Dünyanın en güzel ve en tuhaf hissi ; sen, onu görünce ona hafif bir şekilde, bakarsın ve o sana çoktaan bakıyodur... Bu hikaye Yağız, Beren, Elem ve Ege 'ye ithafen yazılmıştır gerçek hayattan eserler taşır hikayedeki karakterlerin isimleri hayal ürünüdür fakat karakterler gerçek hayatta var olmaktadır sadece hikayede isimleri farklı olarak verilmiştir . psikopat bir lise öğrencisi olan Yağız'ın kendisine " isimsizim " diye seslendiği feracelisinin başından geçen ve bir türlü birbirlerine açılamadıklarını zannederken, bir anda mutlu bir , yuva kurmaya dair atılan adımlarla aynı zamanda yürütülen , aşkın hikayesi ikinci erkek karekter olan Ege 'nin; Yağız'ın isimsiziyle kanka olan kızı sevmesiyle başlayan, bir serüvende yol izlemesi üzerine, kurulmuş bir aşk iki tane farklı ve bir okadar da tuhaf olan hayat hikayesi

Ben Elif.. Elif gibi Elif ama... Adımın hakkını veren bir Elif.. Zalime karşı dik duran Elif.. Gerektiğinde Allah'a vav olan Elif.. Zalim demişken; Bir adı var tabi o zalimin.. Gölge.. Aslı Yavuz.. Ama Gölge derler.. Gerçek bir zalim kendisi.. Bana yaptıklarını okudukça zalim kelimesinin onun için ne kadar da hafif kaldığını göreceksiniz.. Ve neden yaptığı konusuna gelirsek... İnanın bende bilmiyorum. Öğrenince size de söylerim elbet. Hayatımı okumaya hazır mısınız? Ben anlatmaya hazırım.

ϜϓſϞ

Huzur

Bir karanlık vuslata daha geldik Ay nasılda parlıyor Ne tuhaf ki sevgilim o aya her baktığımda Ansızın sen geliyorsun aklıma Ve ellerimi semâya kaldırıp Konuşuyorum öyle Yaradanla Hiç şikayetci olmadan Ona yaşattıkları için isyan etmeden Tam tersi şükredip Seni istiyorum gene Tabi konu sen olunca sürdükçe sürüyor bu hasbihal Arada gözyaşılarımı damlatıyorum şeker niyetine çaya Sonuçta çaysız olmaz böyle önemli bir hasbihal Sohbetin sonuna doğru filizleniyor gene umutlarım Ve ben yine hamus olup dalıyorum derinlere... TÜM HAKLARI SAKLIDIR.

"Oku! Yaradan Rabbinin adı ile! O, insanı bir kan pıhtısından yarattı. Oku! İnsana bilmediklerini belleten, kalemle yazmayı öğreten Rabbin en büyük kerem sahibidir." (Alak,96:1-5) Oku! Yani İkra yazıyordu. Cümlenin tamamının altı bir kaç kere çizilmişken, Oku! Yani İkra yazılarının altı daha fazla çizilmişti. Bu bir tesadüf müydü? Tabi ki de tesadüftü. Kafamı iki yana sallayarak, karmakarışık beynimi, daha fazla karıştırmak istemedim. Bu yüzden derin bir nefes aldım ve var gücümle derse yoğunlaştım.

On üçüncü bölüme kadar düzenlenmiştir. Diğer bölümler yavaş yavaş düzenlenip tekrar yayınlanacaktır.

Aşk...1 kelime 3 harf. 'Ee bunu zaten biliyoruz'diyenleri duyar gibiyim. Evet kesinlikle haklısınız.Aşk'ın bir kelimeden ve üç harften oluştuğunu biliyorsunuz.Ama kesinlikle bilmediğiniz birşey var; SİZ AŞK'I BİLMİYORSUNUZ..! Bildiğinizi sanıyorsunuz.Bunu Toprak'ın Yağmur'a olan aşkını okudukça anlayacak,anladıkça da bildiklerinizi unutacaksınız... Yağmur'un inatla,tüm saflığı ve temizliği ile yağdığı,Toprak'ın ise Yağmur'a beden olmaktan asla kaçınmadığı,onu sarmaladıkça içine hapsettiği ve Yağmur'un içinde kaybolurken etrafa armağan ettiği o aşkın kokusunu duymak ister misiniz bu sayfalarda? Öyleyse Bildiğiniz Tüm Besmelesiz Aşk'ları unutup,güzel bir Besmele çekerek başlayın Aşk'ı okumaya,yaşamaya,duymaya ve hissetmeye. Aşkı birde Toprak ve Yağmur'dan dinleyelim mi? Öyleyse Aşk kokan bu sayfalara; HAYDİ BİSMİLLAH.. 7 KASIM 2015-Yayın Tarihi