" Mum olmak kolay değil, ışık saçmak için önce yanmak gerek."

MUM OLMAK KOLAY DEĞİL KİTABININ DEVAMIDIR.

#42 G.Kız Ed. Sevdiği kadını kaybetmiş, beş yaşındaki ufak kızına bir toz tanesi kadar sevgiyi çok görmüş ona karşı nefret duyan, kaybettiği eşinden sonra hiç bir kadının değeri olmadığını düşünen, sanki dünyadan silinip gitmiş bir adam... Baba sevgisini duymamış, annesi ile birlikte hayata tutunmaya çalışan,tek başına ayakta dimdik duran bir genç kız. Bir de araya maydonoz kılığında giren bir genç adam. Tüm duvarları, tüm hayalinizi alıp beklemediğiniz anda bambaşka bir şekle döndüren başla bir mavi göz. Bu birbirinden farklı üç insanın hayatı kesişirse ne olur? Adam bir daha sevmeye küskün, Kız adamı sevgi ile yeniden tanıştırmaya yeminli, Araya giren genç adamsa sizi şaşırtmaya yeminli. Kimse bilmiyor lakin geçmiş zaten onları bir araya getirmişti, lakin onlar hatırlayamayacak kadar körlerdi. Taki yeniden bir araya gelene kadar Bir Aşk doğuyor gün ağarırken ..... Ilk bölümü geçiş bölümüdür o yüzden lütfen ikinci bölümü de okuduktan sonra okuyup okumama kararı verin. Dikkat dikkat bu hikeye bakıcılıkla başlıyor olabilir ama 20. bölümden sonra bakıcılıkla devam etmiyor. İlk bir kaç bölümde kafanızda şekillenenler sonradan alabora olacak, hazırlıklı olun

Her şeyden de önemli sevgi ve iki oğul!

♡AŞKSIZ KAL... ♡ "Nasıl saklarsın ha!Bunu bana nasıl söylemezsin." "Söylemek zorunda değildim Emir." "O benim de çocuğum Elif." "Hayır. Ben onu bu zamana kadar tek başıma büyüttüm. Artık kimseye ihtiyacımız yok." "Aras benim oğlum ve sen onu benden uzak tutamazsın." "Küçük bir ayrıntıyı atlıyorsun Emir sen evlisin. Ve ben kısa bir süre sonra Amerikaya geri dönüyorum." Daha fazla dayanamadı Elif üç senedir içinde tuttuğu kini döküverdi. Karşısına geçipte böyle konuşamazdı. Üç sene önce yaptığı hatayla hayatı değişmişti. Üç sene önce bir başına kalmıştı. Gururunu ayak altına alıp sevdiği adama gittiğinde tüm umutlarını yıkan kelimeleri duydu. Evleniyordu. Ona sevgiyi aşkı veren adam başkasıyla evleniyordu. ✴Gece_asi 'ye kapak için çok teşekkür ediyorum...

Biraz önce öldürdüğüm adamın kanıyla kaplı ellerimi küçük ellerinin arasına alınca ürkek bir kuş gibi titrediğimi anladım. Utandım kendimden onun yanında güçsüz olmaktan utandım. Yaralıydı, başından çenesine doğru bir sel gibi kan akıyordu, ama bana cesaret vermek ister gibi sımsıkı tutuğu sıcacık elleri ile hakkım olmayan gücü veriyordu bana... Onu koruması gereken bendim, hep yanın da olup ona güç vermesi gereken de. Gözlerine baktım, panik korku ve en çok da hüzün dolu gözlerine... Hayatına zorla girdiğim günden beri tüm belaları beraberim de getirmiştim, istememişti beni o yalnızlığa âşıktı, ama ben hayatına zorla girdim, bir bela gibi. Onu ölümüne sevecek bir bela... Bir an onu kollarıma alıp sonsuza kadar orada tutmak istedim, sonsuza kadar benim olsun hiç kimse ona bakmasın, kimse ona zarar vermesin kimse ona dokunmasın... Ama onu sonsuzluk yerine bir uçuruma sürükledim,benim yüzümden ölümü hissetti.Bundan sonra onun hayatına girebilecek cesaretim yok,uzaktan seveceğim onu,zarar vermeden,hem yanında olup hem de ondan uzak durarak seveceğim.Sessiz bir sevgi olacak bu,ölüme kadar süren bir sevgi...

