Krallığından kaçak yaşayan bir büyücü, çocukluğundan beri sığındığı, iksir tüccarı diye bilinen bir adam, herşey böyle başlamıştı işte. Savaştan yeni çıkmış altı krallık ve gizemli bir dünyada Lucia, kendini geliştirip iyi bir büyücü olabilmek için ilerlediği bu yolda bilinmeyen tüm sıraları açığa çıkarıp, kendini tehlikeye atacağını hiç düşünmemişti. Ya da asıl tehlikenin aslında kendisi olduğunu hiç tahmin etmemişti. İhanetler, savaş, katliam, tehlikeli yaratıklar, yıkılmış krallıklar ve öldürmeye hazır cellatlar... Lucia, geçmişini bulmaya çalışırken en yakınlarının bunu elinden aldığını öğrendiğinde herşeyi baştan yazacaktı. * "Ona karşı gelebileceğini mi sanıyorsun?!" duyduğum sesle arkamı dönüp alayla sırıttım. O ise bu hareketime karşın imkanı varcasına daha da kaşlarını çattı ve ardından "Seni pis cadı!" diyerek bana doğru öfkeyle adımladı. "İlk olarak, ben cadı değil bir büyücüyüm." dedim ve bir adım ona yaklaşıp sağ elimi açıp sağa, sol elimi açıp sola çevirdim. "Ben ona karşı kazanacağımı biliyorum ama sen," onun aksine derin bir nefes alarak havalanan ayaklarına ve nefes almak için çırpınan ellerine baktım. "ama sen bana karşı gelebileceğini mi sanıyorsun?" *

Bir seri katildim, bir askerdim, bir denektim ama en eşsizi belkide en kötüsü düşmanına tutulan bir deliydim. Çünkü yaşamı hissetmek için Azrail'i dibime çektim. Ruhunuzdaki beyazın kaybolmaması dileğiyle, sağlıcakla kalın🤍

Ben Yelda, Kanımdan gelen güç ile yıllardır insanların rüyalarında dolaşıyorum ve asli görevimi yerine getiriyorum. Ama kim bilebilirdi ki onun rüyasına tutsak olup, asıl rüyasının yönü değişenin ben olacağımı... Adımla gelen o eşsiz gecede, onun bana temas eden minik bir dokunuşuyla, şu ana kadar dokunduğum bütün renkli rüyalara, gri renk salınacaktı... * Derin bir nefes alıp parmaklarımı onun yeni çıkan sakalları üzerinde nazikçe gezdirdim. Şu an ikimizin hisleri de aynıydı. Tutku, huzur, sıcaklık... Aşka ve sevgiye ait ne varsa birbirlerine ahenkle karışmış bir kokteyl gibiydik. Ama hislerimizden çok daha yoğun algıladığım bir şeyler vardı sanki sözlerinde. Bir aidiyet. Bir tamamlanma. İçimden çıkmak için çırpınan her bir heceyi ona armağan etmek için ağzımı açtım. Onun da alev almış dudakları hafifçe kıvrılıp, benimkilere sertçe sürtünerek hareketlendi. Ayrılması yasaklanmış gibi birbirlerine yapışmış olan dudaklarımızdan çıkan aynı kelimeler tüm kuvvetiyle havada çarpıştı. "Ay'ın her dönümünde yanındayım." İlk bölüm yayınlanma: 24 Mart 2017 © Tüm hakları bizzat hayal gücüme aittir. Rüyada Saklı adı ile yazılan ilk ve tek orijinal kurgudur.

