Adelajda jest buntowniczką, która uważa, że mate nie jest jej potrzebny. Jest jedynym kotołakiem, który nie ma swojego wilkołaka. Uczęszcza do obowiązkowej szkoły dla zmiennych. Wszyscy odnajdują mate na pierwszym, ewentualnie drugim roku, a ona jest na trzecim. Jest pierwszym takim przypadkiem w historii. Nie przeszkadza jej to, chce jak najszybciej skończyć szkołę i zapomnieć o przeklętej więzi. Wszystko zmierza po odpowiednim torze, kiedy w szkole pojawia się nowy dyrektor i wywraca życie Adel do góry nogami. Od tamtej pory nic nie jest już takie samo. ___________________________ Pierwsza część pt. "Kotku".

Moi rodzice zaplanowali mi całe życie. Ja, jako ta starsza, postanowiłam, że zachowam dobrą opinię o mojej rodzinie i zrobię tak, jak mi rozkarzą. Niestety moja natura była najwyraźniej zbyt ciekawska i rządna przygód, jak na poukładane życie zapewnione przez moją rodzicielkę. To jeszcze było do zniesienia. Ale co z tematem tabu, który nagle musiał wyjść na jaw? Co z uczuciami, które nagle zaczęły przejmować kontorlę?

To jest jedynie tłumaczenie Prawdziwą autorką jest h0p3less-r0m4ntic *** Grace nie jest typowym wilkołakiem. Porwana w wieku ośmiu lat, przetrwała największe tortury i ból, który nie każdy dał by rade znieść. Ale kiedy pewnej nocy los pozwala jej na ucieczkę, czy na długo zazna wolności? W krótce po ucieczce wpada na pewne wilkołaki. Wtedy największy i najsilniejszy z nich twierdzi że jest jej mate. Uwięziona przez wilkołaki ponownie? Niestety, nie potrafi wyjaśnić niczego nowo poznanym osobnikom. Ona nie. mówi. Przestała się odzywać w wieku dziewięciu lat. Czy otworzy się przed wielkim i złym Alfą przy którym poczuję nieznane jej do tej pory uczucia. *** Jeżeli ktoś ma zamiar hejtować tą książkę to sobie po prostu odpuści czytanie jej. ( to tak w dużym skrócie wiadomość do głównej autorki) Dzięki. I przepraszam za błędy. *** Praedopodobnie pierwsze rozdziały będą na końcu opowieści. Nwm z czego to wynikło ale nie jestem w stanie tego zmienić. Z góry przepraszam i mam nadzieję nadzieje że nie zniechęci nikogo do czytania :D

"~szybko schowaj się~ usłyszałam w swojej głowie głos znany mi ze snów. Biegłam przez las. Ścigała mnie grupka nie znanych mi ludzi. Ogromni, silni z wyczulonym zmysłami. Potknęłam się o gałąź leżącą na ziemi. Zaczęłam szybko oddychać i na słuchiwać czy są blisko. Słyszałam korki, były coraz bliżej mnie. Po chwili zimne powietrze i odruchy wiatru rozdarło głośne wycie. Przerażona podniosłam się z ziemi i popędziłam przed siebie. ~schowaj się~ usłyszałam znów w głowie ten sam głos. Rozejrzałam się dookoła ale nikogo nie widziałam. ~schowaj się~ teraz prawie warknął. Przerażona rozejrzałam się jeszcze raz i zobaczyłam zarośla. Pobiegłam w ich stronę i odsunęłam gałęzie "płaczącej wierzby" weszłam pomiędzy opadające gałęzie. Rozejrzałam się i mimo ciemności, która panowała wszystko dobrze widziałam. Podbiegłam do drzewa i wspięłam się na nie. Usiadłam pomiędzy rozgałęzieniami i starałam się uspokoić oddech."

Nowa wersja Elesmera jest cichą i nieśmiałą dziewczyną, która ma sekret. Wyjątkowe oczy chowa pod szkłami kontaktowymi i okularami, cerę pod makijażem i długą grzywką, a to wszystko, po to, aby nikt jej z nimi nie łączył. Udaje jej się odseparować od sfory, nie wchodzą sobie w drogę, jednak wtedy pojawia się On. Patrzy na nią, jakby była mu coś winna, on wie. Teraz Elesmera rozumie już, że nic nie będzie już takie jak dotychczas.