Hayatını kardeşine adayan bir genç kız. Kardeşi kanser ve ilik gerekiyor. Ancak uygun ilik bulunamadı. Bir saniye, iliği uyan birisini tanıyorum. O, kızın hayatını değiştirecek. Bir evlilik ne kadar masum olabilir? Ya da ne kadar gizemli? İNTİKAM ? AŞK ? NEFRET ? BELKİ DAHA FAZLASI ... ©《Tüm Hakları Saklıdır》© ❇ 26 Mart 2014 ❇

*Küfür İçerir* Uyuz Kahraman ve Yaramaz Bücür'ün hikayesi... Birbirlerine bağlanan ama kabul etmeyen iki aşık... "Ona aşık mıydım? Hayır! Ama...Çok yakışıklı bee, ayrıca zengin. Ay ne güzel zengin kocam olucak sanırım. Yine saçmaladım bundan koca falan olmaz zaten de yakışıklı ve zengin olduğu konusunda anlaşalım." ***** Sürekli kafa kafaya gelen ve birbirlerine gıcıklık yapan iki çocuk... "Uyuz!" "Bücür!" ***** Bu iki aşık çocuk birbirlerini sahiplenirse ne olur? "Miniksin. Sen miniksin ve sadece benim miniğimsin. Tamam mı?" "Uyuzsun. Sen uyuzsun ve sadece benim uyuzumsun. Tamam mı?" ***** "Uyuzun Miniği" "Miniğin Uyuzu"

Sen benimsin. Bana aitsin. Benim geleceğimsin. Kurtarıcımsın. Aşık olduğum,sahiplendiğim tek kadınsın. Benim kadınımsın. Bana yardım edebilecek,karanlık dünyamı aydınlatabilecek tek varlıksın. Işığımsın. Sen benim herşeyimsin. Nefesimsin. Yaşama sebebimsin. Sana sahip olduğum için çok şanslıyım güzelim. Son nefesime kadar seninle beraberim. Seninle beraber... *Tüm haklara saklıdır*

Herkesin hayatta en az bir amacı vardır. Benim amacım iyi bir hemşire olabilmek... ve yöntemim gülümsemek... Herkesin aksine gülümsemekten bir an bile vazgeçmeyecek bir hemşire olacaktım. Hastalarıma gülümseyerek iyi gelecektim. Tek amacım buydu. Tabi ilk staj deneyimimi onkoloji de yapmak planlarım dahilinde yoktu. Hele Onur gibi bir hastam olacağını hiç düşünmemiştim. Onur... zorlu bir hastaydı. İletişime kapalı, kimseyi umursamayan, konuştuğunda insanı terslemekten çekinmeyecek biriydi. İnsanı kolayca kırabilecek ve bunu düzeltmek için gram uğraşmayacak biriydi. Tüm bunlara dayanabilirdim ama ölümü kabullenmiş olması... bunu aşmakta zorlanıyordum. Herkesin hikayesi iyi bitmek zorunda değildi ama Onur'unki iyi bitmeliydi. O bunu hak ediyordu... (Sevdim isimli hikayemin kurgusu üzerinde biraz oynayacağım. Ve yeni ismi olan Seni Bana Getirdi olarak yayımlayacağım.) Not; Kapak için Sinem_Ekin isimli okuyucuma çok teşekkür ederiiim <3<3 (Kapak gönderirseniz seve seve kullanırııım ^^ )