Όταν μια μαφιόζα, η Βιβιάνα, μπαίνει ανάμεσα στον Έιτζεϊ και τον Γκόρντον, δύο παιδικούς φίλους και μεγάλα κεφάλια του υποκόσμου, το μίσος και ο έρωτας έχουν φτάσει στο ζενίθ. Ο Έιτζεϊ, μια ιδιοφυΐα γνωστή και ως "Μπαλαντέρ", είναι αποφασισμένος να ξεσκεπάσει τις ύπουλες προθέσεις της ερωμένης του καλύτερού του φίλου και να βάλει τέλος στον έρωτά τους. Ο Γκόρντον όμως, τυφλωμένος από την αγάπη του και γνωρίζοντας το κρυφό παρελθόν του Μπαλαντέρ, απορρίπτει κάθε του απόπειρα να του ανοίξει τα μάτια. Παράλληλα, η Βιβιάνα έχει βάλει ως στόχο της το θάνατο του Έιτζεϊ πριν από το μεγάλο έγκλημα της συμμορίας στην οποία ανήκουν και οι τρεις τους. Έτσι, ο Μπαλαντέρ μπλέκεται σ' ένα θανατηφόρο παιχνίδι εναντίον ενός ισχυρού αντιπάλου, όπου ο Γκόρντον, ο μόνος του σύμμαχος, αρχίζει πλέον να κόβει τον είκοσι πέντε ετών δεσμό φιλίας και εμπιστοσύνης τους. Ευχαριστώ πολύ τον Παναγιώτη Θεμελή για το εξώφυλλο! ⚠️Απαγορεύεται αυστηρά η αντιγραφή του παρόντος έργου, σύμφωνα με τον Νόμο 2121/1993 Άρθρο 1 περί Πνευματικών Δικαιωμάτων⚠️

Ένα ξεχασμένο βιβλίο στη δημοτική βιβλιοθήκη. Ένα ποτάμι που πεθαίνει σιωπηλά. Δύο έφηβοι που δεν δέχονται να σωπάσουν. Ο Αλέξης, ένα παιδί στο αμαξίδιο με αστείρευτο πείσμα και αγάπη για τα βιβλία, βρίσκει ένα παλιό χειρόγραφο που μιλά για μια παραγκούπολη που χάθηκε βίαια - και για έναν νεαρό που πλήρωσε με τη ζωή του την αλήθεια. Με τον φίλο του, τον Μάνο, και την καθηγήτριά τους, τη Ραγάνη, θα ξεσκεπάσουν ένα οικολογικό έγκλημα που πνίγει ακόμη την πόλη. Όταν η σιωπή κρατάει δεκαετίες, μπορεί δύο παιδιά να αλλάξουν τα πάντα;

"Πέρασαν τόσα χρόνια...Γιατί περίμενες τόσο για να επιστρέψεις; Δεν είναι μήνες Μαρίνα, χρόνια είναι..." Τον κοίταξε και απόρησε έκπληκτη με την ερώτηση που βγήκε από τα δικά του χείλη. Μια ερώτηση που ίσως την περίμενε από το Δημήτρη... Την κοιτούσε διεισδυτικά, λες και προσπαθούσε να δει μέσα στην ψυχή της. Λες και ήθελε να καταφέρει να διαβάσει τις σκέψεις της. Έμεινε να τον κοιτάει. Τα μάτια του είχαν πολυ ξεχωριστό χρώμα. Σκούρο πράσινο, σχεδόν κυπαρισσί. Ποτέ δεν τα είχε δει από τόσο κοντά. Η Μαρίνα αποφάσισε να επιστρέψει, στο κτήμα που μεγάλωσε, ύστερα από πολλά χρόνια... Σε ένα μέρος γεμάτο γλυκές και όμορφες αναμνήσεις. Πόσο στραβά μπορεί όμως να εξελιχθεί μια επιστροφή και πως μπορούν αυτές οι όμορφες αναμνήσεις να σκοτεινιάσουν; Τα πάθη, δεν τα ελέγχεις... Οι ενοχές φουντώνουν και τα ψέματα σε τρώνε. Τι θέλησε; Να ζήσει μέσα του θέλησε και εκείνος με τη σειρά του, να κρυφτεί στη δική της σάρκα... Πώς να κρυφτείς όμως από όσα σε πληγώνουν; Ποιο καταφύγιο θα είναι αρκετό για να κλείσει εκεί μέσα τους φόβους και τις ενοχές σου; Κανένα...

- Θα σου αλλάξω την ζωή, πίστεψέ με! είπε με απόλυτη σιγουριά. - Ναι. Κάπου εδώ πρέπει να σε ενημερώσω για το ότι δεν μου αρέσουν οι αλλαγές. Καθόλου! τον ενημέρωσε το ίδιο σίγουρη με εκείνον. - Στην ζωή πρέπει να ρισκάρουμε, Granger! την 'κορόιδεψε'. Η Ιφιγένεια φοράει γυαλιά μυωπίας και λατρεύει τις γαλλικές πλεξούδες και τα βιβλία. Απεχθάνεται να βγαίνει εκτός προγράμματος όσο απεχθάνεται και τις αλλαγές. Είναι από τα κορίτσια που ο Φάνης δεν θα γυρνούσε να κοιτάξει ούτε για πλάκα. Εκείνος πάλι απίστευτα γοητευτικός και έξυπνος, μονίμως μέσα στην ροή της στιγμής, καταφέρνει να την κάνει να νιώσει πράγματα που δεν είχε αισθανθεί ποτέ άλλοτε στην ζωή της και η ιστορία τους ξετυλίγεται στο τοπίο του Βερολίνου μαζί με το πέρας του χειμώνα και τον ερχομό της άνοιξης.

