Covers available in many forms - free free free

UZAK MESAFEDEKİ İKİ GENCİN HİKAYESİ Aşk ; nasıl birşey ki insan tam bitti derken yeniden doğuyordu. İki kalp birbirleri için atiyor.Biliyorum aşk acı dolu olur ama ben mutlu yönlerini yazmak istedim.Birini sevmek aşık olmak kalbinin bütünleşmesi... Yürekten seviyorsan mesafeler engel degildir.

Bir ara buraya da bakın!! Can sıkıntınız biraz olsun gider;)tanışalım,tanıyalım, dertleselim, konuşalım ne isterseniz.. Bekliyorum

Duygularımı çok fazla açığa çıkartmamam belki ama gözlerim çok şey ifade eder. Ben Hazal.17 yaşındayım.Soğukkanlı biriyim. Kendimi açıklamayı pek sevmem aslında.Beni çözmeni beklerim. Kendimi çoğu zaman boşlukta hissederim ve tutunacak bir yer ararım.Bazen de boşlukta kaybolurum. Düşüncelerimi yazmayı severim çünkü kalem sözün bittiği son yerdir.....

Yaralar vardır; Hiç kapanmayacakmış gibi hissettiren. Yaralar vardır; Kapanmış olsa bile dokununca sızlayan. Yaralar vardır; Kapandığına dair bir iz bırakmayan. ✱ Batu ve Melis... Hayat onlara oyun oynamış ve yüreklerinde kapanmayacağını sandıkları yaralar bırakmıştı. Ancak bilmedikleri bir şey vardı. O da; birbirlerinin yaralarını saracaklarıydı. #Yayın hakları yazara aittir.

Manevi ailesini kaybeden ve bundan dolayı manevi kardeşiyle arası açılan Berra Derin duyduğu hakaretlere, gördüğü dışlanmaya daha fazla dayanamayıp soluğu İstanbul'da alır. Kendine yeni bir yol çizmeye karar verirken hesapta olmadığı bir şey olur. Kaan Erdinç ile yolları kesişir. Kaan Erdinç'in geçmişi açığa çıkmasıyla beraber Berra kendini siyah beyaz dünyasında bulur. Bu dünyadan kendini uzaklaştırmak isterken Kaan'ın eli Berra'nın hep üstünde olur. ALINTI "Gideceksin dedim!" Dudağının arasından tısladı. Sinirli hali beni korkutuyordu. Fakat gitmemi istiyordu. Burasının benim için tehlikeli olduğunu söylüyordu. Beni mi düşünüyordu? Sanırım bu son soruyu bin defada tekrarlasam usanmayacaktım. Çünkü söz konusu bendim. "Benim hakkımda hiç bir şeye karar veremezsin anladın mı?" Yüzüne avazım çıktığı kadar bağırdım. İki ellerimle omzuna bastırdım. "Hiç bir yere gitmiyorum, bunu o taş kafana sok!" Kaan'ı omzundan iterek odadan koşar adımlarla çıktım. Arkamdan "Berra!" Diye kükredi. Asansörün kapısı açılınca '0' düğmesine bastım. Kapının hızlı kapanması için düğmeyi zorladım. Kapı yavaş yavaş kapanırken gözlerimi kapattım. Rahat bir nefes verip gözlerimi açtım. Asansör kapısının arasında el görünce çığlık attım. Tek eliyle asansörü durdurdu! "Sen manyaksın!" Yüz ifadesi beni çok ürkütüyordu. Üstüme doğru gelince kendimi kapana sıkışmış gibi hissettim. Hızlı bir hareketle herhangi bir asansör düğmesine bastı. Asansör ani bir çekimle durdu. Işıkların sönmesiyle gözlerimi kapattım. "Kes şunu!" Soğuk ve güçlü elini çenemde hissettim. Çenemi sıktığında acıyla inledim. Refleks olarak iki elimle, çenemi sıktığı elini tuttum. İtmeye çalışıyordum fakat gücüne karşı gelemiyordum. Ne yaptığını idrak etmeye çalışırken nefesini tenimde hissettim.

Sizin Hikayelerinizide Paylaşabilirim Özelden Yazabilirsiniz...

Zengin olmak hiçte iyi değildi. Liseden kurtulmama son bir sene kalmışken o mendebur ile abim yüzünden tanışmak zorunda kalmıştım. Yeşil ama öfkeli gözleri, rüzgara meydan okuyan saçlarıyla ayaklı bela olan müstakbel kocam Poyraz ve tabiki eksik olmayan çetesi… Sanırım her şey için çok geçti. Ben artık poyrazdan geriye kalan bir rüyaydım…

Normal hayatıma her zamanki gibi okula giderek başlamıştım. Daha sonra yakın arkadaşım Batuhan ile karşılaştım "Hu naber sarı kafa." dediğim an Batuhan'nın yüzüne bir yumruk inmesi ve benim ağzıma bez bastırılması bir oldu. VE SANIRIM YAZAR BENİM NORMAL HAYATIMA BİR EKŞIN KOYMUŞTU...

Ardında Yıldızlarla dolu simsiyah Evren olan gökyüzü gibi O çok sert , O çok soğuk , O çok kıskanç , Ama tam bir AŞIK