I nikt do tej pory nie zauważał tej siedemnastoletniej dziewczyny w jasnoróżowym swetrze, siedzącej w ławce podczas pierwszego tygodnia szkoły, oprócz pewnego młodego nauczyciela geografii.

"ZAMKNIJ SIĘ! DO CHOLERY, NIC O MNIE NIE WIESZ! ZDYCHAJ, ZDYCHAJ, ZDYCHAJ! " Lepiej trzymać wszystko w sobie i nie martwić innych wokół, tak? W ten sposób zadajemy im jeszcze większe cierpienie. Dlatego postanowiłam obwiniać wszystkich dookoła i zamknąć się w pokoju, nie w sobie. Niekochana, porzucona, załamana, zniszczona. Taka się czuję. To już nie jest to samo co kiedyś. Hikikomori wyniszcza mnie od środka. Nie wyjdę z pokoju, nie dam rady. Nie chcę dać rady, nie potrzebuję tego. To przez niego. On mnie zniszczył. On mnie zabił. Nie jestem już tą samą osobą. Nie mam kolorów. Jestem szara. Minęły cztery lata odkąd nie wychodzę z pokoju. Nie wybaczę im. Nie chcę im wybaczyć. Nie potrzebuję ich są zbędni. Felix, potrzebuję Cię. Uwaga! Zawiera przekleństwa (jest och strasznie mało) oraz sceny brutalne. #SzklanyKlosz

Oto i druga część "No matter what"❤ Karoline zaczyna powoli godzić sie ze stratą Leondre. Przez ten cały czas pociesza ją Charlie... Ale nie należy zapominać też o starych znajomych prawda? Katherine będąc ciągle na wolność zaczyna wdrażać swój plan w życie. Czy Karoline dowie sie w końcu co zaszło na imprezie tamtej nocy? Czy stanie sie coś co obróci jej uczucia o 180°? Zapraszam ❤

"Czułam, że coś jest na rzeczy. Isaac miał jakąś tajemnicę, był taki... niezrozumiały, a ja miałam wrażenie, że coś przede mną ukrywają. - On po prostu jest... trudno mi to wytłumaczyć Nao, po prostu znam go. Chociaż raz posłuchaj mnie i proszę cię nie zbliżaj się do niego. Najlepiej... unikaj i uważaj. On jest jednym z tych chłopaków, przed którymi próbuję cię obronić... " !Opowiadanie (aktualnie rozdziały 30-40) jest w trakcie korekty pod względem ortograficznym oraz interpunkcyjnym. Fabuła nie ulega zmianie!

Część druga opowiadania; „ZŁAMALIŚMY ZASADY". Nie miałam pojęcia czy sobie bez Ciebie poradzę. Nie miałam pojęcia czy nie umrę z tęsknoty po Twoim odejściu. Nie miałam pojęcia gdzie jesteś i co robisz. Nie miałam pojęcia czy jesteś szczęśliwy. Nie miałam pojęcia czy jeszcze o mnie pamiętasz. Nie miałam pojęcia czy jeszcze mnie kochasz i czy w ogóle żyjesz. Nie byłam pewna prawie niczego. Ale wiedziałam jedno: kochałam Cię na tyle mocno, że pozwoliłam Ci odejść. [Fikcja literacka: placówki, miejsca oraz ich położenia geograficzne nie pokrywające się z informacjami rzeczywistymi]

Czy istnieje człowiek który kocha ale o tym zapomina ? Który chce byc przy tobie ale nigdy go nie ma kiedy jest potrzebny ? Który łamię obietnicę ? Który odchodzi wywracając twoje zycie do góry nogami a potem znów do niego wkracza jakby nigdy nic ?

Ania Rosati Bambino, która w życiu nie ma lekko. Leondre Devries, który był prześladowany, ale pomógł mu Charlie Lenehan, teraz są znani na całym świecie. Czy Ani też ktoś pomoże? FANFICTION O BARS AND MELODY DONT COPY