"Ruhumu cezalandır güzel adam. Bedenimin hisleri tatmasını sağla. Bir Anka kuşu misali, Önce usulca yakmaya başla beni, Daha sonra küllerimin içinde boğ bedenimi. Ruhumu cezalandır hisli adam. Hak ettiğim tüm günahların bedeli, Bedenimin üzerine usul usul bırakılsın. "Kanatlarındaki o katran karası tüyler ile, Ruhumun mürekkepini tüketen kişi ol. Ey güzel adam, Alevler ile bezenmiş cehennemin Azraili, Hak ettiğim şekilde öldür beni." Varoluşun Hissi'ne hoşgeldiniz.

Mecburiyetin, nefretin, acı dolu bir geçmişin tam ortasında duran güzeller güzeli mavi saçlı hırçın kızımız Ayşe... Aşık olduğu adam ona 'değişik' dese de o görüntüsünün tam zıttıydı aslında ... Acısını öfkesini ve yalnızlığını görüntüsüyle kapatmaya çalışan narin bir yürekti o ... Her şeyi Trabzon'da bırakıp İzmir'e geri dönmesinin tek nedeni ise ablasının yardım çığlıklarıydı ve Ayşe seneler sonra bunlara kayıtsız kalamamıştı. Kalbi huzursuz olsa da ona söylenen her şeyi yapmış ve ablasının gülümseyen yüzünü görmekten başka bir şey istememişti ama ablasının ve babasının onun için bambaşka planları vardı. Ayşe kendi kuyusunu kendi elleriyle kazmış ve bile bile o kuyunun karanlığına dalmıştı... Zaman ilerledikçe o kuyu aydınlanmaya ve onu mutlu etmeye başlamıştı... Çünkü o kuyunun dibinde kalbinin diğer yarısını bulmuş ona ulaşmaya çalışmıştı... Mehmet Yiğit'in tüm kötülüklerine rağmen birbirlerine sarılmış ve savaşlarından mutlu sonla ayrılmışlardı... Geçmişin karanlığının, yalanların, intikamın yenemediği bir aşk hikayesi... Kapak için, StoneBroken'e çok teşekkürler <3

Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisiydi.Bu evde kavuşamadığım huzura, kendi kurduğum yuvada sahip olacağıma gerçekten inanarak büyümüştüm.Oysa şimdi ailem bu hayalimi de elimden almıştı.Benimle hiçbir ilgisi olmayan bir olaydan dolayı, hiç tanımadığım ve civardaki herkesin Deli diye bildiği bir adamla evlenmek zorundaydım. ❤ Tüm ilçede deli diye tanınan bir adam: Emre. Aradığı şefkatı ailesinden bile görememiş, tekhayali bir gün sevdiği adamla evlenmek olan bir genç kız: Elif. Ve zoraki bir evlilik. Kimsenin bilmediği bir psikolojik sorunla boğuşan Emre ve Emre'yi tanıdıkça ona karşı anlayamadığı bir şekilde merhamet duymaya başlayan Elif, gerçek bir aile olabilecek miydi? Emre tekrar delirmeseydi; belki...

"Işıklar sana evinin yolunu gösterecek..." 3391 Kilometre ile başlayan seri Sıfır Kilometre ile devam ediyor! Kilometrelerce öteden birbirini tanımak, sevmek hatta aşık olmak kolaydı... Peki tüm bunlar yan yanayken de kolay olacak mıydı?

Sen hiç bir kitap karakterine âşık oldun mu? O, oldu. Asıl tuhaf olan ise... Kitap karakteri de ona âşık olmuştu. "O gece bir kitapla tanıştım. Kaderime giden yolda bana rehber olacak bir kitapla." (DÜZENLENİYOR.) © Tüm Hakları Saklıdır! ©

BU KİTAP YAVBAH HAYRAN KURGUSU OLUP, YAVBAH FANDOMA İTHAFEN YAZILMIŞTIR. Obsesif kişilik bozukluğu olan, bu hastalığı kendine pek dert etmeyen iki genç, kısa bir süre sonra hayatlarının hastalıkları yüzünden karardığı gerçeği ile yüzleşirler. Tedavi için bir adım atan bu iki genci iyileştirecek tek isim ise bu iki gencin yaşadıklarını yaşamış biri, ünlü psikolog Cihan Kulaksızdır. Psikoloğun talimatları ile hastalıklarını yenmeye çalışan bu gencin bilmediği şey ise onları bağlayan bir geçmişlerinin olmasıdır. Zamanla arkadaşlığı, acıyı ve aşkı tadacak bu iki genç, el ele verip geçmişin tozlu sayfalarını karıştırmaya başlaması onları çıkılmaz bir sokağa sokacaktır. İşin ucu ya ölüm, ya da onsuzluk. Onsuzlukta bir ölüm değil miydi zaten? Not: KİTAPTA CİNSELLİK, KÜFÜR, ŞİDDET VE ESTETİK OLMAYAN DURUMLAR MEVCUTTUR. BU KONULARI DESTEKLEMİYOR VE SADECE KURGU GEREĞİ YAZIYORUMDUR. BUNLARDAN RAHATSIZ OLANLAR ŞİMDİDEN KİTABI OKUMAKTAN VAZGEÇSİN, SONRADAN BAŞIMIZ AĞRIMASIN.

Ölümün sıcak nefesi ensesini okşarken günahın harlanan ezgisi balçıkla sıvanmıştı. Babasının gölgesi ve esareti altında yaşama tutunan, sol yanındaki acılarıyla perçinlenip, kozasındaki duvarları tırnaklarıyla kazıyan bir kız. Avuçlarında kırık kanatları, ruhuna satır satır işlenen bir aşk. Tüm hayatının çetrefilli yollarında düşe kalka yaşarken, lisenin ona getireceklerinden habersizdi. Nefretin soylu nefsi yaşamın içinden kopup gelen vaveylaydı. Ruhunun dibini günahlarıya boyamış, cehennem azabıyla yanmıştı. Kaçınılmaz sonun şafağında öfkesini ve nefretini harlarken planlarında olmayan tek şey ruhu yaralı bir kızın pençelerindeki tutkuyla bezenmiş ihtirastı. "Ruhumu ruhuna diktim. Bir daha ne sen çözebildin o ilmikleri ne de ben."

Kitaplardan, şairlerin en çok beğendiğim şiirlerinden seçtiğim güzel mi güzel sözleri beğeninize sundum. Kendinizden bir şeyler bulabilmeniz ve beğenmeniz dileğiyle :)

♥♡♥

seni romantik oku bakalım .