Özet ; Aşk hiç bu kadar acı olmamıştı. Boran ve Elfida birbirlerine aşık olacağını bilseydi. Boran yakıp yıkmaz. Elfida ise kaçmazdı. Boran; küçüğüm. Seni bulamazmıyım sandın. Öldüğünü düşündüğüm yıllarda ben yaşamadım. Seni kandırmadım. Seni çok sevdim. Güzel gözlüm. Elfida; Sanki Boran buradaydı kosusu odaya sinmiş gibi

Bir adamla iki kadının hikayesi...

Hafsa'nın yolu tesadüf eseri Mardine düşer ve yıllar önce annesinin babasına kaçması üzeri yarım kalan bir töreye mahkum edilir. Annesi yangında Ölür ve aşiret onların izini kaybeder! Üniversiteyi okuyup tıp fakültesini bitirir ve Mardine tayini çıkar! Eski bir davanın tam ortasına düşer genç doktor annesinin bedelini Bir ağanın ikinci karısı olarak öder!

Bir evliliği ayakta tutan yegâne güç; adamın sevdası, kadının bu sevdaya sarılışıdır. Mutluluğun formülü birbirine sevmekte saklıdır. Bu formülü bozacak günler Eroğlu konağının kapısını çalıp içeri buyur edilir. Bebek hasretinin tutulduğu konakta KUMA rüzgârı eserken kaosa doğru sürükleyen fırtınaya iki kadın, bir adam tutulur. Hayat ters köşeden vurarak bebeği olamayan yıllarca bu eksikliğin acısını pervasızca çeken, hastaneden hastaneye koşuşuna, umut etmekten ve istemekten yorulmayan kadının hayatına kuma gölgesi düşürür. Karısının bebeği olmadığı her gün aşkı daha sağlam ayakta dururken seven adamın duygularını ve aklını yitirecek kâbus gerçekleşir. Kokladığı gülün üstüne bir kır çiçeği yerleşir, bu çiçek tohumunu verir ve sevdaya tutulmuş adamın kalbi ikiye bölünür. Konağa düğünsüz derneksiz üzerinde bir gelinlikle kapıdan içeri alınan kadını beklediğinden daha zor bir hayat, beklemediğinden daha kötü bir evlilik gerçekleşir. Zorlu sınavlara tabi tutulur, aşk ve sevgi yoksunu bir evlilikte ayakta durmaya çalışır. Kocası tarafından merhamet dilenen kadın halini alır. Sevda bir kadında tutku bir kadında aynı çatı altında zorlu yaşam sürdürülür. Arafta kalmış bir adamın, bu adama bağlı iki kadının yaşamı zorlu serüvenlerle akıbeti belli olmayan sona doğru giderler. Ateş düştüğü yeri yakar KUMA gelir. Hasreti kadın dindirir bebek doğar. Adam ikiye bölünür. Ve aşkı hangi kadın alacak sorusu akılları alır. Ben Ezo; üzerine kuma gelmiş kadınım. Şimdi sığındığım limanım kocamın kalbindeki aşkım. Ben Şerwan; bir kadının hayatını kalbine alan, bir kadının hayatını omzuna alan adamım. Ben Beritan; kuma giden kadınım. Benim tek dünyam kucağıma aldığım bebeğim.

Söz namustur bizde... Töreye karşı gelmek yoktur bizde Kaderdir töre Sen istesen de istemesen de yazılmıştır kader,karar verilmiştir Kim olursa olsun söz bir kere çıktımı ağızdan yapılacaktır İster dostun olsun ister abin kararı kimse vermez aynı Zeyşan'ın da veremediği gibi... Bir mardin vakası...