... "Soğuk, açlık, susuzluk, uykusuzluk, işkenceler.. Aklının alıp alamayacağı her şeyi göğüsleyebilirim. En karmaşık bombaları imha edebilir, en büyük savaşlardan tek bir sıyrık almadan çıkabilirim. Gözümü kırpmadan ölüme bile koşabilirim ama.." dedi ve susup derin bir nefes aldı. "Ama?" dedim hevesle gözlerine bakıp. Nefesini dudaklarıma verip alnını alnıma yasladı yeniden. Ve gözlerini kapattı. "Ama sensizlikle nasıl başa çıkılacağını bir türlü bulamıyorum." dedi ve sağ elimi tutup kalbinin üzerine koydu. Benimkinden farksız bir şekilde, sabırsızca çırpınıyordu güzel kalbi. "Sen olmadığında burada bir şeyler ters gidiyor. Nefes aldırmıyor. Herkesi tek bir emriyle dize getiren Fırtına, kalbine söz geçiremiyor. Çünkü.." dedi ve derin bir nefes daha aldı. Bu aldığı kaçıncı derin nefesti? Neden buna takılmıştım şu an? Hiç mi hiç sırası değildi.. "Çünkü içinde öyle bir kadın var ki.. Öyle masum, öyle güzel, öyle zeki ve.. Ve öyle benim.. Bazen çıldırtan, delirtip çileden çıkaran; boynunu sarıp sarmalayan atkısını, saçlarına değen beresini, yansımasını izleyen aynasını bile kıskandığım.. Öyle bir kadın ki; sevmemek mümkün değil. Öyle bir kadın ki; adını duyan herkese karanlık, bir bana aydınlık.." ... Not: Başlamadan önce Doğu'yu okumak mecburiyetinde değilsiniz. Gecenin En Doğusu'nu ondan bağımsız olarak da anlam kargaşası olmadan tamamlayabileceğiniz şekilde kurguladım. Ufak tefek noktaları da elimden geldiğince açıkladım. Sevgiler.

Zaman bir döngüdür. Bazen bir dairenin etrafında dönen iki çubukta , bazen geçmişin ve geleceğin aynı eksende döndüğü iki çarkta. Yelkovanı yaralayan akrep , geçmişe vurduğunda gelecek kanlar içinde kalmıştı. Babasını hapse tıkmak isteyen bir savcı vardı ve ben ölüsünden bile tatmin olmayan o savcının kızıydım. Şimdi o kan usulca geleceği çizdiğinde , akrep 19'u yelkovan 04'ü gösterdiğinde bizim bağlarımız dolanmıştı. Kim inanırdı ki babasını hapse tıkmak isteyen o savcıyı , babamı , malum mafyanın oğlundan onu hapisten çıkarması için yardım isteyeceğime? Ben inanmazdım. Kader inandırmıştı. BAŞLANGIÇ TARİHİ : 17.03.2020 BİTİŞ TARİHİ : ... 🏅🏅🏅 #1 Ateşböceği : 29.09.22 #1 Beren : 25.11.22 #1 Sokak Lambası : 15.02.23

Benim adım intikam. Henüz onlar bunun anlamını bilmiyorlar. Geçmişin tozlu kitaplardan ibaret olduğunu varsayıyorlar. Unuttuğumuzu, kaybolduğumuzu sanıyorlar. Unutmadık. Kaybolmadık. En önemlisi vazgeçmedik. ⚜️⚜️⚜️ Aurelia Hunt, Dragon Krallığının yeni kraliçesidir. Fakat krallığı üç yüz yıl önce Yedi Hanedanlık tarafından uğradığı saldırı sonucu kutsal tacını kaybetmiştir. Gelecekte ise halkı bir mağarada yaşamak zorunda ve güneşi görmenin hayalini kurmaktadır. Tam da bu nedenle Aurelia Hunt tacını geri almak, halkını yeniden refaha kavuşturmak zorundadır. Amacına ulaşmak için ise yalnızca annesinin ve büyükbabasının onun için çizdiği yoldan ilerlemesi yeterli olacaktır. Ta ki Dorian Langston ile tanışana kadar. Gece Hanedanlığının varisi onun düşmanı mı yoksa yoldaşı mıdır? Aurelia'nın vereceği karar sadece kendi kaderini değil halkının geleceğini de belirleyecektir. ⚜️⚜️⚜️ Başlama Tarihi: 23.08.2022 Uyarı! Yetişkin içerik olacaktır. Düzenli olarak her pazar bölüm gelecektir. TAÇSIZ KRALİÇE adında ilk kurgudur.

