünkü sende bu hayattansın,bende. Ya da bizim biraz farkımız olmalı. Mesela "hayal kurduranlar tarafından,hayallerimiz'in gerçekleşmemesi." Mesela "sabahlara kadar uyumayıp,üstelik uykunu değermişcesine heba ettiğin kişinin seni ansızın bırakıp gitmesi. Hemde gitmem diyenin hiç gelmeyecek bir şekilde gitmesi." Mesela "onunla kurduğun dizinde uyuma hayali." Evet evet hani onun dizinde uyumak için,günlerce konuştuğun o kişi. O kişi diyorum sana,gözlerinin önüne bir sürü kare geliyor. O kişi diyorum sana, dudaklarını kemiriyorsun. O kişi diyorum sana,kalbinin ritmi hızlanıyor ama sen hiçbir şeyi hatırlamak istemiyorsun. İşte o kişi diyorum ya anlamıyor musun? İşte bende o gittikten sonra "Yalancı Kalbin" beni çok iyi oyaladı. Beni çok iyi parçaladı. Beni ortadan ikiye değil,seni kalbimden ayırdı dedim. Fakat seninle geçen her yalan günün,her yalan bakışın,artık benim kalbimde gerçek bir yüzü var. İşte ben bu yüzden sana,yanındakine ve uzağındaki'ne çok benziyorum. "Yalancı Kalbin" artık başlıyor. Geç kalmadan,gir kalbimden içeride,çevir sayfaları. Birde Okuma Listenize eklemeyi unutmayın! İnstagram↪@berkixsim

Papatyalar öldü çocuk. Sen artık gelme

"Lokum gibi adamsın,fıstık gibi sözlün var,benimle neden muhattap oluyorsun?" "Çünkü fıstıklı lokum sevmem." ©23042015 Tüm hakları saklıdır.