Μυρσίνη: Μια νέα γυναίκα που καλύπτει τις σεξουαλικές της ανάγκες μέσα από βιβλία ερωτικής λογοτεχνίας. Ο σύζυγός της, Πάνος, είναι εργασιομανής, κουρασμένος και απορροφημένος στα προβλήματα της δουλειάς, παραμελώντας την και αγνοώντας πλήρως τι κάνει μόνη της μες στο σαλόνι της... Τι θα συμβεί μόλις η Μυρσίνη πάρει την απόφαση να γνωρίσει τον περιβόητο συγγραφέα, Αντρέα Αναστενάρη;

Οι πύλες άνοιξαν. Τα σκοτεινά πλάσματα της κολάσεως, απειλούν να εξαπλωθούν σε όλη τη γη. Κανείς δεν γνωρίζει τις συνέπειες. Η ανθρωπότητα έχει τρομοκρατηθεί και οι άγγελοι βρίσκονται σε ετοιμότητα ανά πάσα στιγμή. Στο τρίτο βιβλίο της "Επίγειας κόλασης" η Ιθούριελ βρίσκεται στην ίδια την κόλαση με τον Ραφαήλ -τον αγαπημένο της- να την ακολουθεί εκεί. Ενώ οι υπόλοιποι της παρέας των προηγούμενων δύο βιβλίων έρχονται αντιμέτωποι με τα "Επίγεια" προβλήματα.

Άννα και Άρης. Αυτή; Ήσυχη, ντροπαλή, το καλό κορίτσι που κρύβει την ομορφιά της κάτω από φαρδιά, άκομψα ρούχα και παλιομοδίτικα γυαλιά. Αυτός; Δυναμικός, γυναικάς, κούκλος και τρομερός στο κρεβάτι. Η φαντασίωση κάθε γυναίκας. Τι θα γίνει όταν διασταυρωθούν οι δρόμοι τους; Πως θα αντιμετωπίσει η Άννα όλες τις πονηρές σκέψεις που κάνει για τον Άρη; Ισχύει αυτό που λένε ότι τα ετερώνυμα έλκονται; Ή θα προκαλέσουν απίστευτο πόνο ο ένας στον άλλο με αποτέλεσμα να ραγίσουν μια για πάντα οι καρδιές τους; Ας το ανακαλύψουμε παρέα μέσα από τα μάτια της Άννας. *** "Είσαι ένα τέρας!" "Αν είμαι τέρας, χρειάζομαι την πεντάμορφη μου!"

Ο νεαρός Κόμης Ζαν-Πιερ Φιλίπ Λεκλέρ μετά το θάνατο του αδελφού του έχει κλειδώσει την καρδιά του και έχει πετάξει το κλειδί έχοντας καταδικάσει τον εαυτό του σε ένα αιώνιο βασανιστήριο τύψεων. Από την άλλη, η Μπεατρίς Μαρτινώ προσπαθεί να συνεχίσει τη ζωή της όσο καλύτερα μπορεί μετά την προδοσία όλων των ανδρών της ζωής της και ειδικότερα του νεανικού της έρωτα. Οι δρόμοι των δύο νέων θα ξανασυναντηθούν μετά από ένα πικρό αστείο ενός άκακου γεράκου. Οι ζωές τους θα ενωθούν με τα ιερά δεσμά του γάμου. Οι ψυχές τους όμως θα λυτρωθούν; Οι πληγές τους θα γιατρευτούν; Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει και οι δύο τους να αφήσουν πίσω τις αναμνήσεις του παρελθόντος. Είναι όμως διατεθειμένοι;

Λίγες μέρες μετά τα Χριστούγεννα, ο Έρικ βρίσκει μία νέα κοπέλα που έχει χάσει τις αισθήσεις της να βουλιάζει μέσα στο παγωμένο χιόνι. Δεν ξέρει ποια είναι αλλά αυθόρμητα το γεννιέται η επιθυμία να τη βοηθήσει. Την μεταφέρει στο σπίτι του και σταδιακά ένας μεγάλος έρωτας γεννιέται. Είναι άραγε αυτή η γυναίκα το Τυχερό του Αστέρι;

Από μικρη είχε ένα όνειρο ζωής... Να φύγει από τη μικρή κλειστή κοινωνία που μεγάλωσε και να ανοίξει τα φτερά της. Τα βήματα της την οδήγησαν στο μόνο μέρος που θα μπορούσε να το κάνει... Στη πόλη των Αγγέλων φυσικά... Ήταν τόσο αθώα που θεωρούσε ότι το Λος Άντζελες, θα ήταν για εκείνη μια καινούρια ζωή... Μέσα στην αλληγορία και στο παιχνίδισμα των λέξεων, θα άπλωνε τις φτερούγες της και θα πετούσε προς το άγνωστο αναζητώντας το ιδανικό... Μόνο που τίποτα δεν ήταν ιδανικό εκεί... Εκεί οι άγγελοι δεν πετούσαν... Ζητιανευαν στους δρόμους με τη μορφή παιδιών, έκλαιγαν στις γωνιές με τη μορφή ιερόδουλων και κατέστρεφαν με τη μορφή του... Ποιανού μορφή; Με του άντρα που της υποσχέθηκε φτερά και τα μόνα που της έδωσε ήταν του διαβόλου... All rights reserved © Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται κάθε αντιγραφή, αναδημοσίευση και αναδιανομή χωρίς τη γραπτή άδεια του συγγραφέα Κάθε πάταξη αυτής διώκεται ποινικά