"S-sen?" "Bana yardım et.Lüt-fen!" Ellerine baktım,kan içindeydi.Yanağında bir sıyrık vardı.Yanağından akan kan tişörtünde iz bırakıyordu. "Önemli ba-başka yaran var mı?" "Karnımda kesik var." Tişörtünün sağ tarafı çok kötüydü.Kendi tişörtümü çıkarıp yarasına bastırdım. "Hastane nerede?" Bana acıyla bakarak; "Taksi yok." "..." Sustum.Ölmesine izin veremezdim. "Hadi Kalk!" Kolundan tutup kaldırmaya çalıştım. Ama kalkamadı. "Evin yakın mı?" "Oraya kadar gide-" "Bin sırtıma." Herkesin görmediği bir tarafınız vardır illaki,ben de onu o gece tanıdım.Sahnede herkese gülücükler saçan çocuk birden karanlığa dönüştü... 💜

Bizim hikâyemizde isimler yok; sadece o ve ben varız. O, dünyadaki bütün kitapları okumak istiyordu. Ben ise sadece onu istiyordum... (Obur Okumalar kategorisinde bir Watty ödülü: Kancalarını takıp çıkarmayan o hikayeleri biliyorsun değil mi? Cümlenin ortasında uykuya dalsan bile okumayı bırakamadığın o hikayeleri? Bu ödül en çok bağımlılık yapan Watty yarışmacısına gidiyor.) Ekler: BÜH 1.1 (özel) bölümler. Diğer çalışmalarım için profilimi incelemeyi unutmayın.