Hayatım boyunca öldürmek için yetiştirildim... Bunun normal olduğu öğretildi bana.... Ama şimdi bir ölü yerine, bir canlıya sokulmamı istiyorlar... Hemde karanlığın en güçlü liderlerinden birinin içine... Korkması gerekenler onlar... Sonuçta dünyada nam salmış, tek canlı cellat, yani "Ölüm Meleği" benim... Peki neden asıl korkanın ben olduğumu hissediyorum... "Ruhumun insanlık adına verdiği savaşı sen kazandın..." Ateş Dinçer... Ölüm Meleğini öldürebilen tek güç... Bana ruhumu geri veren tek gerçek... "Ölüm Meleği..." bu kitaba başlarken, sadece hayal ettim ve sonuç hayallerimin ötesinde bir mutluluk... Teşekkür ederim...

Yasadışıyım! Evet, yanlış duymadınız! Başlangıcı olan ama sonu belli olmayan biriyim... Buraya çok uzun yoldan geldim! Bundan sonrasında, daha uzun bir yolum olduğunu çok iyi biliyorum... Ne için mi? Tek bir amaç için!!!! --- Ruhu acıyla güçlenmiş bir genç... Gerçeklerle çok sonra yüzleşen genç bir kız... Ve karanlıkta kaybolmak var, bu yolun sonunda! Yeni bir EFSANE başlıyor‼️ İlk yayınlanma tarihi; 16 Haziran 2016...

Her acı günü, her çektiği işkence, her çaresizliği bedenine, tenine ve bakışlarına işlenmiş fırtına gözlü bir adam.Sizi yakıp yıkan, her hücrenizi geri döndürülemez parçalara ayıran dipsiz karanlığına rağmen nefesinizi kesecek, kalbinizi acıtacak kadar güzel biri.Yıllarca boş bir kabuk gibi yaşayan, intikamını, masumiyetini ve en önemlisi asla sahip olamadığı ruhunu arayan bir serseri. Ayaz Haznedar. "Şarkılara neden parça deniyor biliyor musun Safir? En ihtiyaç duyduğun anda eksik bir yanını tamamlayıveriyor bir tanesi çünkü. Sen yıldızların benim için yazdığı bir parçasın Safir, dünyamın karanlığına dayanamayıp beni terk eden ruhumun yerini doldurmak için bestelenmiş, dünyanın en güzel şarkısı." Ve bu ruhsuz serserinin kalbine dokunmayı başarabilen, Safir gözlü, kırık dökük bir melek. "Ve şimdi çal benim için Safir. Var olabilecek tüm sesler sussa bile sen, benim için çal...""

@Tüm hakları saklıdır... Bir aşk, masum platonik bir aşk sizce bir insanın hayatını ne kadar değiştire bilir ki! Platonik aşkına ulaşabilmek için istemediği bir oyunun içinde kendini bulan Begüm'ün monoton hayatı, bu oyunla birlikte bambaşka bir yönde yol almaya başlar. Duygu karışıklığı, aşk, acı, ayrılık ve daha neler derken, hangi yöne gideceğini şaşırır. Yönü değişen aşkının içinde kaybolmakta var... Bazen durduramayız duygularımızı, gideriz bir başına sonucunu düşünmeden. Geç olan dönüşlerin ardından ise izi kalır bırakanın... Tolga mı Cenk mi? Her ne olursa olsun yine de devam ederiz oyunumuza... Onların oynadığı oyun mu? Yoksa! Aşkın onlara oynadığı oyun mu gerçekleşecek? Geç kalınan dönüşler ve kalan izlere rağmen devam ederiz oyunumuza, kurarız yenilerini zaten oyun olan hayatın içinde. Belki oynadığımız oyun bize oynatacaktır yine kendi oyununu... Ve önceden düşünülmemiş, sonradan dayanılmaz bir aşkın yol alışı, ışık tutar nasırlaşmış yüreğimize... OSCAR'LIK AŞK... Taklitlerinden sakınınız... İlk yayınlanma tarihi 8 Aralık 2015

Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin, Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin. Bir ısıtır,bir üşütür,bir ağlatır,bir güldürür; Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin. -Özdemir Asaf-