İlk kez koca koca adamların kelamlarını takip etmek için siyah masanın etrafındaki koltuklardan birine oturduğumda on dokuz yaşındaydım. O kadarcık kızın öyle takım elbiseli, ciddi suratlı, ağır laflı adamların içinde ne iş yaptığını sorgulayan düzinelerce insana rastlayabilirdim. Bazıları yüzüme bakmışlardı; söylenilenleri buradan çıkınca aklımda tutabilecek miyim diye. Bazıları gözünü gözüme değdirmemişti; hiçbir sözcüğün bende yankı uyandırmayacağını düşündüğü için. Bunların içinden bazıları durup sadece bakışlarıyla demişlerdi ki; çoluğunuzu çocuğunuzu masanın etrafından toplayın. Kadınlarınıza sahip çıkın. Kızlarınızı zapt edin ey ahali. Bizi susturmaya kalkan, bize böyle bangır bangır bağırarak bakan, yokmuşuz gibi lafımızı kesen, yetmeyip ahkâmını da o çirkin ağızlarıyla kesmeyi erkekliklerine bir borç bilen insan müsveddelerine rağmen sırtımızı dönemezdik. Bizi görmek istemedikleri için yok olamazdık. Veyahut görmek istedikleri yerlerde var olmaya devam edemezdik. Biz istediğimizi yapar, istediğimiz yolu yürür, gövdemizi parçalamalarına izin vermezdik. Sessiz kalmazdık. Zapt edilecek bir varlık değildik. Hiç olmamıştık. Yine olmayacaktık. Boynumuzda bir yular varmış ve hâkimiyeti kendilerindeymiş gibi davrananların karşısında başımızı hep yukarıda tutacaktık. Birileri bir şeylere geç kalmanın bedelini bize ödetmeyi deneyeceklerdi. Zaten mutlaka bedel ödetmek isterlerdi. Fakat zaman akışkandı. Aklımızın alamayacağı kadar geç kalmışlık vardı. Bir yerlere yetişmenin bazen hiçbir öneminin olmayacağını düşünecek seviyede geç kalmışlıklardan bahsediyordum. Neyin erken neyin geç olduğu sonuca ulaştığımızda farkına varacaktık. Aceleye gerek yoktu. Biz başarırdık. Yine başaracaktık. *Betül'e, namı diğer Thealbatrosss'a ithafen.*

2. KİTABIN YAZIMINA ŞİMDİLİK ARA VERDİM. TEKRAR BAŞLADIĞIMDA DUYURU YAPARIM. Bir gece vakti küçük bir bebek ormana bırakıldı. Ölsün diye götürüldüğü orman ona kıyamadı. Mavi gözleri safirler kadar parlak, Kızıl saçları alev alev yanacaktı. Eşsiz bir güzellikti onun ki, Kem gözlerden uzakta. Bir gece vakti kaybedildi varlığı, Ta ki aşk bulana dek kalbini... Astasya kızıl bir düştü, büyülü ormanda saklı...

Ruhumuz bazen kendi bedenimize ait hissetirmez. Bunu farklı yollarla bize gösterir. Kafada duyulan sesler, görülen gölgeler ve daha fazlası. Ruhumuz özgürlüğüne kavuşmak için bir sürü doğaüstü yolu dener. "Her gece ruhumunun bedenimden ayrılmaya çalıştığını hissediyorum" dedim çaresizce. "Çünkü ruhun bu evrene ait değil" dedi gezgin. Arkedia'da her yüz yılda olabilecek felaketleri ön görüp, tanrı tarafından ateş mührü vurulan iki koruyucu vardır. Burada ruhlar tamamen ölmez ve sıradaki yaşamlarını bekler. İgnis'in ruhu ise büyüden uzak, farklı bir evrende, yeni bir bedende reekarne olmuştur. Bu gerçekliğe alışmak ve felaketi önlemek sanıldığı kadar kolay değildir. Bu gücü kontrol edebilmek, bu şansı yakalamak kadar zordur. Kimisi için şans, kimisi için de bir lanet. Yarı tanrının gücü, İgnis ve Mortem. 1.Kitap tamamlandı! (ATEŞ MÜHRÜ) 2.Kitap devam ediyor. (İGNİS YOLU)

Gel bakalım, ateşle nasıl oynanır göstereyim. Gör bakalım ateş mi seni yakar sen mi ateşi? İki çocuk... İki farklı ülke... Bir kış günü aynı anda dünyaya geldiklerinde, ciğerlerine ilk nefesi de aynı anda çektiler. Birbirlerinden çok uzakta olsalar da, yaşayacakları acıları bilir gibi yine aynı anda ilk çığlıkları duyuldu. Birbirlerinin varlığını dahi bilmeden acı dolu çetin yıllar geçirdiler. Karşılaştıklarında ise; henüz farkında bile olmadıkları bir sarmalın içindelerdi. Bildiklerimiz bir damla, bilmediklerimizse bir okyanus