Bulutların göz yaşları ağaçlara dökülüyordu. O gün 27 Kasım idi. Her yerde su birinkitileri oluşmuş, Yiğit' in (yani abimin) göğsüne çarpıyordu. Abim (ona genellikle Yigit derim şaşırmayın) sıkıca göğsünü ceketiyle örtü. Onu görünce bende aynısını yaptım. Onu örnek almayı seviyorum. O sağına soluna bakmadan sadece yürüyordu. Nereye, nasıl gidecegini bilmeden... Sonunda durdu. Aniden! Bende durdum. Sarı uzun saçları altından gözlerini çok zor seçebiliyordum. "Papatya" dedi sert bir sesle. Korkuyla ve azıcık merakla ona baktım. Titrek bir sesle: -E..efendim. dedim. - Nerede kalacağız. dedi. Bunu bende bilmiyordum.

Konu ; AnaBella, adında ki on altı yaşında bir kızın hayatı sorunsuz ilerlerken bir anda alışveriş merkezinin vitrinine araba çarpmasıyla birlikte kırılan cam parçalarının , gözüne girmesi hayatını tamamen değiştirecektir. Tüm Hakları Saklıdır©Mart 2014

bir genç kadının senelerce önceye dayanan dostluğu ve bir bebekleri olacak olan eşi arasında bir seçim yapmaya çalışması üzerine seneler sonraki o bebeğin yaşantıları

Umut etmek; hepimizin yaptığı bu değil miydi? Önümüzdeki engelleri aşmak için destek aldığımız, düştüğümüzde tekrar kalkmamızı ve yürümeye devam etmemizi sağlayan o kutsal histi umut. Karanlıkta yolumuzu aydınlatan bir araç, pes etmek üzereyken yavaşça kulağımıza bir daha denememizi fısıldayan inanç dolu bir ses. Bir de aşk var tabii... Şayet biri bana gelip şu hayatta yaşanması gereken en önemli şey ne diye sorsaydı, ona iki kelime söylerdim: Âşık ol. Aşk, belki en zor ve en acı duyguydu fakat âşık insana acı bile çekici gelirdi; acı ondan geldikten sonra. Yüzünü de güldürse, kalbini de parçalasa severdin. Onu sevmeyi severdin. Sana verdiği heyecanı, mutluluğu, hatta hüznü severdin... Ve bir gün umut ile aşkın yolları kesişti. Umutlarına tutunarak yaşayan bir kızın kalbiyle birlikte umutları da paramparça oldu. Aşk yeri geldi onun umutlarını öldürdü, yeri geldi onu yeniden umutlarıyla beraber hayata döndürdü.

Ormanın derinliklerinde, yosun tutmuş bir kulübede yaşamaya karar verdim. Göl kenarı, huzur kıyısı, odundan bir ev ve odundan bir dostluk. Benimle aynı kaderi paylaşan biriyle dost oldum. Kaderlerimiz hiç çelişmedi. Aynı anda aynı yerdeydik. Ona hiç yan gözle bakmadım. Ama benim hiç aşkım olmayacak mıydı? Sanırım o, benim için aşk da olurdu, dost da. Annem, babam, onlar da mı olmayacaktı? O benim için ebeveyn banyolu yatakodasının efsanevi karakterleri de olurdu. Ben onsuz olmazdım. Ama o bensiz olur muydu? Bal gibi de olurdu işte. Ben onun için bir hiçtim. Hiç miydim?

" Sonsuz olan.. Gökyüzü... Seveceksen o'nu sev.. Eğer nankör insanoğlundan birini seversen adını gökyüzü koy... "

Ahu, Lara, Elvan, Vuslat, Onların baş harflerinden oluşan ALEV etraflarında ki herkesi kavurmuş durumda, onlar bütün acılarını unutmak için sırt sırta verdiler ve bütün hayatlarını sadece eğlenceye adadılar. Onlar kendilerini dört yapraklı goncaya benzetip hem az bulunan hemde daima birbirlerine destek olanlardan... Onlar; Erkeklerle en çok anlaşan ve en seksisi Ahu, Eğlenceyi dibine kadar yaşayan fakat en çalışkanları Lara, En erkeksi olan ve en komiği olan Elvan, En titizi ve en safı olan ise Vuslat, Onlar sizin için burdalar ve ben ise sadece onların yardımcısıyım. Onlarla eğlenceye varsanız hemen okumaya başlayın. :)

.

Hasta bir kız. Tesadüfen karşılaştığı bir çocuk. Ve birbirine geçen hayatlar. Bu hikayede mucizeye herkes inanacak Ve Bu hikayede herkesin kalbi çok acıyacak..

Hikayeyi güncellemeyi unutmayın