Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim...
Yaşadıklarından dolayı vücudunu kin ve acı kaplayan , yaşadıklarını yaşattırmak isteyen bir kız. İnsanlanların çığlıkları ve acıları onun içindeki kini biraz da olsun bastırırken insanların canını yakmaktan zevk alan, acıma duygusu tamamen kurumuş birisi. İşte o Mira Demirkan. İnsanları yaşadıkları değiştirir ve büyü...
Sadece masmavi hayallerim vardı. Gökyüzü gibi uçsuz bucaksız hayaller... Sadece gerçekleşmesini istediğim bembeyaz dileklerim vardı. Bulutlar kadar özgür dilekler... Saklı olan bir hazine gibiydi kalbi. Keşfedilmeyi bekleyen bir hazine. Mutluluk tınısı sesi duyuluyordu uzak diyarlardan. Aşkı ve mutluluğu yanlış beden...
